Geri Dön

Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniğinde Mart-Ekim 2003 tarihleri arasında izlenen zehirlenme olgularının analizi

Analysing of the poisoning cases which had been hospitalized to Dicle University Department of pediatry between March and October 2003

  1. Tez No: 156603
  2. Yazar: HAKKI ÖZDOĞAN
  3. Danışmanlar: PROF.DR. KENAN HASPOLAT
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Zehirlenme, çocuklar, etyoloji, klinik bulgular, tedavi 50, Poisoning, children, etiology, clinical findings, management 52
  7. Yıl: 2004
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dicle Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 57

Özet

ÖZET Türkiye'de görülen çocukluk çağı zehirlenmelerinin nedenleri, tedavisi ve klinik süreci hakkında geçerli ve sistematik bir bilgi yoktur. Bu yüzden Djcle Üniversitesi Tıp Fakültesi'nin çocuk acil servisinde görülen tüm çocukluk çağı zehirlenme olguları 8 ay boyunca incelenmiştir. Bu süre içinde 200 olgu (89 kız, 111 erkek) acil servisimize başvurdu. Hastaların ortalama yaşı 5.74±4.02 idi. 108 (% 54.0) olgu 13 ay - 4 yaş grubundaydı. Vakalarımızın %66.5'i kazayla zehirlenmişti, %3.5 olguda intihar vakasıydı ve %30' uda gıda zehirlenmesiydi. intihar vakalarının büyük çoğunluğu 12-16 yaş grubundaydı. intihar vakaları kızlarda daha sıktı (%85.7). Kaza sonucu zehirlenen vakaların ailelerin %64'ünün 3'ten fazla çocuğu vardı. Ailelerin %68'inin aylık geliri 300 milyonun altındaydı. Anne ve babaların çoğunluğu okuryazar değildi. 55 hasta (%27.5) ilaçlardan, 145 hasta da (%72.5) nonfarmakolojik ajanlardan zehirlenmişti, ilaçlardan %18.1'la ilk sırayı antidepresanlar, %12.7'yle antiepileptikler ikinci sırayı aldı. Nonfarmakolojik ajanların %41.3'ünü gıda zehirlenmeleri %25.5'lik kısmını hidrokarbon zehirlenmeleri oluşturmuştur. Hastaların %37.5'inde kann ağnsı vardı ve %36.5 hasta da asemptomatikti. Hastaların %70.5'ine mide lavajı yapıldı ve aktif kömür verildi, %7.5'sine de sadece vital bulgu takibi yapıldı. Hastaların %52'si zehirlenmeden 2-4 saat sonra acil servisimize geldi ve %57'si 1600-2400 saatleri arasında kliniğe yatırıldı. Hastaların %77'si il merkezlerinden geliyordu. Hastaların %85.5'i 24 saat takip edildikten sonra evlerine gönderildi. Dört hastamız ex'itus oldu. Bulunan verilere göre çocukların açamayacağı ilaç kutularının kullanılması, ilaçların reçetesiz satılmaması, zehirlenmeye yol açabilecek maddelerin çocukların ulaşamayacağı yerlerde saklanması, ailelerin eğitilmesi, gıda maddeleri satan işyerlerinin sıkı denetlenmesi, zehirlenme olgularına yaklaşımda acil servis hekimlerinin eğitilmesi ve zehir danışma merkezlerinin çalışma alanlarının genişletilmesi gibi koruyucu önlemlerin alınması sonucuna varılmıştır. İntihar amaçlı zehirlenmelerde hastalara ve ailelere gerekli psikolojik destek sağlanmalıdır. İntihar amaçlı zehirlenmelerde, adolesan dönemi kızların belirgin fazlalığı göz önüne alınarak daha kapsamlı incelemelere ihtiyaç vardır.

Özet (Çeviri)

SUMMARY Current systematic information about the causes, management and clinical course of acute childhood poisonings occuring in Turkey is scarce. We have therefore conducted a descriptive study of all children presenting with acute poisoning to the pediatric emergency room (ER) of Dicle University Hospital during a 8 month period. Two hundred cases of acute childhood poisoning (89 females and 111 males) presented to the emergency room. The mean age of patients was 5.74±4.02 of them. The most frequent age group was 13 month- 4 years old children (108 patients). While the majority of cases were due to accidental poisoning (66.5 %), intentional poisoning account 3.5% off all cases. Intentional poisoning was dominant in children between 12-16 years old. Suicidal attempts were more common in females (85.7 % of intentional poisoning). The families of accidently poisoned patients had more than three children. Most of the patient's parents were uneducated. Fifty-five patients were poisoned with medicine (%27.5) and 145 patients were poisoned with nonpharmacological agents (%72.5). The most common pharmacological agents were antidepressant drugs (%18.1). Food and hydrocarbon poisoning accounted %41.3 and %25.5 of nonpharmacalogic agents, respectively. Seventy-five patients (%37.5) were presented with stomach ache however 73 (%36.5) of them had no complaint Gastric lavage and activated chorcoal were performed in 141 patient We observed vital function without any medical intervention in 15 patients (%7.5). 104 patients (%52) applied to emergency service 2 to 4 hours after poisoning. 114 patients (%74) applied between 1600- 2400 o'clock. 154 patients (%77) came from urban areas. 171 patients (%85.5) were discharged after an observation period of 24 hours. Four patients were died. Our data suggest that preventive education about subscription of analgesics and antipyretics that are used widely and preventive measures such as child protected containers for medicines in Turkey should be introduced. Prepared food products should be periodically controlled, in suicidal attemps families should be supported 51with psychological aid. We suggest that medical training and poisoning information centers should become widespread thoughout all regions. Increasing tendency of suicidal attempts in adolescent girls deserve close monitoring.

Benzer Tezler

  1. 2000-2005 yılları arasında kliniğimize başvuran meningokoksik hastalıklı olguların değerlendirilmesi

    Evaluation of meningococa patients admitled to our clinics between 2000 and 2005 years

    GAYE ZEHRA ÖZDAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. MEHMET ALİ TAŞ

  2. Ventriküloperitoneal şant enfeksiyonlarının etyolojik ve prognostik açıdan değerlendirilmesi

    Etiology and prognostic evaluation of ventriculoperitoneal shunt infections

    VELİT DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET ALİ TAŞ

  3. Yenidoğan sarılıkları

    Neonatal jaundice

    ELİF GÖKBULUT DOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET CELAL DEVECİOĞLU

  4. 2007-2009 Yılları arasında Dicle Üniversitesi Hastanesinde indirekt hiperbilirubinemi tanısıyla izlenen yenidoğan hastaların değerlendirilmesi

    Evaluation of neonates with the diagnosis of indirect hyperbilirubinemia followed up at the pediatric clinics of Dicle University Hospital between 2007 and 2009

    MEHMET EMİN GÜNEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET ALİ TAŞ

  5. Gastroözofageal reflüde klinik deneyimlerimiz

    Our clinical experience in gastroesophageal reflux

    HÜLYA ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Genel CerrahiDicle Üniversitesi

    Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SELÇUK OTÇU