Geri Dön

Değişik kemik değerlendirme yöntemlerinin osteoporotik fraktür riskini belirleyebilme yetenekleri ve kırık için kesim noktaları

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 157175
  2. Yazar: FATİH ÇEŞME
  3. Danışmanlar: Belirtilmemiş.
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2004
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 95

Özet

ÖZET GİRİŞ: Osteoporotik hastalarda kırıkların oluşmadan önlenmesi büyük önem taşıdığından, çeşitli kemik değerlendirme yöntemlerinin kırıkları belirleyebilme yeteneklerinin belirlenmesinin önemi açıktır. Hem kesitsel ve hem de prospektif çalışmalar, dual enerji X-ray absorpsiyometresi (DXA) ile ölçülen kemik mineral yoğunluğu değerlerinin, kantitatif ultrasonun (KUS), ve risk değerlendirme indekslerinin kalça ve omurgadaki fraktür riskini belirleyebileceğini göstermiştir. AMAÇ: Bu çalışmanın amacı değişik kemik değerlendirme yöntemlerinin osteoporotik kırık ayırımım yapabilme yeteneklerinin değerlendirilmesi ve değerlendirilen populasyonda, kadın ve erkeklerde hangi kemik mineral yoğunluğu ve kantitatif ultrason parametreleri seviyesinde kırık oluştuğunu belirlemek idi. MATERYAL ve METOD: Çalışmamıza 20 kalça kırıklı kadın, 20 kalça kırıklı erkek, 21 önkol kırıklı kadın ve 18 önkol kırıklı erkek olgu ve kontrol grubu olarak her bir kırıklı olgu için benzer yaş (± 2 yaş) ve cinsiyette, kırık hikayesi ve kemik metabolizmasını etkileyecek hastalığı ve ilaç kullanımı olmayan gönüllü kişiler olmak üzere toplam 158 kişi dahil edildi. Olgularımıza Hologic QDR-1000 DXA cihazı ile önkol, L1-L4 ve proksimal femur kemik mineral yoğunluğu (KMY) ölçümleri ile beraber, Sahara Kemik Sonometresi kullanılarak her iki topuktan KUS ölçümleri yapıldı. Kadın olgularımıza ORAI (Osteoporosis Risk Assesment Instrument) formunu temel alan bir risk faktör soru formu uygulandı. İstatistiksel analiz olarak, kalça, önkol kırıklı olgular ve kontrol grubunda demografik parametreler, DXA KMY ve KUS ölçümleri“varyans analizi (ANOVA)”ile karşılaştırıldı. DXA KMY ve KUS T- skorlarmm, ve ORAI değerlerinin kırığı ayırdedebilme yeteneklerini değerlendirebilmek amacıyla ROC eğrileri çizildi ve altındaki alanlar (AUC) ve %95 güven aralıkları hesaplandı. Çeşitli kesim noktalarının“duyarlılık”ve“özgüllük”seviyeleri hesaplanarak, her ikisi için de %90 seviyesi kullanılarak kırık için düşük ve yüksek riski belirleyen değerler hesaplandı. Kırık için önemli risk faktörleri için“göreli orantı (Odds Ratio=OR)”belirlendi. BULGULAR: Kadın kalça kırıklı olgularımızın yaş ortalamaları 69,7, erkek kalça kırıklı olgularımızın yaş ortalamaları 69,5, kadın önkol kırıklı olgularımızın yaş ortalamaları 62,2, erkek önkol kırıklı olgularımızın yaş ortalamaları 54,8, kadın kontrol grubumuzun yaş ortalaması 65,2 ve erkek kontrol grubumuzun yaş ortalaması 62,4 idi. 66Kadın kalça kırıklı olguların“vücut kitle indeks”leri kontrol grubuna göre istatistiksel olarak önemli düzeyde düşüktü (P = 0,028). DXA parametreleri açısından kadın kalça kırığı, erkek kalça kırığı ve erkek önkol kırığı gruplarındaki tüm KMY ve T-skorları, kontrol gruplarına göre istatistiksel olarak anlamlı derecede düşüktü. Kadın önkol kırığı grubunda ise lomber KMY ve T-skorları ile total kalça ve trokanterik KMY ve T- skorları, kontrol grubuna göre düşük olmakla birlikte, farklar istatistiksel olarak anlamlı değildi. Kırıklı olguların % 90'mda KMY değerleri -1 SD'un altındaydı. Osteoporotik (T-skoru < -2,5) olma açısından OR hesapladığımızda, osteoporoz riski kontrol grubu ile kıyaslandığında, kadın kalça kırığı olgularında 7,3-32, erkek kalça kırığı olgularında 15,7-37, kadın önkol kırığı grubunda 6,3-8,4, erkek önkol kırığı grubunda 2,1-18,5 kat daha fazla görünüyordu. KUS parametreleri açısından kadın önkol kırığı grubunda sağ QUI ve QUI T-skoru, sağ ve sol SOS, sağ tahmini topuk KMY değerleri dışında kalan tüm parametreler, erkek ve kadın tüm kırıklı olgularımızda kontrol gruplarına göre istatistiksel olarak önemli derecede düşüktü. Tüm T-skorları için çizilen ROC eğrilerine ait AUC değerleri kadın kalça kırığı grubunda 0,72-0,92 (en büyük değer QUI T- skoruna ait), erkek kalça kırığı grubunda 0,83-0,92 (en büyük değer trokanter T-skoruna ait), kadın önkol kırığı grubunda 0,64-0,70 (en büyük değer midradius T-skoruna ait), erkek önkol kırığı grubunda 0,73-0,91 (en büyük değer QUI T-skoruna ait) arasında değişiyordu. ORAI formuna göre kadın kalça kırıklı olguların % 35'i yüksek riskli, önkol kırıklı olguların % 9,5 'i yüksek riskli gruba girerken, kontrol grubunda yüksek riskli olgu oranı % 12,2 idi. ORAI için çizilen ROC eğrileri için AUC değerleri kalça kırıklı olgularda 0,69, önkol kırıklı olgularda 0,39 idi. OR hesaplamalarında ORAI formunda yüksek riskli olarak değerlendirilen bir kişide kalça kırığı olasılığı orta ve düşük riskli olarak değerlendirilen olgulara göre 3,8 kat fazla idi. Önkol kırıklı olgularda böyle bir ilişki saptanmadı. Erkeklerde T-skorlarma göre QUI için -1,6, femur boynu için -2,2, total kalça ve trokanter için -1,6 midradius için -3,3, L1-L4 için -1,8, kadınlarda QUI için -1,9, femur boynu için -2,1, total kalça için -2,4, trokanter için -1,9 midradius için -3,7, L1-L4 için -1,9 ve aşağısmdaki değerler kalça kırığı için yüksek riski gösteriyordu. Erkeklerde T-skorlarma göre QUI için -1,6, femur boynu için -2,1, trokanter için -1,5, total kalça için -1,6, midradius için -3,0, L1-L4 için -1,7, kadınlarda QUI için -1,9, femur boynu için -2,1, trokanter için -2,4, total kalça için -1,9, midradiusta -3,6, L1-L4 için -2,6 ve aşağısmdaki değerler önkol kırığı için yüksek riski gösteriyordu. 67SONUÇ: KUS ile kemiğin değerlendirilmesi, kırıklı olguların ayırımında en az DXA kadar etkili bir yöntemdir. Halen“altın standart”olarak kabul edilen DXA ile birlikte veya tek başına kullanımı, riskli bireylerin değerlendirilmesinde ve osteoporotik hastanın takibinde yararlı olabilir. Risk anketleri düşük KMY değerlerini belirleyebilmekle birlikte, kırıklı olguların ayrımında sadece kalça kırıklı olgular için etkili gibi görünmektedir. 68

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. İntramedüller elektrik stimulasyonu ile angiogenezin artırılması (deneysel çalışma)

    Başlık çevirisi yok

    AHMET ESKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Ortopedi ve Travmatolojiİnönü Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MUHARREM İNAN

  2. Köpeklerdeki uzun kemik kırıklarında kilitli kompresyon plağının (LCP) invaziv ve minimal invaziv yöntem ile kullanımının klinik ve radyolojik sonuçlarının karşılaştırılması

    Comparison of clinical and radiological results of using locking compresion plate (LCP) with invasive or minimal invasive method in long bone fractures in dogs

    CANSU İSTİM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Ortopedi ve TravmatolojiSelçuk Üniversitesi

    Cerrahi (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA ARICAN

  3. Medial menisküs posterior kök yırtıklarında endobutton ile tespitte asansör ve serbest düğüm yöntemlerinin klinik sonuçları

    Clinical results of transosseous fixation with suspensory fixation system and with free knot method on medial meniscus posterior root tears

    GÜNEŞ SARIKAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Ortopedi ve TravmatolojiAtatürk Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET EMRE PAKSOY