Feeding habits of some selected fish species of Beymelek estuary, Antalya, Turkey
Beymelek Lagün'ünde (Antalya/Türkiye) seçilmiş bazı balık türlerinin beslenme alışkanlıkları
- Tez No: 170699
- Danışmanlar: Y.DOÇ.DR. MUSTAFA ÜNAL, Y.DOÇ.DR. ŞENOL AKIN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Biyoloji, Biology
- Anahtar Kelimeler: Beymelek, diyet genişliği, diyet çakışması, lagün, beslenme, balık, Akdeniz, Türkiye. vi, Beymelek, diet breadth, diet overlap, estuary, feeding, fish, Mediterranean, Turkey. IV
- Yıl: 2005
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Abant İzzet Baysal Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 48
Özet
ÖZET BEYMELEK LAGÜN'ÜNDE ( ANTALYA, TÜRKİYE ) SEÇİLMİŞ BAZI BALIK TÜRLERİNİN BESLENME ALIŞKANLIKLARI Öztürkcan, Müge Yüksek Lisans Tezi, Biyoloji Bölümü Tez Danışmanı: Yrd. Doç. Dr. Mustafa Ünal Ortak Tez Danışmanı: Yrd. Doç. Dr. Şenol Akın Ocak 2005, 37 Sayfa Mide içerik analizleri yaparak, Antalya'nın Akdeniz sahilinde yer alan Beymelek Lagün'ünde (36°16TSI, 30°03'E) çok miktarlarda bulunan yedi balık türünün beslenme alışkanlıkları incelenmiştir. Mide içerik analizleri için balıklar, Nisan 2004 tarihinde ığrıp ve solungaç ağlan kullanılarak toplanmıştır. Nisan ayı boyunca en fazla bulunan yedi balığa ait toplam 187 adet mide içerik analizi yapıldı. Toplam 187 midenin 28 tanesi Mugil cephalus'a., 13 tanesi Siganus rivulatus% 14 tanesi Diplodus sargus% 71 tanesi Liza aurata'ya., 35 tanesi Lithognathus mormyrus'a, 14 tanesi Atherina boyerfyc ve 12 tanesi de Sparus aurata'ya. aitti. Her türün midesindeki besinler hacimsel olarak ölçüldü. Bunlara ilaveten, bu türler için trofik seviye, diyet genişliği ve diyet çakışma değerleri hesaplandı. Veriler, tüm bu yedi balığın en çok detritus'u tüketmiş olduğunu gösterdi. Lagünlere özgü bir balık olan Mugil cephalus'un midesinde çok fazla detritus görünmesine karşın, fitoplanktonun midedeki hacimsel miktarının daha fazla olduğu tespit edildi. Sıkı bir herbivor olarak bilinen Siganus rivulatus, çoğunluğu Synedrasp. olmak üzere fitoplankton ve detritus tüketti. Diplodus sargus'mı çoğunlukla yumuşakça ve detritus üzerinden beslendiği tespit edilmiştir. Liza aurata çok fazla miktarlarda detritus ve amfipod tüketmiştir. Lithognathus mormyrus iyi bir yumuşakça tüketicisidir. Atherina boyeri, diğer taraftan, fazlasıyla detritus ve amfipod üzerinden beslendi. Buna karşın, Sparus aurata'nın midesi de çoğunlukla yumuşakça içeriyordu. Her türün midesinde bulunan bir besinin baskınlığından dolayı türlerin diyet genişlikleri oldukça düşük değerde bulundu. En yüksek değer 0.38 ile Diplodus sargus'a, en düşük değer de 0.0002 ile Mugil cephalus'a. aitti. Genellikle, balık çiftleri arasında diyet çakışması ya düşük (0.0-0.25) ya da orta düzeyde (0.25-0.74) hesaplandı. Bu durum balıklar arasındaki besine dayalı rekabetin şiddetli olmadığına işaret edebilir. Buna rağmen, Diplodus sargus ile Lithognathus mormyrus (0.44), Sparus aurata (0.40) ve Siganus rivulatus (0.37) arasındaki diyet çakışma değerleri ise, bu türler arasında şiddetli bir rekabetin olabileceğini ifade edebilir. Genellikle balıkların trofik seviyelerinde oldukça düşük değerler tespit edildi. Sadece Mugil cephalus ve Siganus rivulatus 'un 1.5 'ten daha düşük trofik seviyeyle herbivor nitelik gösterdiği, diğer taraftan, diğer türlerin ise (1.5-2.0) arasında değerlere sahip olup, lagün balıklarının genel karakterini oluşturan omnivor özellik gösterdiği tespit edildi. Veriler, detritusun lagün tüketicileri için önemli bir besin kaynağı olduğunu gösterdi. Buna ilaveten, bentik fauna, beslenme gereksinimleri açısından ikinci önemli sırayı almaktadır. Veriler ileride Beymelek Lagün balıklarının yönetim stratejilerinin geliştirilmesi açısından kullanılabilir.
Özet (Çeviri)
ABSTRACT FEEDING HABITS OF SOME SELECTED FISH SPECIES OF BEYMELEK ESTUARY, ANTALYA, TURKEY Öztürkcan, Müge M.Sc, Department of Biology Supervisor: Assist. Prof. Dr. Mustafa Ünal Co-Supervisor: Assist. Prof. Dr. Şenol Akin January 2005, 37 pages Feeding habits of the most abundant seven fish species of Beymelek Estuary (Bo^oT^I, 30°03'E) located on the Mediterranean coasts of Antalya, Turkey, were investigated using stomach contents analysis. Fishes for stomach contents analysis were collected during April 2004 using seine and gillnets. A total of 187 stomachs of the most abundant fish species were analyzed. Of the 187 stomachs, 28, 13, 14, 71, 35, 14 and 12 belonged to Mugil cephalus, Siganus rivulatus, Diplodus sargus, Liza aurata, Lithognathus mormyrus, Atherina boyeri and Spams aurata, respectively. Prey items in the stomachs of each species were quantified volumetrically. In addition to identifying and quantifying prey items, trophic level, diet breadth, and diet overlap values were calculated for each species. The data indicated that the most frequently consumed food item by all seven fish species was detritus. Mugil cephalus mostly consumed phytoplankton, however the occurence of detritus was much higher in the stomachs. Siganus rivulatus, known as strict herbivorous, consumed mostly phytoplankton mainly Synedra sp. and detritus. Diplodus sargus fed mostly on molluscs and detritus. Liza aurata consumed detritus and amphipods in large quantities. Lithognathus mormyrus was heavy mconsumer of molluscs. Atherina boyeri, on the other hand, fed heavily on amphipods and detritus. The stomach contents of Spams aurata consisted of mainly molluscs. Influenced by the dominance of one item in the stomachs, diet breadths for each species were relatively low. The highest (0.3800) and lowest (0.0002) diet breadths were calculated for Diplodus sargus and Mugil cephalus, respectively. In general, the overlap values for pairs of fishes were low (0.0-0.25) and moderate (0.25-0.74), which may indicate that competition for food was not severe. However, the high overlap values obtained for Diplodus sargus and the other three fish species (i.e., Lithognathus mormyrus (0.44), Spams aurata (0.40) and Siganus rivulatus (0.37)) may suggest that the competition may be keen among these species. Trophic levels, in general, were also low. Only two species, Mugil cephalus and Siganus rivulatus had trophic levels less than 1.5, which is the limit of herbivory. The other species on the other hand were within the range of omnivory (1.5-2.0), a general characteristic of estuarine fishes. The data suggested the importance of detritus for consumers in this system. In addition to detritus, benthic fauna may be regarded as secondarily important for the nutritional needs of the fish studied. Data may be used for developing better management strategies for Beymelek Estuary in the future.
Benzer Tezler
- Anaokullarına devam eden 2,5-6 yaş grubundaki bir grup çocuğun ağız-diş sağlığı ve diş fırçalanması konusundaki bilgi ve davranışlarının incelenmesi
Başlık çevirisi yok
NESLİHAN ASLAN KOÇER
- Üniversite öğrencilerinde obezite ve yaşam davranışları
Obesity and life behaviours at üniversity students
ZEYNEP ÖZBAHAR ACAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Halk SağlığıOndokuz Mayıs ÜniversitesiHalk Sağlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YILDIZ PEKŞEN
- İlköğretim okullarının birey yetiştirme hedeflerini gerçekleştirme düzeyleri
How well the primary education is in realizing the target about educating person
OSMAN GÜL
Doktora
Türkçe
2005
Eğitim ve ÖğretimHacettepe ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YÜKSEL KAVAK
- Ankara Üniversitesinin bazı fakültelerinde öğrenim gören üçüncü sınıf öğrencilerinde uyku kalitesinin genel ruhsal sağlık durumları ve diğer bazı etmenler ile ilişkisinin değerlendirilmesi
Assessment of the sleep quality with regard to general mental health status and some other factors in third grade students who study at some faculties of Ankara University
PELİN ERKALMA PARSAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Halk SağlığıAnkara ÜniversitesiHalk Sağlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MİNE ESİN OCAKTAN
- İlköğretimde müzik eğitimi ile ilgili yaklaşımlar hakkında genel bir değerlendirme
Başlık çevirisi yok
ATİLLA COŞKUN TOKSOY
Yüksek Lisans
Türkçe
2000
Eğitim ve Öğretimİstanbul Teknik ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. NURLU ERAL