Avrupa Birliği ve Türkiye'de iklim değişikliği politikalarının yenilenebilir enerji kaynakları açısından değerlendirilmesi
The European union and Turkeys climate change policies evaluation according to renewable energy sources
- Tez No: 160151
- Danışmanlar: DOÇ.DR. NESRİN ALGAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Kamu Yönetimi, Public Administration
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2005
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Sosyal Çevre Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 115
Özet
7. ÖZET Küresel ısınma ve iklim değişikliği kavramı, 1980'lerden bu yana dünyanın en önemli sorunlarından biri haline gelmiştir. Bu kapsamda yapılan araştırmalar, atmosferik CO2 konsantrasyonun, 1750 yılından bu yana %35 oranında artmış olduğunu ve artmaya devam edeceğini göstermektedir. Son 20 yılda insan kaynaklı CO2 emisyonlarının yaklaşık %80'i fosil yakıtlar ve çimento üretimi nedeniyle, kalan bölümü ise ağaçsızlarıma sonucu oluşmuştur. Avrupa Birliği'nde iklim değişikliğinin önlenmesine ilişkin politika ve önlemler, hazırlanan Çevre Eylem Programlarında verilmektedir. Avrupa Komisyonu' nun, ilk CO2 salımlarının sınırlandırma ve enerji verimliliği stratejisini yayınladığı 1991 yılından bu yana, Avrupa Birliği, iklim değişikliğini önlemeye ve Topluluğun sera gazı salımlarını azaltmaya yönelik çok sayıda girişimde bulunmuş, Avrupa İklim Değişikliği Programı (ECCP) hazırlamıştır. 24 Mayıs 2004 tarihinde Türkiye'nin İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi'ne taraf olma süreci tamamlanmıştır. Ayrıca, Avrupa Birliği'nin kabul ettiği Kyoto Protokolü de 16 Şubat 2005 tarihinde resmen yürürlüğe girmiş ve AB 'ye üye bütün ülkeler ile Türkiye dışındaki aday ülkelerin tamamı bu Protokolü imzalamıştır. Bu kapsamda AB Komisyonu Kasım 2003 'de,“AB Sera Gazı Salım Ticareti”konulu bir direktif yayınlamıştır. Salım ticaretinin ilk aşaması 2005 yılında başlayacaktır. 2001 verilerine göre AB sera gazı emisyonlarının %28'i enerji, %21'i ulaştırma, %20'si endüstri, %10'u tarım ve %17'si diğer kaynaklardan oluşmaktadır. Türkiye'nin İklim Değişikliği ile ilgili politika ve mevzuatına bakıldığında, politika belgelerinin henüz yetersiz kaldığı ve tamamlanmadığı görülmektedir. 97Türkiye'de üretilen enerji, tüketimi karşılamadığı için, enerji tüketiminin %66'sı ithalatla karşılanmaktadır. Türkiye, yenilenebilir enerji kaynaklan açısından zengin bir potansiyele sahiptir ve toplam enerji tüketiminin %14'ü bu kaynaklardan sağlanmaktadır. ETKB'nin öngörülerine göre 2020 yılında, güneş, rüzgar ve jeotermal enerjinin toplam talep içerisindeki payının %3, hidrolik enerji ve diğer yenilenebilir kaynaklarla birlikte bu payın %8 olması hedeflenmektedir. Türkiye'nin Kyoto Protokolünü imzalamamış olması önümüzdeki dönemde ve AB uyum sürecinde problemli alanlardan biri olacaktır. Bu nedenle Türkiye, Protokolün 1. uygulama dönemi sonu olan 2012 sonrası için programım oluşturarak, protokole taraf olma yönünde hazırlıklarım yürütmelidir. Bu çerçevede“Ulusal İklim Değişikliği Eylem Planı”hazırlanarak, enerji, sanayi, ulaştırma, tarım ve çevre politikaları arasında entegrasyon sağlanmalıdır. 98
Özet (Çeviri)
8. ABSTRACT The concept of global wanning and climate change has been evaluated as one of the most challenging global issues since 1980's. The research conducted in this field has proven that the atmospheric CO2 concentration has increased by 35% since 1750, which is expected to continue to increase as well. It is estimated that 80% of the global anthropogenic CO2 emissions in the last 20 years has been a result of fossil fuel consumption and cement production, whereas the remaining was due to deforestation. The policies and measures related to climate change mitigation at the European Union are addressed within the Environment Action Programme of the EU. Since the announcement of the first CO2 emissions limitation and energy efficiency strategy of the Commission in 1991, various programmes and initiatives at the EU level has been implemented and European Climate Change Programme (ECCP) is developed. The United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) entered into force for Turkey on 24 May 2004. Moreover, the Kyoto Protocol to the UNFCCC, which EU also ratified, entered into force on 16 February 2005. All the 15 Member States and the 10 Accession countries, except Turkey have ratified the Protocol. Within this frame, the Commission of the European Community issued“Directive on Emissions Trading Scheme of the EU”in November 2003. Thus, the first phase of EU Emissions Trading Scheme will be launched in 2005. The sectoral analysis of emissions of EU greenhouse gases based on the 2001 figures imply that energy, transportation, industry, agriculture and other sectors account for 28%, 21%, 20%, 10% and 17% of total EU emissions respectively. 99The analysis of policy and legislations related to climate change in Turkey indicates that there are certain gaps in policy documents which lack to inadequate policy formulation in the related fields. Due to the fact that Turkey's energy needs can not be met by the domestic production, the imported fuel dependency in Turkey reaches up to 66%. There are huge potentials for renewable energy sources in which contribute to 14% of total energy consumption. Based on the projections of Ministry of Energy and Natural Resources, the contributions of solar, wind and geothermal energy will account for 3% and hydroeletricity and other renewables will account for 8% of total consumption by 2020. It is expected that Turkey's position as a non-Party to the Kyoto Protocol might be evaluated as one of the toughest issues of accession process to the EU. Therefore, it is recommended that policy options for Turkey within the scope of Kyoto Protocol shall consider the post-2012 period that is after the first commitment period in 2008- 2012. Within this frame, it is recommended that a“National Climate Change Action Plan”shall be prepared that integrates policies among sectors as energy, industry, transportation, agriculture and environment. 100
Benzer Tezler
- Avrupa Birliği ve Türkiye'de çevre dostu enerji politikalarının uygulanmasında devletin rolü
The role of the state in the implementation of environmentally friendyly energy policies in Turkey and European Union
İBRAHİM AKDOĞAN
Doktora
Türkçe
2021
EnerjiManisa Celal Bayar ÜniversitesiMaliye Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BİROL KOVANCILAR
- Avrupa Birliği'nin enerji politikası ve Türkiye: Enerji güvenliği ve çevrenin korunması
European Union energy policy and Turkey: Energy security and environmental protection
VLADIMIR MILCIK
Yüksek Lisans
Türkçe
2012
Enerjiİstanbul ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. HAKAN GÜNEŞ
- Enerji arzı güvenliği açısından Avrupa Birliği-Türkiye ilişkileri
European Union-Turkey relations on security of energy supply
BARIŞ KINIK
- Effects of energy policies in the context of regional development: A review on Turkiye NUTS1 regions
Bölgesel kalkınma bağlamında enerji politikalarının etkileri: Türkiye IBBS düzey 1 bölgeleri üzerine bir değerlendirme
BÜŞRA SAĞLAM
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
EnerjiYıldız Teknik ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SENAY OĞUZTİMUR
- Integrating renewable energy technologies into cities through urban planning: In the case of geothermal and wind energy
Yenilebilir enerji teknolojilerinin planlama yaklaşımı ile kentlere entegrasyonu: İzmir ili jeotermal ve rüzgar enerjisi potansiyelleri örneği
ZEYNEP PEKER
Doktora
İngilizce
2005
Şehircilik ve Bölge Planlamaİzmir Yüksek Teknoloji EnstitüsüŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
PROF.DR. AKIN SÜEL