Geri Dön

Yeni ve eski toplumsal hareketler: Türkiye'de demokratik açılımlar

New and old social movements: Democratic openings in Turkey

  1. Tez No: 160181
  2. Yazar: MUSTAFA KEMAL COŞKUN
  3. Danışmanlar: DOÇ.DR. HAYRİYE ERBAŞ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Sosyoloji, Sociology
  6. Anahtar Kelimeler: New Social Movements, Old Social Movements, Deliberative Democracy, Agonistic Democracy, Break and Continuity. 226
  7. Yıl: 2005
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Sosyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 258

Özet

ÖZET YENİ VE ESKİ TOPLUMSAL HAREKETLER: TÜRKİYE'DE DEMOKRATİK AÇILIMLAR Coşkun, Mustafa Kemal Doktora, Sosyoloji Bölümü Tez Yöneticisi: Doç. Dr. Hayriye Erbaş Bu tez, Türkiye'deki yeni ve eski toplumsal hareketlerin demokratik süreçleri deneyimlemelerine yönelik bir sosyolojik çözümleme girişimidir. Türkiye'de sivil toplum örgütleri ve demokrasinin gelişimi konusunda önemli sayıda bir literatür bulunmasına rağmen, Türkiye'deki yeni toplumsal hareketlere ilişkin geniş bir literatürden bahsetmek çok kolay görünmemektedir. Bu nedenle özellikle yeni toplumsal hareketlerin toplumsal, siyasal ve ideolojik karakteristikleri, toplumsal sorunları algılayıştan, eski tip toplumsal hareketlerle aralarındaki temel ayrım noktalan ve demokratik yöntem ve usulleri deneyimleme olanakları konusundaki bilgiler sınırlıdır. Çalışma, bu konuları Ankara'daki yeni ve eski toplumsal hareketlere yönelik bir alan araştırmasının bulgularından hareketle incelemeyi ve tartışmayı amaçlamaktadır. Çalışmanın ilk amacı, Türkiye'deki yeni ve eski toplumsal hareketlerin genel bir sosyolojik-demografik portresini ortaya koymaktır. Bu nedenle, her iki toplumsal hareket katılımcılarının eğitim durumu, sınıfsal yapısı, hareketin örgütlenme yapısı, amaçlan ve değerleri açısından karşılaştırmalı olarak ele alınmıştır. Buradaki çözümlemeler, yeni toplumsal hareketlere atfedilen sosyolojik karakteristiklerin ne ölçüde geçerli olduğu sorusunu aydınlatmaya yöneliktir. Burada elde edilen veriler daha önce yapılan bazı araştırmaların bulgularıyla da karşılaştırılmıştır. Çalışmanın bulguları, Türkiye'deki yeni ve eski toplumsal hareketler arasında bir 'kopuş'tan çok 'süreklilik' olduğunu, örgüt yapısı, amaçlar ve değerler konusunda önemli bir takım benzerlikler olduğunu ortaya koymaktadır. Ek olarak bulgular, yeni toplumsal hareketler arasında katılımcılar, örgütlenme yapısı, değer ve amaçlar konusunda belirgin bir takım farklılıkların varolduğuna işaret etmektedir. Bu nedenle de, Türkiye'deki yeni toplumsal hareketler katılımcılarının özellikleri, örgütlenme yapıları, değerleri ve amaçları bağlamında tanımlanamamaktadır. Daha çok, Türkiye'nin kendine özgü ekonomik, toplumsal ve siyasal koşullarıyla şekillenmektedirler. Bu durum onların hem birbirlerinden farklı özelliklere sahip olmalarına hem de eski toplumsal hareketlerle benzeşmelerine neden olmaktadır. Bu tür farklılıklar ve benzerlikler, onların siyasal, kültürel ve ideolojik pratiklerinde ve birbirlerini algılama biçimlerinde de yansımaktadır. Çalışma ikinci olarak, yeni ve eski toplumsal hareketlerin demokratik süreçleri ne derecede deneyimlediklerine yoğunlaşmayı amaçlamaktadır. Bu noktada, 223liberal demokrasinin krizini çözmeye yönelik olarak geliştirilen müzakereci ve agonistik demokrasi teorileri tartışılmıştır. Genel olarak bu teoriler, yeni toplumsal hareketlerin sistem alanına değil fakat yaşam alanına yönelik taleplere sahip olduğundan, bu hareketlerin eski toplumsal hareketlere oranla müzakereci ya da agonistik demokrasi pratiklerini gerçekleştirmeye daha yatkın olduğunu ileri sürmüşlerdir. Bu amaçla, çalışmada eski ve yeni toplumsal hareketlerin devletle, diğer toplumsal hareketlerle ve katılımcılarıyla ilişkilerine ilişkin elde edilen veriler yorumlanmıştır. Bu konuda elde edilen bulgular, hem eski hem de yeni toplumsal hareketlerin müzakereci ve agonistik demokrasi ilkelerini deneyimlemeden oldukça uzak olduğunu göstermektedir. Yeni toplumsal hareketler zaman zaman daha demokratik müzakere süreçlerini deneyimleyebilmektedir, ancak bu durum sadece bir kaç hareketle sınırlıdır. Bu anlamda, yeni toplumsal hareketlerin bir bütün olarak daha demokratik olduğunu ve müzakereci ya da agonistik demokrasi pratiklerini yaşayabildiklerini söylemek çok olanaklı görünmemektedir. Nitekim, her hangi bir örgütün demokratik pratikleri yaşama geçirmesi, onun yeni ya da eski değerleri savunmasında değil, fakat ülkenin ekonomik, siyasal ve toplumsal koşullarının uygun olmasında yatmaktadır. Bu konudaki ikinci bulgu, toplumsal hareketler ile devlet arasındaki ilişkiler hakkındadır. Bu hareketler ile devlet arasındaki ilişkilerde belirleyici olan devlettir ve bu ilişki genellikle toplumsal hareketlerin ideolojik/politik yapısına bağlı olarak şekillenmektedir. Bu nedenle, sahip oldukları politik/ideolojik özelliklere göre toplumsal hareketler devletle müzakereci bir ilişkiye girebilmekte ya da girememektedir. Bu noktada önemli olan, hareketlerin etkililiği değil, devletin bu hareketlere yaklaşımıdır. Bu noktada önemli olan, toplumsal hareketler ile devletin ve toplumsal hareketlerin birbirleriyle ilişkilerinin gelecekte nasıl değişip dönüşeceğidir. Türkiye'de demokratik bir kamusal alanın oluşumu bu dönüşümlere bağlı olarak gerçekleşecektir. Temel Kavramlar: yeni toplumsal hareketler, eski toplumsal hareketler, müzakereci demokrasi, agonistik demokrasi, kopuş ve süreklilik. 224

Özet (Çeviri)

SUMMARY NEW AND OLD SOCIAL MOVEMENTS: DEMOCRATIC OPENINGS IN TURKEY Coşkun, Mustafa Kemal Ph.D., Department of Sociology Supervisor: Assoc. Prof.. Hayriye Erbaş This dissertation is a sociological attempt to analyze the new and old social movements' democratic procedures. Although there are plenty works in literatures of civil society and organizations and development of democracy in Turkey, it is not easy to mention about profusion of works in the literature of new social movements. Therefore, the knowledge about new social movements' social, political and ideological characteristics, their perception of social problems, their differences from old social movements, and their possibilities of realization the democratic methods and procedures have been very limited. This study aims to examine these issues through the case study of new and old social movements in Ankara. The study first aims to provide a general sociological-demographical portrait of the new and old social movements in Turkey. Therefore, the organizational structure, goals and values of the movements and education levels, class structure of the participants of both new and old social movements have been examined comparatively. The analyses here are all about the clarification of the relevance of the sociological characteristics attributed to new social movements. This study challenges such taken for granted assumptions. The findings have been compared with the findings of some other studies. Overall, the findings of this research show that there is a 'continuity' rather than a 'break' between the new and old social movements in Turkey, and there are some important similarities among them with respect to organization structure, goals and values. Furthermore, the findings point out that there are some certain differences among new social movements with respect to participants, organizational structures, values and goals. Therefore, the new social movements cannot be defined in terms of mentioned characteristics above. Rather, they are mostly formed by the special economic, social and political conditions of Turkey. The reason of differences among them and of similarities between new and old social movements is these conditions. This further causes both the differences of new social movements from the previous social movements and resembling characteristics with the hitherto old social movements. These similarities and differences are reflected in their political, ideological and cultural practices and their perceptions one to another. The second aim of this study is to focus on to what degree the old and new social movements have been experiencing the democratic processes. At this point, it has been discussed the deliberative and agonistic democracy theories, which were 225developed as a response to the liberal democracy crisis. These theories in general asserted that the new social movements have been efficient in realizing the deliberative or agonistic democracy practices and procedures because they do have claims over the life areas rather than system areas. At this point, data about the relationships of old and new social movements with the state, with the other social movements and with their own participants have been interpreted. The findings show that both old and new social movements are far from the experiencing the principles of agonistic and deliberative democracy The new social movements are be able to experience more democratic deliberation procedures from time to time. However, this is very limited to one or two social movements. In this manner, it is quite difficult to state that new social movements as a whole are more democratic and might be living a quiet deliberative and agonistic democracy practices. Likewise, any organization's application of the democratic practices has nothing to do with the organization's ties with the old or new values. It is, however, hidden in the relevance of these practices to the economic, political, and social conditions of the given country. The second finding in this part is all about the relationships between the state and social movements.. Within the relationships between social movements and the state, the dominant side is the state and the relationships are to be formed according to the ideological/political structures of social movements.. Therefore, the social movements in relation to their ideological/political characteristics could be able to define a deliberative relationship with the state or not. At this point, the state's approach into these social movements is more important than the effectiveness of the social movements. It is important to know how the relationships between social movements and state and relationships among the all social movements are to be altered in future. The formation of democratic public sphere in Turkey will be materialized based on these transformations

Benzer Tezler

  1. Tez No

    347394

    Identité de classe sociale et l'ethnicité

    Sınıf ve etnisite kimliği

    HURİ KİRAZ ÖZDOĞAN

    Yüksek Lisans

    Fransızca

    Fransızca

    2013

    Siyasal BilimlerGalatasaray Üniversitesi

    Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı

    PROF. FÜSUN ÜSTEL

  2. Tez No

    863840

    8. Cumhurbaşkanı Turgut Özal'ın siyasi biyografisi

    8th President Turgut Özal's political biography

    SAMİ ORÇUN ERSAY

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Siyasal BilimlerGalatasaray Üniversitesi

    Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜSEYİN ÖZGÜR ADADAĞ

  3. Tez No

    292397

    Erken Cumhuriyet Dönemi modern mimarlık örneklerinden Kadıköy Halkevi Binası Restorasyon Projesi

    Restoration Project of Kadiköy Community Centre: An example of Early Republic Period architecture

    ÖZNUR BERBER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. GÜLSÜN TANYELİ

  4. Tez No

    117279

    Devrimlere karşı tepkiler (1923-1938)

    Reactions against to revolution (1923-1938)

    PAKİZE YÖNTER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Siyasal BilimlerAnadolu Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İHSAN GÜNEŞ

  5. Tez No

    74147

    Demokratik sistemde baskı grupları (Türkiye örneği)

    Oppression groups in democratic system

    HALİL GÖZEL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Siyasal BilimlerMarmara Üniversitesi

    Sosyoloji ve Antropoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YÜMNİ SEZEN

Geri Dön