Geri Dön

Platon ve Aristo'nun insan anlayışı

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 172813
  2. Yazar: ŞULE ÇAMLIBEL
  3. Danışmanlar: PROF.DR. NURTEN GÖKALP
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Felsefe, Philosophy
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2006
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 221

Özet

ÖZET İnsan var olduğu ilk günden bugüne kadar varlığını, anlamını, yerini, değerini vb. sorgulama çabası içindedir. Her ne kadar bu çaba düşünce tarihi boyunca sürmüş olsa da“insan felsefesi”adının 20. yüzyılda konması nedeniyle yeni olarak kabul edilen bir felsefe disiplinidir. Felsefe tarihi boyunca bir çok filozof insan konusuyla, başta varlık, bilgi ve ahlak olmak üzere başka alanlardaki çalışmaları çerçevesinde ilgilenmişlerdir. İnsan felsefesi ile beraber 'insan' diğer varlıklardan ayrıldığı noktalardan çok onu o yapan özellikleriyle bir bütün olarak ele alınmıştır. insan felsefesi bağımsız bir disiplin olarak her ne kadar 20. yüzyılda ortaya çıksa da Sokrates'in insana yönelmesi bu çabanın başlangıcı sayılabilir. Bu nedenle konuya giriş olması açısından insanın kendini anlama çabasının başlangıcı sayılabilecek kişiler ya da dönemler üzerinde durulmuştur. Platon ve Aristo'dan önceki dönemin düşünürlerinin bir kısmı insanın yaşadığı dünyayı incelemişlerdir. Onlar için önemli olan insan dışı gerçeklerdir. Bu nedenle onlar insanla ilgili sorunları göz ardı ederek fizik gerçeği aydınlatmaya çalışmışlardır. Diğer bir kısmı ise insanla ilgili sorunlarla ilgilenmişler ancak hiçbir sonuca varamamışlardır. Sofistlerden sonra Sokrates dünya hayatından çok insan hayatının önemini vurgulamıştır. Ona göre asıl önemli olan dünyayı değil insanı bilmektir. Böylece Sokrates'le beraber felsefe doğadan insana, fizikten ahlaka kaymıştır. Eski yunan felsefi düşüncesinin en üst düzeyi olan sistematik dönemin iki büyük düşünürü, Platon ve Aristo, doğa ve insan konularında, kendilerinden önceki dönemde elde edilen bilgilerin sentezini yapmışlardır. Bu çalışmada, çok çeşitli sorunları bir birlik ve bütünlük içinde işlemiş olan Platon ve Aristo'nun insan anlayışları, felsefelerinin temel kavramları, ruh anlayışları, ahlak anlayışları ve devlet anlayışları ile bağlantılı olarak ele alınmıştır.II Platon ve Aristo, insanın bilgiye ulaşırken kullandığı yetilerin güvenilirliklerini sorgulamakla işe başlamışlardır. Bu bağlamda hemen her konuyu Idealar kuramına dayanarak temellendiren Platon için değişen bir şeyin belirli bir zamanda belirli bir türden olup, daha sonraki bir zamanda ise aynı türden olmaması bir çelişkidir. Bu nedenle gerçek olanın değişmez olması gerekir. Bu düşünceden yola çıkan Platon'a göre içinde yaşadığımız dünyadaki somut ve bireysel varlıklar yalnızca görünüşlerdir. Şu halde Platon için tek tek insanlar değil“insan”ideası gerçektir. İnsan, beden ve ruh olmak üzere iki öğeden meydana gelir. İnsanın bedeni, varlığa gelir ve gider; asıl belirleyici olan ise ruhtur ve ruh ölümsüzdür. Teleolojik bir yaklaşıma sahip olan Platon'a göre var olan her varlığın bir ereği vardır. Bu bağlamda insanın erdemi akıllı yaşamaktır. Aristo, Platon'dan farklı olarak gerçek var oluşun somut ve bireysel olduğunu düşünür. Aristo'nun karşı çıktığı ideaların varlığı değildir. O, ideaların bağımsız bir varlığa sahip olduğu düşüncesine karşı çıkar. Birbirinden ayrı iki dünyanın var oluşunun açtığı sorunları madde-form anlayışıyla aşmaya çalışan Aristo'ya göre de insan beden ve ruh olmak üzere iki öğeden oluşur. Platon'da olduğu gibi teleolojik bir yaklaşıma sahip olan Aristo'ya göre var olan her şeyin bir amacı vardır. İnsanın amacı mutluluktur. Ancak bu mutluluk insanı insan yapan aklının faaliyeti ile elde edilen mutluluktur.

Özet (Çeviri)

III ABSTRACT Human beings has been spending effort for questioning his existence, sense, place, value etc. since the first day he exists. Although that effort has been going on through the history of idea,“human philosophy”.because of being named in 20. centuryjs accepted as a new philosophy discipline. Through the history of philosophy, so many philosophers have been discussed on the basis of their different works about human subject especially embracing existence, data and ethic.“Human”, with the human philosophy, was discussed in a whole sense with the qualities that makes it itself rather than the qualities that differ it from others. Although the human philosophy came into existence as an independent disciplins in 20. century, Socrate's tendence towards human can be counted as the beginning. For this reason, for the introduction of the subject the people or periods, which can be counted as the beginning of human beings' effort to understand himself, are discussed. Some of the thinkers of the period before Plato and Aristotle discussed the world in which human lives. The important thing for them is the realities aside from human. Thus, they tried to clarify physical reality by disregarding the problems about human. The other group of thinkers discussed the problems of human but never reached to an end. After Sophists, Socrates emphasized the importance of human life rather than world life. According to him, the main important thing is not knowing the world but human. So, the philosophy slided from nature to human, physics to ethic with Socrates. Plato and Aristotle, who are the two great thinkers of systematic period which is the topmost level of Ancient Greek philosophical idea, synthetized the datum gained before their period about nature and human. In this work, the human understandings of Plato and Aristotle, which have discussed various subjects in oneness and wholeness, have been discussed inIV connection with main concept of their philosophy, understanding of soul.ethic and government. Plato and Aristotle started their work by questioning the reliabilities of faculties that human use while reaching to the data. In this sense, for Plato, who establishes almost every subject by applying the theory of ideas, a changing thing's being a specific type in a specific time and not being the same type in a different time is a contradiction. For this reason, the real one ought not to be unchangable. According to Plato leading from that idea, the concrete and personal beings in which we are living in the world are just appearances. Thus,“human”idea is real rather than human beings one by one for Plato. Human consists of two components which are body and soul. Human's body comes up to and departs from the being; the main diagnostic is soul and it is immortal. According to Plato who has teleologic approach each being existing has an aim. In that sense, human's virtue is living wisely. Aristotle, different from Plato, thinks that real existence is concrete and personal. Aristotle's opposition is not for the existence of ideas. He opposes to the idea in which ideas have an independent existence. And, according to Aristotle who tries to overcome the problems resulted from two different world's being with substance-form comprehension, human consists of two components which are body and soul. As Plato, according to Aristotle, who has a teleologic approach, each existing being has an aim. Human's aim is happiness. However, that happiness is a happiness which is gained by activity of his mind that makes human a human being.

Benzer Tezler

  1. Son dönem stoa felsefesinde ahlak

    Ethics in the recent epoch stoic philosophy

    BAKSEN ERTÜRK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    FelsefeGazi Üniversitesi

    Felsefe Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. NURTEN GÖKALP

  2. Kelamda zaman problemi

    The problem of time in kalam

    AHMET GENÇDOĞAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    DinSüleyman Demirel Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜLYA ALTUNYA

  3. Ruh kavramı ve Osmanlı dönemi Türk düşüncesinde ruh telakkileri

    The Idea of spirit and spirit perceptions in the Ottoman Turkish thought

    İSMAİL AKYOL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    FelsefeAnkara Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAYRANİ ALTINTAŞ

  4. Mantıkta diyalektik

    Dialectic in logic

    ALİ ÇETİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    FelsefeAnkara Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İSMAİL KÖZ

  5. Halid Ziya Uşaklıgil'in hikayeleri üzerine anlatıbilimsel bir inceleme

    A narratological approach to Halid Ziya Uşakligil's stories

    ÖZLEM KAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Türk Dili ve EdebiyatıBilecik Şeyh Edebali Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. YAKUP ÖZTÜRK