Geri Dön

Hematopoetik kök hücre transplantasyonu sonrasında erken dönemde görülen renal komplikasyonlar

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 142494
  2. Yazar: YAŞAR KEREM ÇALIŞKAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. TEVFİK ECDER, DOÇ. DR. SEVGİ KALAYOĞLU BEŞIŞIK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2004
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 117

Özet

97 BÖLÜM V: SONUÇLAR VE ÖZET Bu çalışmada, İstanbul Tıp Fakültesi îç Hastalıkları Anabilim Dalı Hematoloji Bilim Dalı Yoğun Kemoterapi ve Transplantasyon Ünitesinde, Mayıs 2001-Temmuz 2003 tarihleri arasında HKHT yapılmış hastalarda, transplantasyon sonrası ilk 100 günde ortaya çıkan renal komplikasyonlar, sıklık, etyolojide yer alan faktörler ve akıbet açısından prospektif olarak incelenmiştir. Elde edilen sonuçlar aşağıda özetlenmiştir. Çalışmamızdaki hastaların, 25'ine (%50) allogeneik ve 25'ine (%50) otolog HKHT yapıldı. Otolog HKHT (18-61 yaş), allogeneik HKHT'ye (16-47 yaş) göre daha yaşlı hastalara uygulanmakta idi. En sık HKHT indikasyonu olan hastalık, allogeneik transplant grubunda AML (%36), otolog transplant grubunda ise HDL idi (%20). Otolog transplant grubunda, allogeneik transplant grubuna göre lökosit ve nötrofil engrafinanlan daha erken oldu. Allogeneik ve otolog HKHT yapılan hastaların, bazal serum kreatinin ve kreatinin klirenslerinin ortalamaları arasında fark yoktu. Çalışmamızda, HKHT sonrası ilk 100 günde, hastaların %72'sinde değişik derecelerde renal disfonksiyon ve %50'sinde ABY gelişti. Hastaların %16'smda diyaliz ihtiyacı oldu. Allogeneik transplant grubundaki hastalarımızda (%92), otolog transplant grubuna (%52) kıyasla anlamlı derecede daha sık renal disfonksiyon geliştiği görüldü. Akut böbrek yetersizliği de, allogeneik transplant grubunda, otolog transplant grubundan daha sık gelişti (%68'e karşılık %32). Allogeneik transplantasyon grubundaki hastalarda, otolog transplantasyon grubundaki hastalardan daha fazla diyaliz ihtiyacı oldu. Renal disfonksiyon ve ABY gelişen her iki transplant grubundaki vakalar, yaş, cinsiyet, transplantasyon öncesi renal fonksiyonlarının göstergeleri olan bazal -7. gündeki serum kreatinin ve kreatinin klirensi, bazal sistolik ve diastolik kan basıncı ve serum albumin düzeyleri açısından değerlendirildiğinde, renal disfonksiyon gelişmeyen gruptaki vakalarla aralarında anlamlı bir farklılık bulunmamaktaydı. Allogeneik transplant vakalarının HKHT sonrası ilk 100 günde, otolog transplant vakalarına kıyasla daha düşük kreatinin klirensi ortalaması ve daha yüksek serum kreatinin ortalamasına sahip oldukları görüldü. Allogeneik ve otolog HKHT seyrinde renal disfonksiyon ve ABY gehşinıinin transplantasyon sonrası farklı dönemlerde daha sık olduğu görüldü; otolog transplant grubunda renal fonksiyonların allogeneik transplant grubuna göre daha erken bir dönemde bozulduğu görüldü.98 Renal disfonksiyon gelişen otolog ve allogeneik transplant hastalarında, renal disfonksiyon gelişmeyen hastalara kıyasla lökosit ve nötrofıl engrafmanların daha geç olduğu saptandı. Sepsisli HKHT hastalarında, renal disfonksiyon gelişiminin istatistiksel açıdan anlamlı derecede daha sık olduğu görüldü. Sepsis, otolog HKHT'de renal disfonksiyon gelişimini arttıran bir risk faktörü olarak bulunda Otolog transplant grubundaki sepsisli hastalarda, ABY'nin daha sık geliştiği görüldü. Sepsisli allogeneik transplant hastalarında ise, ABY gelişimi açısından anlamlı bir risk artışı saptanmadı. Allogeneik transplant grubunda, çevre kam kaynaklı transplantasyonlarda kemik iliği kaynaklı transplantasyonlara kıyasla, ABY gelişiminin anlamlı derecede daha sık olduğu saptandı. Amfoterisin B ve aminoglikozid nefrotoksisitesi, otolog transplantasyon grubunda daha sık görülmekle birlikte bu ilaçların ilave faktörler olmadan renal disfonksiyon gelişiminde etkili olmadığı görüldü. Otolog HKHT seyrinde, en düşük sistolik ve diastolik kan basıncı değerleri, allogeneik HKHT seyrine göre daha erken bir dönemde ölçülmekteydi. Venooklûsif hastalık, allogeneik HKHT seyrinde daha sık gelişmekteydi. Transplantasyon sonrası VOH gelişiminin, ABY gelişimi açısından risk faktörü olduğu görüldü. Diyaliz ihtiyacı olan vakaların %50'sinde bu duruma VOH katkıda bulundu.. Allogeneik HKHT grubumuzda, CsA toksisitesi [(%52 (12/23)], renal disfonksiyon gelişimine katkıda bulunan en önemli faktör olarak bulundu. Siklosporin A nefrotoksisitesi nedeni ile ABY gelişen hastaların hiçbirinde takip süresince diyaliz ihtiyacı ve mortalite olmadı. Kısa süreli serum CsA yükselmelerinde, hastaların renal fonksiyonlarında belirgin bir değişiklik görülmedi. Allogeneik HKHT sonrası +20. ile +33. günler arasında serum CsA düzeylerindeki yükselmeyle eş zamanlı olarak kreatinin klirenslerinin azaldığı, +33. günden sonra serum CsA düzeylerinin düşmesine rağmen, kreatinin klirensi değerlerindeki azalmanın +46. güne kadar devam ettiği görüldü. Hastalarımızda renal disfonksiyon gelişimine neden olan nadir durumlar: hazırlama rejimi toksisitesi, TLS ve GVHH olarak bulundu. Çalışmamızda, hiçbir hastada kemik iliği infüzyon toksisitesine bağlı renal disfonksiyon gelişmedi. Diyaliz ihtiyacı olan vakaların sistolik ve diastolik kan basıncı ortalamaları diğer hastalardan daha düşük bulundu.99 Renal disfonksiyon gelişen hastaların transplantasyon sonrası 100 günlük dönemde daha düşük serum albumin değerlerine sahip oldukları ve bazal serum albumin değeri

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Pediatrik hematopoetik kök hücre transplantasyonu yapılan hastalarda enfeksiyon sürveyansı

    Infection surveyance in patients with pediatric hematopoetic stem cell transplantation

    EDA KOŞAK ÇAVDAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURİ ZAFER KURUGÖL

  2. Allojenik hematopoetik kök hücre nakli yapılan çocuklarda vitamin A düzeyinin okülergraft versus host hastalığına etkisi

    Vitamin A level effect on oculer graft versus host disease in children with allogenic hematopoetic stem cell transplantation

    FUNDA BOSTANCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İKBAL OK BOZKAYA

  3. Otolog hematopoetik kök hücre nakli yapılan multipl myelom hastalarında nakil sırasındaki enfeksiyon sıklığı ve neden olan etkenler

    Frequency of infection and caused factors during transplantation in patients with multiple myeloma transplantation with autologous haematopoietic stem cell transplantation

    CEREN CENNET ALİMOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    HematolojiAkdeniz Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ORHAN KEMAL YÜCEL

  4. Hematopoetik kök hücre nakli yapılan hastaların taburculuk sonrasında evde yaşadıkları semptomlar ve baş etme davranışlarının belirlenmesi

    Determining the symptoms and coping methods of patients at home after hematopoietic stem cell transplantation

    KADER ÇALIŞKAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Hemşirelikİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    İç Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLBEYAZ CAN

  5. Hematopoetik kök hücre transplantasyonu yapılan hastalarda pulmoner komplikasyonlar

    Pulmonary complications in the patients who received hematopoietic stem cell transplantation

    KISMET ÇIKI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıHacettepe Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DENİZ DOĞRU ERSÖZ