Geri Dön

Optimization of laboratory assays of diel vertical migration of Daphnia pulex in determining fish kairomones using bacterial degradation

Balık sinyallerinin bakteriyel biyoyıkım kullanılarak tanımlanması amacıyla Daphnia pulex'in günlük dikey göç laboratuvar deneylerinin optimizasyonu

  1. Tez No: 143512
  2. Yazar: PELİN ZORLU
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. MERYEM BEKLİOĞLU, YRD. DOÇ. DR. AYŞEGÜL OZAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Biyoloji, Biology
  6. Anahtar Kelimeler: Daphnia pulex, kairomone, günlük dikey göç, bakteriyel biyoyıkım, balık sinyali, Daphnia pulex, kairomone, diel vertical migration, bacterial biodegradation, fish cue
  7. Yıl: 2003
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyolojik Bilimler Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 106

Özet

Günlük Dikey Göç (GDG) Daphnia'nın gündüz hipolimniyona inmek, gece ise ters yönde epilimniyona doğru çıkmak suretiyle gerçekleştirdiği çok yaygm bir avlanma önleme taktiğidir. Bu davranışa avcı balıktan salgılandığı düşünülen kimyasal sinyallerin (kairomone) neden olduğu gösterilmiştir. Disiplinlerarası bir projenin bir kısmı olan bu çalışmada, Eymir Gölünden getirilmiş ve laboratuarda yetiştirilmiş D.pulex 'in GDG davranışı vasıtasıyla bakteriyel biyoyıkımın balık sinyali üzerindeki etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, bakteriyel biyoyıkımın etkisini belirlemede en iyi deney koşullarını yaratmak için, farklı Daphnia talerinin, farklı D.pulex klonlarının ve değişik besin konsantrasyonlanrının GDG performanslarının karşılaştırmasını da içeren çeşitli optimizasyon deneyleri gerçekleştirilmiştir. Sonuç olarak, D.pulex ve D. magna türlerinin GDG' lerinin karşılaştırması belirgin bir farklılık göstermemiştir. Farklı D.pulex klonlanmn ikisi de (göç eden ve göç etmeyen) GDG davranışı göstermiştir. Aralarındaki farkın daha çok göçün yoğunluğu ile ilgili olduğu gözlenmiştir. Besin deneyinde, balık sinyalinin varlığında, besin konsantrasyonunun çok olduğu işlemlerde daha güçlü göç davranışı gözlenmiştir. Ayrıca, morfolojik değişimler ile balık sinyali ve değişik besin konsantrasyonlarında gözlenen GDG davranışı arasında bir bağlantı bulunmamıştır. Buradan yola çıkarak, bu çalışmanın sonuçlan gelecek çalışmalarda gözönünde bulundurulmak üzere aşağıdaki deney koşullarını önermektedir: hipolimniyondan toplanan ve 1 mg C l"1 alg kültürüyle beslenen D.pulex bireylerinin kullanılmasının en uygun GDG deney koşullarım sağladığı gözlenmiştir. Değişik bakteri yoğunluklu GDG deneylerinde, kontrol işlemindeki bireyler termoklinin üzerinde kalırken, balık sinyali içeren işlemdeki (F) bireyler göç etmişlerdir. Ancak, değişik bakteri yoğunluklu işlemlere verilen davranışsal tepkiler, aynı zamanda bakteri zenginleştirmesi sonucunda hem biyoyıkıma hem de biyoyıkım olmamasına işaret ettiği için değişik bakteri yoğunluklarının sinyalin aktivitesine etkisini göstermek açısından kesin bir sonuca götürmemektedir. Buna rağmen, bu çalışmada gerçekleştirilen deneyler balık sinyalinin Daphnia'nın GDG davranışı üzerindeki etkisini başarıyla göstermiştir. Sonuç olarak, bu çalışma balık avlanma baskısının etkisini laboratuar koşullarında başarıyla canlandırmıştır.

Özet (Çeviri)

Diel Vertical Migration (DVM) is a widespread predator-avoidance strategy in Daphnia during which as a normal pattern they descent to hypolimnion during day and ascent to epilimnion with dusk. This response has been shown to be induced by chemical cues (kairomone) exuded by predator fish. In this study, which is a part of an interdisciplinary study, it was aimed to investigate the impact of bacterial biodegradation of the fish kairomone using DVM response of D. pulex originated from Lake Eymir and cultured in the laboratory. To meet such goal, several optimization experiments which included DVM performance of different species of Daphnia, different clones of D.pulex and the varying food levels were carried our to explore the best experimental design for determining the impact of bacterial degradation. In optimization experiments, comparison of the DVM responses of the Daphnia pulex and Daphnia magna revealed no significance. Different Daphnia pulex clones (migrating vs. nonmigrating) both performed DVM but the difference was rather related to the amplitude of migration. In the food optimization experiment, stronger migrations were recorded when food is abundant in response to fish kairomone. Furthermore, there was no coupling in responses to morphological features and DVM of Daphnia in the fish cue and varying food level treatments. Therefore, the results of this study recommended following experimental conditions for future studies: D. pulex indivuals collected from hypolimnion and fed with 1 mg C l"1 fresh algal culture appeared to provide an optimum DVM experimental condition. In DVM experiments with varying bacterial density, the test individuals in fish cue (F) treatment performed DVM whereas the test individuals in control treatments stayed above the thermocline in all experiments. However, the responses to the varying bacteria density treatments were not conclusive to show the impact of varying bacterial density on the kairomone activity since both the degradation and the lack of degradation responses were recorded in response to the bacterial enrichment. In spite, these results show that the experiments carried out in this study achieved to show the impact of fish kairomones on DVM response of D.pulex. It can be concluded that this study was successful to simulate the effect of fish predation in the laboratory environment.

Benzer Tezler

  1. İnfluenza A ve B virus RNA'sının RT-PZT yöntemiyle saptanması

    Determination of influenza A and B virus RNA by RT-PCR method

    GÜLİZ DOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    MikrobiyolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. ARZU SAYINER

  2. Gıda renklendiricilerinin tayini için yeni yöntemler geliştirilmesi

    Development of novel methods for the determination of food colorants

    FATOŞ AYÇA ÖZDEMİR OLGUN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Kimyaİstanbul Teknik Üniversitesi

    Kimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BİRSEN DEMİRATA ÖZTÜRK

  3. Development of a selection protocol for target nucleic acids based on nanoparticles

    Nükleik asit hedeflerinde nanopartikul tabanlı seçim protokolü geliştirilmesi

    AYŞE PINAR AKALIN

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    Biyoteknolojiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYTEN YAZGAN KARATAŞ

  4. 3. jenerasyon hıv tabanlı lentiviral vektörlerin ın vıvo uygulamalar için üretimi ve pürifikasyon yöntemlerinin optimizasyonu

    Optimization of production and purification methods of 3rd generation hiv based lentiviral vectors for in vivo applications

    HAZAL BANU OLGUN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    BiyomühendislikAkdeniz Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SALİH ŞANLIOĞLU

  5. Refrakter altın cevherlerinin tanımlayıcı liç tekniği ile biyooksidasyona uygunluğunun araştırılması

    Deportment of gold in refractory gold ores by diagnostic leaching technique to estimate their suitability for biooxidation pre-treatment

    YÜCEL ÖZSOY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Biyoteknolojiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Cevher Hazırlama Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BİRGÜL BENLİ