Geri Dön

Küçük hücreli dışı akciğer kanserinde tedavi yaklaşımındaki değişiklikler: 12 yıllık retrospektif inceleme

Treatment modality changes in non-small cell lung cancer, 12 years retrospective study

  1. Tez No: 142383
  2. Yazar: İSMAİL GÜNER
  3. Danışmanlar: DOÇ.DR. FİLİZ ÇAY ŞENLER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Onkoloji, Oncology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2004
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 42

Özet

Akciğer kanseri en sık görülen visseral maliynite olup dünyada olduğu gibi ülkemizde de kansere bağlı ölüm nedenleri arasında ilk sırada yer almaktadır. 1995 yılında yayınlanan 52 merkezli randomize metaanaliz sonrası lokal ileri evre ve performans durumu iyi olan hastalarda kemoterapi uygulamasının destekleyici tedaviye göre sağkalımı uzattığı gösterilmiştir. Bu takvimden itibaren performans durumu uygun hastalara daha sık kemoterapi uygulanmaya başlanmıştı. Ayrıca son on yılda KHDAK'inde etkili olduğu gösterilen yeni kombinasyonlar klinik kullanıma girmiştir. Çalışmamızda AÜTF Tıbbi Onkoloji kliniğinde 1990-2002 yıllarında takip edilen 361 hasta retrospektif olarak, tedavi uygulamalarındaki değişikliklerden etkilenip etkilenmediği değerlendirildi. Hasta özellikleri, tanısal yaklaşımlar ve kemoterapi seçimindeki değişiklilker altı yıllık iki döneme ayrılarak incelendi. Ortalama tam yaşı 56, %88'i erkek, %11'i kadın hastadan oluşmaktaydı. Erkeklerde yassı hücreli (%63) kadınlarda ise adenokanser (%48,78) en sık görülen histolojik tür olmuştur. Hastaların %78'si tam sırasında cerrahi olarak inopere iken, erken evre (evre I ve II) hasta oram %12,5'te kalmıştır. İlk tedavi olarak 196 hastaya kemoterapi, 48 hastaya kemoterapiyle eşzamanlı radyoterapi, 40 hastaya radyoterapi, 72 hastaya cerrahi tedavi uygulanmıştır. İlk altı yıla göre gerek palyatif gerekse neoadjuvan kemoterapi uygulamasında ikinci altı yılda istatiksel olarak anlamlı artış olmuştur. İlk tedavi olarak kemoterapi ile eşzamanlı radyoterapi uygulamasında uygulanmasında ilk altı yıllık döneme göre ikinci dönemde anlamlı azalma olmuştur. Yeni yayınlan ve erken evre KHDAK'inde sağkalım artışı bildirilen randomize çalışma sonrası gelecekte adjuvan kemoterapi uygulamasında değişiklik beklenebilir. En sık kemoterapi nedeni palyasyon olup, tamamına yakını platin kombinasyonlu rejimlerden (%84,88) oluşmaktaydı. MVC kombinasyonu I. basamak tedavi olarak %52 ile, ü.basamak tedavi olarak %18 ile en sık uygulanan tedavi olurken ikinci altı yıllık dönemde platin bazlı yeni kombinasyonlar; sisplatin ve gemsitabin, sisplatin ve vinorelbin, taksanların monoterapi ya da platinlerle kombinasyonu olarak uygulanmaya başlanmıştır, ancak kolay uygulanabilirlik, düşük maliyet, daha az toksisite ve benzer etkinlik nedeniyle her iki dönemde de MVC en sık uygulanan kombinasyon olmuştur. Yeni tedavi 36kombinasyonlarının önceki tedavilere göre sağkalım avantajı sağlayıp sağlamadığı ölüm tarihi bilgisine ulaşılamaması nedeniyle değerlendirilememeiştir.

Özet (Çeviri)

Lung cancer is the most common visceral malignancy and is the most common cause of cancer relaeted death in our country and in the world. In 1995, metaanalysis results using data from 52 randomized clinical trials was reported; a clear advantage with survival the use of chemotherapy has now been conclusively demonstrated versus best supportive care in patients with locally advanced disease and good performans status. From this date, palliative chemotherapy applications have been increased. However, in last decade several drug combination and approaches have been evaluated and demonstrated survival benefit in lung cancer. 361 cases who were followed in AUMF's medical oncology department between 1990-2002 are evaluated retrospectively. Patients demographic finding, diagnostic approaches and chemotherapy protocols were noted by dividing six years into two periods. Means diagnosis age was 56 years old, %88 cases were male, %11 female. In the men squamous cell subtype (%63) was the most common pathologic diagnosis, in the female it was adenocancer. At the time of diagnosis %78 of cases were inoperable; early phase (stage I and II) ratio was %12,5. As first therapy 196 patients were treated with chemotherapy, 48 patients with chemotherapy concomitant radiotherapy, 40 patients with radiotherapy alone. 72 patients with surgical resection. While radiotherapy combination with chemotherapy application was decreased, palliative and neoadjuvant chemotherapy aplication was increased in second 6 years with statistically significance. After the new published randomised trial that report adjuvant chemotherapy increases surveille in the early stage patients, the change in the adjuvant chemotherapy application may be ecpected in the future. The most common cause of chemotherapy was pallation, almost all the protocol included platin based combination (%84,8); MVC combination was the most common used protocol, it was used %52 in the first step, %1 8 in the second step. At the second 6 years period, platinium based chemotherapy; cisplatinium with gemcitabine or cisplatinium with vinorelbine or taxanes combination with platins or monotherapy has begun to be used but MVC has being the most common regimen, becouse application simplicity and cost and less toxicity.. We couldn't evaluate new combination regimens superiority to classical treatmens for overall survival adfvantage because of unavailable data of the patients exitus dates.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    623588

    İnflamasyon belirteçlerinin küçük hücreli dışı akciğer kanserinde tedavi cevabını predikte etmedeki rolü ve prognostik önemi

    The role of inflammation markers for predictting the treatment answer and prognostic importance in the non-small cell lung cancer

    BERRİN DİDEM TOLUÇ BAYAM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Onkolojiİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MAHMUT GÜMÜŞ

  2. Tez No

    866959

    Küçük hücreli dışı akciğer kanseri nedeniyle opere edilen T3N0M0 hastaların subgrup faktörlerinin sağkalım analizi

    Survival analysis of subgroup factors of T3N0M0 patients operated for non-small cell lung cancer

    İSMAİL TOMBUL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Göğüs CerrahisiGazi Üniversitesi

    Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OLGUN KADİR ARIBAŞ

  3. Tez No

    419736

    Altmışbeş yaş üstü küçük hücreli dışı akciğer kanserinde tedavi modalitelerinin karşılaştırılması

    Comparison of non small cell lung cancer treatment modalities in elderly patients

    ÖZGE KESKİN

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    OnkolojiHacettepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SAİME AYŞE KARS

    PROF. DR. FATMA ALEV TÜRKER

  4. Tez No

    863125

    Beslenme alışkanlıkları ve fiziksel aktivitenin akciğer kanseri hastalarında tedavi yanıtı ve sağ kalıma etkisi

    Effect of nutritional habits and physical activity on treatment response and survival in lung cancer patients

    ZEYNEP YILMAZ KAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Göğüs HastalıklarıManisa Celal Bayar Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DENİZ KIZILIRMAK

  5. Tez No

    460192

    Küçük hücreli dışı akciğer kanserinde neoadjuvan tedavi sonrası patolojik tam yanıtın prognostik önemi

    Prognostic significance of complete response in the lung resection after neoadjuvant treatment

    MUSTAFA AKYIL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Göğüs Kalp ve Damar CerrahisiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÇAĞATAY SAİM TEZEL

Geri Dön