Endokrinoloji polikliniğine boy kısalığı ile başvuran kronik sistemik hastalığı olmayan olguların antropometrik özellikleri,genetik boy potansiyellerinden sapma dereceleri ve tanısal dağılımları
Anthropometric characteristics, deviation degree of genetically height potentials and diagnostical disturbutions of short stature cases without chronic systemic disease admitted to endocrinology policlinic
- Tez No: 175195
- Danışmanlar: GÖNÜL ÖÇAL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Antropometrik özellikler, boy kısalığı, boyun genetik potansiyelden sapması, çocuk endokrin materyali, tanısal dağılım
- Yıl: 2007
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 169
Özet
160 ÖZET Endokrinoloji Polikliniğine Boy Kısalığı ile Başvuran Kronik Sistemik Hastalığı Olmayan Olguların Antropometrik Özellikleri, Genetik Boy Potansiyellerinden Sapma Dereceleri ve Tanısal Dağılımları Amaç: Bu çalışmada Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatrik Endokrinoloji Bilim Dalı'nda boy kısalığı ile önceden izlenen ya da halen izlenmekte olan kronik sistemik hastalığı olmayan hastaların dosya verilerinden antropometrik özelliklerin irdelenmesi, tanısal dağılıma göre genetik boy potansiyelinden negatif sapma derecesi belirlenmesi amaçlanmaktadır. Elde edilen bu retrospektif veriler ışığında antropometrik bulgularla tanısal özelliklerin sınırlan yeniden yorumlanmaya çalışılacaktır. Olgular ve Yöntem: Değerlendirdiğimiz kronik sistemik hastalığı olmayan 200 boy kısalıktı olgunun; dosyasına başvuruda kaydedilmiş antropometik özellikleri ( takvim yaşı, boy SDS, hedef boy SDS, boyun genetik potansiyele uyumu, kemik yaşı geriliği ) yorumlandı. Dosyalar endokrin polikliniğimizin boy kısalıkları arşivinden rastgele seçildi. Dosyası incelenen kronik sistemik hastalığı olmayan 200 olgu 3 aşamada değerlendirildi. I. AŞAMA: Boy kısalık dereceleri dikkate alınmadan tüm olguların antropometrik özellikleri, boy kısalıklarının derecelerinin dağılımı, tanısal dağılımları ve tanısal dağılıma göre tüm olguların bireysel antropometrik özellikleri, idiyopatik kısalığın normal variant ve patolojik kısalıklar içinde yer alımı, boyun genetik boy potansiyeline uyumu, genetiğe uyum gösteren olgularda patolojik kısalık sıklığı, boyu genetiğe uyan ve uymayan olguların genetik boydan sapma dereceleri irdelenmeye ve tanısal dağılıma göre antropometrik özellikler belirlenmeye çalışıldı. II AŞAMA Boy kısalığının derecesine göre olgular hafif, orta ve ağır olarak 3 gruba ayrıldı. Grupların kendi içinde antropometrik özellikleri, boyun genetiğe uyumu, bu gruptaki olguların tanısal dağılımı ve grupta yer alan BH eksikliği saptanan olguların özellikleri belirlendi. III.AŞAMA: I ve II. aşamanın istatistik değerlendirmeleri yapıldı. Bulgular: Endokrin polikliniğimize boy kısalığı nedeni ile başvuran kronik sistemik hastalığı olmayan 200 olgunun başvuru yaşı 10,61 ± 3,42 yıldır. Bu yaşdaki başvuruda -2,94 ± 1,12 SD gibi önemli boy kayıpları dikkati çekmektedir. Boydaki negatif sapmanın derecesinin dağılımı %12,5 oranında hafif kısalık ( -2 SD ya da daha az ), %51,5 orta kısalık ( -2,1 ile - 2,99 SD arası ), % 36'sının ise ağır kısalık ( -3 SD ya da daha fazla ) olarak belirlendi. Orta ve ağır derecedeki kısalıkların olguların % 87,5'ini oluşturması nedeni ile normal variant ve patolojik kısalık gruplamamız patolojik kısalar yönünde değişim gösterdi ( % 38 normal variant kısalık, % 62 patoljik kısalık ). İdiyopatik kısalar antropometrik özellikleri bakımından homojen ve normal variant özellikli bir görünüm sergilemedi. Normal variant idyopatik ( % 52,5 ) ve patolojik idyopatik ( % 47,5 ) olarak subgruplandırıldılar.161 Boyun genetik potansiyele uyumunu denetimi özellikle hafif boy sapması olan olgularda uyarıcı bir ölçüt özelliği gösterdi. Boydaki sapmanın derecesi arttıkça boyun genetik potansiyelle uyumsuzluğu arttı. Olguların tanısal dağılımları patolojik gruba yöneldi. Hafif, orta ve ağır boy kısalıklarında takvim yaşlan bakımından farklılık gözlenmemesine karşın; boy sapması arttıkça kemik yaşı geriliği belirginleşti. Büyüme hormonu eksikliğinin her 3 kısa grubunda da saptanması önemli bir bulgu olarak kabul edildi. Sonuç: Çocuk Endokrin poliklinik materyallerinin boy kısalığı dağılımları, normal populasyon için verilen oranlara uygunluk göstermemektedir. Kısa çocukların yorumlanmasında boy sapmasının yanı sıra boyun genetiğe uyumu da ihmal edilmemelidir. Tüm idyopatik kısalar normal variant özellik göstermemektedir. Bu yaklaşım onların daha ayrıntılı incelenmesi ve tedavi yaklaşımları bakımından önem göstermektedir.
Özet (Çeviri)
162 SUMMARY Anthropometric Characteristics, Deviation Degree of Genetically Height Potentials and Diagnostical Disturbutions of Short Stature Cases Without Chronic Systemic Disease Admitted to Endocrinology Policlinic Objective: In this study, the files of short stature cases without any chronic systemic disease followed in Ankara University Medical School Pediatric Endocrinology Policlinic are evaluated according to anthropometric characteristics and negative deviation degree of genetically height potentials.The aim of this study is to examine anthropometric characteristics and determine the standard deviation of genettically height potentials according to diagnostical distributions. The diagnostical characteristics together with anthropometric findings are interpreted with retrospetive datas. Material and methods: Anthropometric characteristics ( calendar age, height SDS, target height SDS, concordance of height to genetical potential, bone age regresssion ) of 200 short stature cases without chronic diseas were evaluated. The files were randomly chosen from the short stature case archives of endocrinology policlinic. Findings of 200 patients are evaluated in 3 stages. I.STAGE: Anthropometrical characteristics of all cases, distribution of short stature levels, diagnostical distributions, individual antropometric characteristic of all cases according to diagnostical distribution the role of idiopathic shortness in normal varint and pathologic shortness, concordance of height to genetical height potential, pathological shortness incidance fitting genetics, deviation degrees from genetic height according to genetics are evaluated, and anthropometrical characteristics according to diagnostical distribution were determined. II. STAGE: The case were divived into 3 groups as light, medium and severe. Anthropometrical characteristics, concordance of height to genetics, diagnostic distribution and GH deficiency of each group are determined. III. STAGE: Statistical evaluation of I. and II. Stage are made. Findings: Admittance age of 200 cases without chronic systemic disease at endocrinology policlinic is 10,61 ± 3,42 years. There is important height loss at this age, -2,94 ±1,12 SD. Distribution of negative deviation degree in height was determined as light shortness, 12,5 % ( -2 SD or less ), medium shortness, 51,5 %, ( between -2,1 and -2,99 SD ), severe shortness, 36 %, ( -3 SD or more ). 87,5 % of cases were medium and severe shortness so normal variant and pathological shortness groups changed into pathological shortness. ( 38 % normal variant shortness, 62 % pathological shortness ) Idiopathic short stature cases were not homogenius but did not have normal variant characteristics. Normal variant idiopathic ( 52,5 % ) and pathological idiopathic ( 47,5 % ) became subgroups. The control of concordance of height to genetical potential was an important measurement in cases with light height deviation. The concordance of height to genetical potential163 increased with the degree of deviation in height'so diagnostic distributions of cases became more pathologic. There was no difference in light, medium and severe shortness according to calendar ages, however, as height deviation increased, bone age regression become more clear. It was an important finding that growth hormone deficiency was detected in 3 groups. Results: Distribution of short stature of child endocrinology policlinic materials are not suitable with the ratios of normal population. It is necessary to consider concordance of height to genetics while interpreting short children. All idiopathic short statures do not have variant characteristics. This approach is important for detailed evalution and treatment approach. Kev Words: Anthropometrical Characteristics, Short Stature, Height Deviation from Genetical Potential, Child Endocrinology Material, Diagnostical Distribution.
Benzer Tezler
- Boy kısalığının değerlendirilmesinde insüline benzer büyüme faktörü-1 ve insülüne benzer büyüme faktörü bağlayıcı protein-3 jenerasyon testinin yeri
Evaluation of IGF-1 and IGFBP3 generation test in the diagnosis of short stature
HÜSEYİN CEM ÖCAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2003
Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FEYZA DARENDELİLER
- Boy kısalığı şikayetiyle çocuk endokrinoloji polikliğine başvuran hastalarda gerçek boy kısalığı sıklığı
Frequency of actual short height in patients who apply to the endocrinology polyclinic with short height complaints
SERHAT ŞEVKET OKÇU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Aile HekimliğiDicle ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ VASFİYE DEMİR
- Boy kısalığı yakınması ile değerlendirilen çocukların klinik özellikleri
Clinical evaluation of children with complaint of short stature
ECE MELTEM YALÇIN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıFırat ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İHSAN ESEN
- Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi çocuk endokrinoloji kliniğinde takip edilen büyüme hormonu nörosekretuvar bozukluğu ve biyoinaktif büyüme hormonu tanılı hastaların başvuru bulguları ve büyüme hormonu tedavisine yanıtları
The presenting signs and treatment responses of the patients with growth hormone neurosecretory dysfunction and bioinactive growth hormone receiving growth hormone therapy in the department of pediatric endocrinology, Duzce University Medical School
ZEYNEB SOYSAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDüzce ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İLKNUR ARSLANOĞLU
- İzole büyüme hormonu eksikliği tanılı hastaların büyüme hormonu tedavisine yanıtları
The response to growth hormone treatment i̇n pati̇ents wi̇th isolated growth hormone defi̇ci̇ency
ÖZLEM YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDüzce ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İLKNUR ARSLANOĞLU