Asetabular displazili olgularda pemberton tipi asetabuloplasti erken dönem sonuçları
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 165654
- Danışmanlar: PROF.DR. TUNCAY CENTEL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2005
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 130
Özet
ÖZET I.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı'nda Mart 1992 ve Mart 2002 tarihleri arasında 17 hastanın 17 kalçasına asetabular displazi tanısı ve Pemberton tipi asetabuloplasti endikasyonu ile girişimde bulunulmuştur. Dokümentasyonu olan ve son kontrol çağrılarına iştirak eden 14 hasta çalışma grubumuzu oluşturmuştur. Mevcut bilgiler ışığında hazırlanan değerlendirme formu ile son kontrol dokümentasyonu yapılan hastalar retrospektif olarak değerlendirilmiştir.Hastalanmızm tamamı kız (%100), ortalama takip süresi 73,8 aydır (en az 33 ay, en çok 98 ay). Hastaların ameliyat olma yaşlan ortalama 26,3 aydır (en az 15 ay, en çok 72 ay). Hastalarımızın hepsinde rezistan veya persistan asetabular displazi tanımlanmıştır. Hastaların preoperatif ve postoperatif radyolojik değerlendirmeleri sonucu: Asetabular indeks (AÎ) ortalama 32,5°'den 17,14°'ye inmiştir, CE açısı ortalama 8,25°'den 33,25°'ye yükselmiştir, Lateral migrasyon indeksi ortalama %62,36'dan %4,86'ya düşmüştür. Smith superior deplasman ortalama 0,04'den 0,208'e yükselmiştir, Smith lateral deplasman ortalama 0,795'ten 0,846'ya yükselmiştir, asetabular derinlik ortalama %27,686'dan %33,486'ya yükselmiştir. Brien superior aralık ortalama preoperatif 3mm iken postoperatif 10,46mm, Brien medial aralık ise ortalama preoperatif 5,77mm iken l,81mm olmuştur. Smith lateral deplasman dışında bütün parametreler istatistiksel olarak anlamlı değişiklikler göstermişlerdir. Hastaların postoperatif ve kontrol radyolojik değerlendirmeleri sonucu asetabular indeks ortalama 17,14°'den 9,14°'ye inmiştir, CE açısı ortalama 33,25°'den 36,0o,ye yükselmiştir, Lateral migrasyon indeksi ortalama %4,86'dan %16,79'a yükselmiştir, asetabular derinlik %33,486'dan %41,64'e yükselmiştir. Displazi değerlendirilmesi ve AVN nekroz açısından radyolojik değerlendirmede: Severin sınıflamasına göre; 12 hasta (%85,7) sınıf İA, 1 hasta (%7,1) sımf 2A, 1 hasta (%7,1) sınıf 4B olarak değerlendirilmiştir. Kalamchi- MacEwen AVN sınıflamasına; göre 4 hasta (%28,5) grup 1, 1 hasta (%7,1) grup 2, 9 hasta da (%64,3) normal olarak değerlendirilmiştir. Bucholz-Ogden AVN sınıflamasına göre; 4 hasta (%28,5) tip 1, 1 hasta (%7,1) tip 2, 9 hasta da (%64,3) normal olarak değerlendirilmiştir. AVN açısından sonucu önceden tahmin edilemeyen 1 vakamız (%7,1) mevcuttur. 117Kontrolde, hastaların her iki umbilikus-medial malleol ve spina iliaka anterior süperior-medial malleol uzunlukları arasnıda anlamlı bir fark saptanmamıştır. Klinik muayenede elde edilen datalarm verifikasyonu sonucu preoperatif ve kontrol eklem hareket açıklığı ile ilgili yapılan analizde; özellikle fleksiyon derecelerinin ortalama 129,29°'den 122,50°'ye (p=0,007), eksternal rotasyonun ortalama 58,21°'den 48,57°'ye düştüğü ve sonuçların istatistiksel olarak anlamlı olduğu anlaşılmıştır. Ancak bu fark hastanın eklem hareketlerinde hayatını etkilemeyecek düzeydedir. Hastaların klinik değerlendirilmelerinde kullanılan McKay kriterlerine göre değerlendirilmesi sonucunda; preoperatif 4 hasta (%28,6) başarısız, 10 hasta (%71,4) orta derecedeydi. Kontrol muayeneleri sonucunda; 12 hasta (%85,7) mükemmel, 1 hasta (%7,1) iyi, 1 hasta (%7,1) orta derecedeydi. Hastaların ailelerinin memnuniyet derecelerinde ise; 12 hastanın (%85,7) çok iyi, 2 hastada (%14,3) iyiydi. Bu da hastaların fleksiyon derecelerindeki kısıtlılığın, yaşamlarım kısıtlamadığım desteklemektedir. Bu sonuçlarla asetabular displazilerde Pemberton tipi asetabuloplasti uygulamasının etkili ve güvenilir bir yöntem olduğunu düşünüyoruz. 118
Özet (Çeviri)
SUMMARY Pemberton acetabuloplasty had been performed to 17 hips of 17 patients with acetabular dysplasia between March 1992 and March 2002 in Istanbul University, Cerrahpaşa Medical School, Department of Orthopaedics and Traumatology. Only 14 patients could be studied whom answer to control visit. With the aid of updated appreciation form prepared for this study, patients were studied retrospectively. All patients were girls (%100), mean follow-up period was 73,8 months ( rninimum 33 months, maximum 98 months). The mean age of being operated was 26,3 months (minimum 15 months, maximum 72 months ). All patients were documented as having persistant or residuel acetabular dysplasia. By comparison of the radiaologic data of the preoperative and postoperative measurements: The mean acetabular index was lowered from 32,5° to 17,14°, CE angle was increased from 8,25° to 33,25°, the mean lateral migration index was lowered from %62,36 to %4,86. The mean Smith superior deplacement was increased from 0,04 to 0,208, the mean Smith lateral deplacement was increased from 0,795 to 0,846, the mean acetabular depth was increased from %27,686 to %33,48. The mean Brien superior gap was 3mm preoperatively while it was 10,46mm postoperatively, the mean Brien medial gap was 5,77mm preoperatively while it was 1,81mm postperatively. All parameters in the view of success of the procedure were statistically significant except Smith lateral deplacement. By comparison of the radiaologic data of the postoperative and control measurements: The mean acetabular index was lowered from 17,14° to 9,14°, CE angle was increased from 33,25° to 36,0°, the mean lateral migration index was increased from %4,86 to % 16,79, the mean acetabular depth was increased from %33,48 to %41,64. According to Severin classification at the time of control visit ;12 patients (85,7%) were class 1A, 1 patient (7,1%) was class2A, 1 patient (7,1%) was class 4B. In respect to AVN, according to Bucholz-Ogden classification; 4 patients (28,5%>) were type 1, 1 patient (7,1%) was type 2, 9 patients (64,3%) were normal, according to Kalamchi-MacEwen classification; 4 patients (28,5%) were group 1, 1 patient (7,1%) was group 2, 9 patients (64,3%) were normal. So we had only 1 patient that was hard to prdict the outcome. 119At the time of control there was no significant difference between both sides of anterior superior iliac spine-medial malleol, umbilicus-medial malleol measurements. At the clinical examination, by comparison of the preoperative and control flexion and external rotation range of motion there were significant difference. The mean flexion was lowered from 129,29° to 122,5° (p=0,007), the mean external rotation was lowered from 58,21° to 48,57° (p=0,007). But, those differences were not at a level that affect daily activities of the patients. According to the criteia of McKay ; Preoperatively 4 patients (28,4%) were failed, 10 patients (71,6%) were fair. At the time of control examination; 12 patients (85,7%) were excellent, 1 patient (7,1%) was good, 1 patient (7,1%) was fair. The degrees of satisfaction of the patients were very well in 12 patients (85,7%) and well in 2 patients (85,7%). These findings support that the limit at the range of motion does not affect the quality of life. With these results it can be said that Pemberton acetabuloplasty is an effective and reliable method in the treatment of acetabular dysplasia. 120
Benzer Tezler
- Gelişimsel kalça displazisi tedavisinde salter innominat ve pemberton osteotomilerinin sonuçları ve karşılaştırılması
Comparison of the outcomes of salter and pemberton osteotomies in thetreatment of developmental hip dysplasia
BÜLENT GÜNERİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2006
Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MÜCAHİT GÖRGEÇ
- Salter mi, Pemberton mu? İki taraflı gelişimsel kalça displazili olup aynı seansta bir kalçaya Salter İnnomineyt osteotomi, diğer kalçaya Pemberton Perikapsüler osteotomisi uygulanan olguların sonuçlarının klinik ve istatistiksel açıdan karşılaştırması
Salter or Pemberton? A statistical and clinical comparison that was applied to patients who have bilateral developmental dysplasia of the hip treated in one stage as Salter Innomınate osteotomy for one hip and Pemberton Pericapsular osteotomy for other hi
KADRİ YILDIZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Ortopedi ve TravmatolojiAtatürk ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NACİ EZİRMİK
- Hartofilakidis tip a-b (crowe tip 1-3) gelişimsel kalça displazisi zemininde gelişen koksartrozlarda femur başı otogreftine basamaklı osteotomi uygulanarak yapılmış asetabular rekonstrüksiyonların radyolojik sonuçlarının değerlendirilmesi
Hartofilakidis type a-b (crowe type 1-3) evaluation of radiologic results of acetabular reconstructions performed by stepped osteotomy of femur head autograft in coxarthroses developing on the developmental dysplasia of the hip
DEVRAN ERTİLAV
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Ortopedi ve TravmatolojiAkdeniz ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA ÜRGÜDEN
- 6 aydan büyük kalça displazili olgularda abdüksiyon ortezi ile kapalı redüksiyon tedavilerinin karşılaştırılması
Comparison of abduction orthosis and closed reduction treatments in patients with hip displasia greater than 6 months
SERHAT ELÇİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Ortopedi ve TravmatolojiDicle ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. EMİN ÖZKUL
- Erişkin asetabuler displazili olgularda steel tekniği ile üçlü pelvik osteotomi uygulamalarımızın erken dönem sonuçları
Short-term outcomes of steel type triple pelvic osteotomy in adult patients with acetabular dysplasia
ÜMİT TUHANİOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Ortopedi ve TravmatolojiSağlık BakanlığıOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EYÜP SELAHATTİN KARAKAŞ