Analysis of fertility trends in Turkey: An application of own-children method to 1993, 1998 and 2003 Turkey demographic and health surveys.
Türkiye' de doğurganlık eğiliminin analizi: Öz çocuk yönteminin 1993, 1998 ve 2003 Türkiye nüfus ve sağlık araştırmalarına uygulanması.
- Tez No: 186564
- Danışmanlar: DOÇ. DR. İSMET KOÇ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Sosyoloji, Sociology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2006
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Nüfus Etütleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 326
Özet
vÖZETDoğurganlığa ilişkin bilgiler, kayıt sistemlerinden, nüfus sayımlarından vedemografik çalışmalardan elde edilmektedir. Ancak, Türkiye'de kayıt sisteminin iyiçalışmamasından ve güvenilir olmamasından dolayı doğurganlık tahminleri için dahaçok sayımlardan ve demografik araştırmalardan yararlanılmaktadır. Doğurganlıkdüzeyi ve eğilimi, bu iki veri kaynağından herhangi birisi kullanılarak dolaylıyöntemler aracılığıyla da tespit edilebilir. Öz çocuk yöntemi de, kadınların veçocukların yaş yapısına ve bunların ölümlülük örüntülerine ilişkin güncel veriyikullanarak araştırma veya sayımdan geriye dönük 15 senelik dönem için doğurganlıkhızlarının tahmin edilmesini sağlayan dolaylı bir yöntemdir.Bu çalışmanın öncelikli amacı, Hacettepe Nüfus Etütleri tarafından 5 yılda birülke çapında gerçekleştirilen 1993, 1998 ve 2003 Türkiye Nüfus ve SağlıkAraştırmaları'nın hanehalkı veri setlerine öz çocuk yöntemini uygulamaktır. Buyöntem uygulanırken ölümlülüğün, 15 yıllık zaman dilimi içerisinde sabit kalacağıvarsayılmış ve Coale-Demeny model hayat tablolarından Doğu modeli tercihedilmiştir. Öz çocuk yöntemiyle elde edilen sonuçlar, ülke geneline ek olarak kır-kent ve 5 bölge için de verilmiştir. Üç araştırmanın her birinden 15 senelikdoğurganlık tahmini elde edileceği düşünülürse öz çocuk yöntemi, Türkiye'dekidoğurganlık düzeyine ve eğilimine ilişkin daha kesin analizlerin 1978 yılı itibariyleyapılmasına herhangi bir yaş kısıtlaması olmadan olanak tanımaktadır.Öz çocuk yönteminin geçerliliğinin ve güvenilirliğinin test edilmesi amacıylada bu yöntemle elde edilen bulgular, Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırmaları (TNSA)tarafından hesaplanmış olan doğurganlık hızları ile karşılaştırılmıştır. Elde edilensonuçlar, öz çocuk yöntemiyle bulunan doğurganlık hızı tahminlerinin TNSA'lardakihızlarla hemen hemen örtüştüğünü, kır-kent ve 5 bölge ile ilgili olarak yapılanhesaplamalarda da gerek öz çocuk yönteminin gerekse de TNSA sonuçlarınınbirbirine çok benzer olduğunu göstermektedir.
Özet (Çeviri)
ivSUMMARYInformation related to fertility is obtained from vital registrations, censusesand demographic researches. Due to the fact that vital registration system in Turkeydoes not work well and they are not very reliable, censuses and demographic surveysare mostly utilised for fertility estimations. By using one of these two sources, thelevel and trend of fertility can also be determined by means of indirect methods.Own-children method is one of the indirect methods of fertility estimation that usesthe current information about the age-structure of women and children as well astheir mortality pattern in order to provide the estimations of fertility rates for the 15-year period preceding a census or survey.The prior objective of this study is to apply the own-children method to thehousehold data sets of 1993, 1998 and 2003 Turkey Demographic and Health Surveycarried out by Hacettepe Institute of Population Studies every five years nationwide.When employing the method, mortality is assumed to have remained constant duringthe 15-year time period and East model among Coale-Demeny model life tables hasbeen preferred. The findings of the own-children method have also been presentedconcerning urban-rural and five regions in addition to the countrywide results. Ifeach of the three surveys are thought to produce a 15-year estimation period forfertility with this method, own-children provides the opportunity to do moredefinitive analyses related to the level and trend of fertility in Turkey as of 1978without any age restrictions.In order to check the validity and reliability of the own-children method,fertility estimates of own-children have also been compared with those of TDHS-type. Overlapping estimates of overall fertility rates derived from the two approachesand resembling findings for fertility attained from either TDHS itself or own-childrenregarding both urban-rural breakdown and five regions have been apparentlyobserved despite some slight differences.
Benzer Tezler
- Essays on the components of demographic change in Turkey: An application of decomposition methods
Türkiye'de demografik değişimin bileşenleri üzerine çalışmalar: Ayrıştırma yöntemlerinin uygulanması
DİLEK TORUN ALACA
- Çanakkale'de yaşlı nüfusun mekânsal analizi
Spatial analysis of the elderly population in Canakkale
MELEK YILMAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
CoğrafyaÇanakkale Onsekiz Mart ÜniversitesiCoğrafya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SELVER ÖZÖZEN KAHRAMAN
- The impact of the South Eastern Anatolia Project on the inter-regional inequalities in Turkey
Güneydoğu Anadolu Projesinin Türkiye'deki bölgesel eşitsizliğe olan etkisi
SİBEL SÜER TOYBIYIK
Yüksek Lisans
İngilizce
2003
Şehircilik ve Bölge PlanlamaOrta Doğu Teknik ÜniversitesiŞehir Planlama Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞE GEDİK
- Türkiye'de üreme sağlığına ilişkin göstergelerin sosyoekonomik değişkenlerle ilişkisinin incelenmesi, 1963-2013
An evaluation of the relationship between reproductive health indicators and socioeconomic variables in turkey, 1963-2013
DENİZ SEYİRCİ
Doktora
Türkçe
2018
Sağlık Kurumları Yönetimiİstanbul Okan ÜniversitesiSağlık Yönetimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MİTHAT KIYAK
- Evliliğin kuruluşunda ilişkin özelliklerin doğurganlık ile ilişkisi
The Relationship between marriage formation characteristics and fertility behaviour
RAHİME BEDER ŞEN