Geri Dön

Böbrek nakli yapılan hastalarda graftın ve hastanın beşyıllık yaşama olasılıkları

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 18324
  2. Yazar: C.TAYFUN ENÜNLÜ
  3. Danışmanlar: PROF.DR. MÜNEVVER BERTAN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1991
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 146

Özet

6. ÖZET 1. Türkiye Organ Nakli ve Yanık Tedavi Vakfı Ankara Hastanesi'nde 16 Ekim 1985 - 31 Aralık 1990 tarihleri arasında 458 canlı (% 93.3), 33 kadavra (% 6.7) vericiden böbrek nakli yapılmıştır. 2. Canlı vericiden yapılan böbrek nakillerinde graftın 1 yıllık kümülatif yaşama olasılığı % 85.0, 5 yıllık kümülatif yaşama olasılığı ise % 57.1'dir (Kaplan-Meier product limit yöntemi). 3. Kadavra vericide yapılan böbrek nakillerinde graftın 1 yıllık kümülatif yaşama olasılığı % 54.0, 5 yıllık kümülatif yaşama olasılığı ise % 40.0'dır (Kaplan-Meier product limit yöntemi). 4. Canlı vericiden yapılan böbrek nakillerinde graftın kümülatif yaşama olasılığı böbrek naklinin yapıldığı döneme göre değişmektedir. 1985-1986 yıllan arasında canlı vericiden yapılan böbrek nakillerinde graftın 1 yıllık yaşama olasılığı % 79.1, 4 yıllık yaşama olasılığı % 64.8 iken, 1987-1990 yıllan arasında yapılan böbrek nakillerinde bu değerler sırasıyla, % 86.4 ve 64.8'e çıkmaktadır. 5. Canlı vericiden yapılan böbrek nakillerinde hastanın 1 yıllık yaşama olasılığı % 94.6, hastanın 5 yıllık yaşama olasılığı ise % 85.1'dir (Kaplan-Meier product limit yöntemi). 6. Kadavra vericiden yapılan böbrek nakillerinde 3. aydan sonra hastanın yaşama olasılığı % 86.3'tür. 7. Canlıdan yapılan böbrek nakillerinde adımsal Cox regresyon yöntemiyle graftın yaşama olasılığını etkilediği saptanan risk faktörleri; - böbrek naklinin yapıldığı dönem (OR =1.58), - hastanın yaşı (OR=1.01), - primer böbrek hastalığının pyelonefrit olması (OR=0.46 - kronik glomerülonefrite göre),109 - primer böbrek hastalığının amiloidozis olması (OR=0.27 - kronik glomerülonefrite göre), - ABO kan grubu uyuşmazlığı (OR=2.04), - toplam HLA - A ve B uyumsuzluk sayısı (OR=1.20), - donör spesifik kan nakli uygulaması (OR=2.01), - vericinin yaşı (OR =1.02), - post-operatif erken dönemde görülen komplikasyonlardır (OR=1.75). Canlıdan yapılan böbrek nakillerinde; 8. 1985-1986 döneminde yapılan böbrek nakilleri graftın kaybının en fazla % 12.6'sından sorumludur. 9. Primer böbrek hastalığının kronik glomerülonefrit olması, pyelonefrite göre graft kaybını en fazla % 8.5 arttırır. 10. ABO kan grubu uyuşmazlığı graft kayıplarının en fazla % 5.0'inden sorumludur. 11. Toplam HLA - A ve B uyumsuzluk sayısının 1 olması graft kayıplarının en fazla % 6.6' sından, 2 olması en fazla % 15.0'inden, 3 olması ise en fazla % 6.7'sinden sorumludur. 12. Donör spesifik kan transfûzyonu uygulanmaması, graft kayıplarının en fazla % 20.2'sinden sorumludur. 13. Post operatif erken dönemde komplikasyon görülmesi graft kayıplarının en fazla % 8.9'undan sorumludur.

Özet (Çeviri)

7. SUMMARY 1. During September 16,1985 and December 31,1990, kidney transplantations consisting of 458 (93.3 %) living and, 33 (6.7 %) cadaver donations have been performed at the Turkish Transplantation and Burn Foundation Ankara Hospital. 2. One-year cumulative graft survival for the living kidney transplantations was 85.0 % and, five-year cumulative graft survival was 57.1 % (Kaplan-Meier product limit method). 3. One-year cumulative graft survival for the cadaver kidney transplantations was 54.0 %, five- year cumulative graft survival was 40.0 % (Kaplan-Meier product limit method). 4. The cumulative living kidney graft survival varies with respect to the period of the transplant surgery. During 1985-1986, the one-year graft survival of living kidney transplantations were 79.1 % and, the four-year graft survival were 64.8 %. Meanwhile during 1987-1990 these rates were increased to 86.4 % and 64.8 % respectively. 5. One-year cumulative patient survival for the living kidney transplantations was 94.6 % and, the five-year cumulative patient survival was 85.1 % (Kaplan-Meier product limit method). 6. Following the third month after the cadaver kidney transplantations, the cumulative patient survival was 86.3 %. 7. The risk factors affecting graft survival, as estimated by stepwise Cox regression method, are; - the period of the transplant surgery (OR=1.58), - patient's age (OR=1.01), - pyelonephritis being the primary cause of renal failure (OR=0.46), - amyloidosis being the primary cause of renal failure (OR=0.27), - ABO blood groups incompatibility (OR=2.04), - total number of HLA A and B mismatches (OR=1.20), - donor spesific blood transfusion (OR=2.01), - age of donor (OR=1.02), - post-operative early complications (OR=1.75).Ill 8. During 1985-1986, the failure of graft from living kidney transplantations amounts at most to 12.6 % of the total graft failures. 9. The primary cause being chronic glomerulonephritis, increases the failure of graft at most by 8.5 % with respect to the primary cause being pyelonephritis, in living kidney transplantations. 10. In living kidney transplantations, ABO blood group incompatibility accounts for at most 5.0 % of total graft failures. 11. The total number of HLA A and B mismatches amounting to 1 accounts for 6.6 %, amounting to 2 accounts for 15.0 % and those totaling 3 accounts for 6.7 % of total graft failures in living kidney transplantations. 12. Lack of donor spesific blood transfusions account for at most 20.2 % of total graft failures in living kidney transplantations. 13. Early post operative complications account for at most 8.9 % of total graft failures in living kidney transplantations.

Benzer Tezler

  1. Karaciğer nakil yapılan hastalarda intraoperatif böbrek doku oksijenasyonunun değerlendirilmesi

    Evaluation of intraoperative kidney tissue oxygenation in liver transplant recipient patients

    SEZAİ AKTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Anestezi ve Reanimasyonİnönü Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YUSUF ZİYA ÇOLAK

  2. Böbrek nakli yapılan hastalarda erken dönemde ölçülen rezistif indeks ve graft böbrek damar sayısının renal graft fonksiyonları üzerine etkisi

    The effect of resistive index and graft renal vessel number measured in the early period in renal transplantation patients on renal graft functions

    VEYSİ EKİNCİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Genel CerrahiGaziantep Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SACİD ABDUSSEMET ÇOBAN

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AZİZ BULUT

  3. Kadavra vericili böbrek nakli için çağırılan hastalara yapılan farklı cross-match testlerinin karşılaştırılması

    Comparison of different cross-matching assays in deceased-donor renal transplant candidates

    TOPRAK HAMDİ GÜNGÖR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Genetikİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA SOYÖZ

  4. 3. basamak bir merkezde yapılan koroner bifurkasyon lezyon girişimlerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of coronary bifurcation lesion intervention in 3th step center

    DOĞAÇ ÇAĞLAR GÜRBÜZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Kardiyolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CEM NAZLI

  5. Böbrek nakli yapılan hastalarda CYP3A, CYP2C ve MDR-1 polimorfizminin kalsinörin inhibitörlerinin farmakokinetiği ile ilişkisi

    The realtionship between CYP3A, CYP2C and MDR-1 polymorophisims in patients with kidney transplant and pharmacokinetic of calcineurin inhibitors

    HAYRİYE ŞENTÜRK ÇİFTÇİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Tıbbi Biyolojiİstanbul Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET GÜRTEKİN