Helikobakter pylori enfeksiyonunda eradikasyon öncesi ve sonrası T Lenfosit subgrupları, TH1,TH2 sitokin profili
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 142480
- Danışmanlar: DOÇ. DR. AHMET UYGUN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Gastroenteroloji, Gastroenterology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2004
- Dil: Türkçe
- Üniversite: GATA
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Gastroenteroloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 63
Özet
VI. ÖZET Çalışmamıza, dispeptik yakınmaları olan, ve kriterlere uyan 69 hasta (41±13, 30 erkek, 39 kadın) alındı. Tüm hastalara üst gastrointestinal sistem endoskopisi uygulandı. İşlem sırasında histopatolojik olarak ve hızlı üreaz testiyle HP araştırmak amacıyla biyopsiler alındı. Hastalarda endoskopik olarak gastrit ya da gastroduodenit vardı. 13 hasta HP negatifti. HP (+) olan 56 hastaya HP eradikasyon tedavisi (klaritromisin 500mg. 2xls amoksisilin 1 gr. 2x1, lansoprosol 30 mg. 2x1, 14 gün) uygulandı. Tedavi bitiminden 60 gün sonra hastalara yeniden endoskopi yapıldı. Histopatolojik olarak ve hızlı üreaz testiyle HP araştırmak için biyopsiler alındı. 23 hastada tedaviye rezistans gözlenirken, 33 hastada eradikasyon sağlanmıştı. Tüm hastaların tedavi öncesi ve tedavi sonrası periferik kan T lenfosit subgruplan akım sitometre yöntemiyle, GM-CSF, IFN-y, IL-4 ve İL- 10 düzeyleri ise ELISA yöntemiyle ölçüldü. HP negatif grup, rezistan ve eradikasyon grubuyla karşılaştırıldığında, T lenfosit subgruplan ve sitokin düzeyleri arasında anlamlı fark gözlenmedi. HP enfeksiyonunda, mukozal immün yanıt üzerine yapılan araştırmalarda, mukozanın CD4 hücrelerince infiltre olduğu ve bunların özellikle Thl olduğu gözlenmişti. Ancak sistemik immün yanıt inceleyen az sayıda çalışmada, HP(+) duodenal ülserli ve antral gastritli hastalarda, periferik kan lenfosit sübgruplannda, sağlıklı bireylere göre anlamlı fark gözlenmemişti. Bu çalışmalarda, HP eradikasyon tedavisinin periferik kan lenfosit subgruplarma etkisi araştırılmamıştı. Yaptığımız çalışma sonucunda, sadece HP(+) duodenal ülserli ya da antral gastritli hastalarda değil, aynı zamanda HP(+) pangastrit ya da gastroduodenitli hastalarda da periferik kan T lenfosit subgruplan sağlıklı bireylere göre anlamlı fark göstermiyordu. Bu durum, eradikasyon tedavisi sonrasında da, eradikasyon sağlanmış olsun ya da olmasın değişmiyordu. HP rezistan grupta, eradikasyon grubuna göre, tedavi öncesinde CD 16+56 değerinde anlamlı bir yükseklik vardı. Ancak her iki değer de normal sınırlar içerisindeydi. 49Eradikasyon grubunda tedavi sonrası CD3 değerinde anlamlı bir yükseklik vardı. Ancak yine değerler normal sınırlar içerisindeydi. Çalışmamız, gerek mukozal, gerekse sistemik immün yanıta yönelik çalışmaların ışığında, HP ile immün sistem arasındaki etkileşimin daha çok mukozal düzeyde olduğunu düşündürüyordu. Rezistan grupta tedavi sonrası GM-CSF değeri anlamlı olarak yüksek, IL-4 anlamlı olarak düşüktü. Yine rezistan grupta tedavi öncesine göre tedavi sonrasında GM-CSF'te anlamlı yükseklik görüldü. Bu grupta gastritin aktivasyonu ile IL-4 ve İL- 10 arasında negatif korelasyon vardı. Sonuç olarak, tedavi sonrası rezistan grupta Thl sitokin (GM-CSF) yüksekliği ve Th2 sitokin (IL-4) düşüklüğü tedaviye yanıtsızlıkta önemli rol oynayabilieceğini düşündük. Yine bu grupta her iki Th2 sitokinle aktivite arasındaki negatif korelasyon bunu destekleyebilir. Klaritromisinin immün modulator etkisi bilinmektedir. Ancak LPS ile uyarılmış insan monositleri üzerine klaritrornisinin etkisini araştıran in vitro bir çalışmada olguların %71'inde proinflamatuvar sitokinleri süprese ederken %29'unda arttırdığı görülmüştür. Belki de HP eradikasyon tedavisinde klaritromisin direncine neden olan mekanizmalardan biri de bu olabilir. Bu konuda daha ileri çalışmaya gereksinim vardır. Sadece HP(+) duodenal ülserli ya da antral gastritti hastalarda değil aynı zamanda HP(+) gastrit veya gastroduodenitli hastalarda da periferik kan T lenfosit subgruplan, sağlıklı kontrolllere göre anlamlı fark göstermemektedir. Bu durum, HP eradikasyon tedavisinden sonra da, eradikasyon sağlanmış olsun ya da olmasın değişmemektedir. Gastritin derecesiyle periferik kan T lenfosit subgruplan arasında korelasyon yoktur. HP'nin neden olduğu gastrit (pangastrit, antral gastrit), gastroduodenit ve duodenal ülserde sistemik immün yanıta göre mukozal immün yanıt daha önemli rol oynuyor gibi görünmektedir. 50
Özet (Çeviri)
VII. SUMMARY 69 (41±13, 30 males, 39 females) patients with dispeptic complaints and met the criteria have been included in our research. Upper gastrointestinal system endoscopy was performed on each patient. Biopsy samples were obtained to search for HP histopathologically and by rapid urease test, during the process. The patients had either gastritis or gastroduodenitis endoscopically. 13 patients were HP negative. An HP eradication treatment (Clarithromycin 500mg. 2x1, amoxicillin 1 gr. 2x1, lansoprazol 30 mg. 2x1, 14 days ) was prescribed to 56 HP positive patients. Endoscopy was repeated 60 days after the finalisation of the treatment. Biopsy samples were obtained to search for HP histopathalogically and rapid urease test. While 23 patients were found to be resistant against treatment, eradication occured in 33 patients. The levels of peripheral blood T lymphocyte subgroups of all patients were measured by flow cytometri method where GM-CSF, IFN-y, IL-4 and IL-10 levels were obtained by ELIS A method both before and after the treatment. There was no significant difference in T lymphocyte subgroups and cytokine levels when HP negative group was compared with resistant and eradication group. The mucosa have been found to be infiltrated by CD4 cells, in particular Thl when examined for mucosal immune response in HP infection. However, there was no significant difference in peripheral blood lymphocyte subgroups in HP(+) patients with duodenal ulcer and antral gastritis with regard to healthy individuals in a few studies on systemic immune response. The effect of HP eradication treatment on peripheral blood lymphocyte subgroups was not searched for, in these studies. There was not any significant difference in peripheral blood T lymphocyte subgroups in not only HP(+) patients with duodenal ulcer or antral gastritis but also HP(+) patients with pangastritis or gastroduodenitis as well with regard to healthy individuals in the result of our study.This result did not change according to the result of 51the eradication treatment, whether eradication occured or not afterwards. The level of CD16+56 was significantly high before treatment in HP resistant group as compared to eradicated group. However, the levels of both were within the normal limits. There was a significant increase in CD3 levels after treatment in eradicated group. However, the levels were within normal limits. Our study suggests that the interaction between HP and immune system is mostly at the mucosal level, in the light of studies on both mucosal and systemic immune response. The GM-CSF levels were significantly high and IL-4 levels were significantly low after treatment in resistant group. Additionally, GM-CSF levels were found to be significantly high after treatment with regard to before treatment, in resistant group. There was a negative correlation between gastritin activation and EL-4 and IL-10 in this group. As a result, we suggest that high Thl cytokine (GM-CSF) and low Th2 cytokine (IL-4) after treatment in resistant group, may play a role in the unresponsiveness to treatment. The immune modulatory effect of Claritromycine is known. However, in an in- vitro study on the effect of Clarithromycin on LPS stimulated human monocytes showed a proinflamattory cytokine supression in 71% of cases where increased in 29%. This may be one of the mechanisms that cause Clarithromycin resistance in HP eradication treatment. Further studies are required to reveal the mechanism. Peripheral blood T lymphocyte subgroups do not demonstrate significat difference in not only HP(+) patients with duodenal ulcer or antral gastritis but also in HP(+) patients with gastritis or gastroduodenitis with regard to healthy controls. This situation does not change with the result of the eradication treatment, whether eradication provided or not. The mucosal immune response seems to play a more important role as compared to systemic immune response in gastritis (pangastritis, antral gastritis), gastroduodenitis and duodenal ulcer caused by HP. 52
Benzer Tezler
- Helikobakter pilori enfeksiyonunun gastrik hücre proliferasyonu ve apopitozis üzerine etkileri
The effect of Helicobacter pylori infection on gastric cell proliferation and apoptosis
GÖKHAN TEMİZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2007
GastroenterolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF.DR. TÜLAY SARIÇAM
- Helikobacter pylori tedavisinin serum sitokin düzeyleri üzerine etkisi
Effect of the helicobacter pylori teratment on the serum cytokine levels
HACI EREN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
GastroenterolojiZonguldak Karaelmas Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SELİM AYDEMİR
- Ailesel akdeniz ateşi hastalarında helikobakter pilorinin birlikteliği ve helikobakter pilorinin atak sıklığına etkisi
Coexistence of helicobacter pylori in familial mediterranean fever and effect of helicobacter pylori on the frequency of attacks
KENAN ÇEKEM
- Üst gastrointestinal sistem kanamalı olgularda helikobakter pilori enfeksiyonunun non-invaziv gaita antijen testi (HpSA) ile tespiti, güvenilirliği, tedavi sonrası izlemi
Başlık çevirisi yok
HÜSEYİN ATASEVEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2003
GastroenterolojiFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ DEMİR
- Laparoskopik sleeve gastrektomi yapılan hastalarda helikobakter pilori eradikasyonunun mide duvar kalınlığına ve postoperatif komplikasyonlara etkisi
Effect of helicobacter pilori eradication on stomach wall thickness in patients with laparoscopic sleeve gastrectomy
ANIL ERGİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Genel CerrahiSağlık Bilimleri ÜniversitesiGenel Cerrahi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KEMAL MEMİŞOĞLU
UZMAN HÜSEYİN ÇİYİLTEPE