Geri Dön

Kontrast madde nefropatisinin önlenmesinde izotonik sodyum klorür, sodyum bikarbonat ve izotonik sodyum klorürle birlikte diltiazemin etkinliğinin karşılaştırılması

A comparison of the effect of sodium chloride, sodium bicarbonate and sodium chloride plus diltiazem infusion therapy in preventing contrast-induced nephropathy

  1. Tez No: 192225
  2. Yazar: HATİCE BEYAZAL
  3. Danışmanlar: PROF.DR. CENGİZ UTAŞ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2006
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Erciyes Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 60

Özet

ÖZETAMAÇ: Kontrast maddelerin artan miktarda kullanımı, kontrast madde nefropatisini,akut böbrek yetmezliğinin giderek daha sık rastlanan bir sebebi haline getirmiştir.Kontrast madde nefropatisi, hastanın hastanede kalış zamanını, tedavi maliyetini vehastanın mortalite ve morbiditesini belirgin bir şekilde artırır. Bu yüzden kontrastmadde nefropatisini önlemek için işlem öncesi hastaların risk faktörlerininbelirlenmesi ve günümüzde kabul görmüş önleyici tedavi rejimlerini uygulanmasıönerilmektedir. Bu çalışmada kontrast madde nefropatisinin önlenmesinde izotoniksodyum klörür infüzyonu, sodyum bikarbonat infüzyonu ve izotonik sodyum klörür ilebirlikte bir kalsiyum kanal brokerleri olan diltiazemin olası koruyucu etkilerininaraştırılması ve birbirleriyle karşılaştırılması amaçlanmaktadır. Bu amaçla yüksekriskli hastalar özellikle seçilmiştir.HASTALAR VE METOD: Perkütan koroner anjiyografi yapılan ve kreatinindeğerleri 1.1 ile 4 mg/dl arasında olan hastalar çalışmaya alındı. Her grup için 20 kişiolmak üzere toplam 60 hasta çalışmaya alındı. Birinci grup hastaya perkütan koroneranjiyografi öncesi bir saat boyunca 3 mL/kg dozunda izotonik sodyum klörür verildi.Tüm hastalar infüzyona başladıktan sonraki birinci ve ikinci saatler arasında perkütankoroner anjiyografi işlemine alındı. şlem sonrası 6 saat boyunca 1 mL/kg/ saatdozunda izotonik sodyum klörür verildi.kinci grup hastaya 850 ml % 5 Dekstroz solüsyonuna 150 mEq sodyum bikarbonatilave edilerek hazırlanan mayi perkütan koroner anjiyografi öncesi bir saat boyunca 3mL/kg/ dozunda verildi. Tüm hastalar infüzyona başladıktan sonraki birinci ve ikincisaatler arasında perkütan koroner anjiyografi işlemine alındı. kinci grup için deperkütan koroner anjiyografi sonrası bahsi geçen sodyum bikarbonat solüsyonundan 6saat boyunca 1 mL/kg /saat dozunda verildi.Üçüncü grup hastaya perkütan koroner anjiyografi öncesi tıpkı birinci grupta olduğugibi bir saat boyunca 3 mL/kg dozunda izotonik sodyum klörür verildi. Tüm hastalarinfüzyona başladıktan sonraki birinci ve ikinci saatler arasında perkütan koroneranjiyografi işlemine alındı. şlem sonrası 6 saat boyunca 1 mL/kg/ saat dozundaVizotonik sodyum klörür verildi. Ayrıca bu grup hastaya ilave olarak işlemden önce birgün ve işlemden sonra iki gün boyunca diltiazem 2x60mg oral (Saat 10:00 ve22:00'da) verildi. Hastalara intravenöz perkütan koroner anjiyografi sırasında 30-60ml düşük osmolar noniyonik monomer olan iohexol verildi. Tüm hastalarınintravenöz kontrast madde uygulaması sonrası 2. ve 7. günde plazma BUN vekreatinini ölçülerek kaydedildi.SONUÇLAR: Bazal kreatinin düzeyleri birinci grupta 1.37+ 0.21mg/dl (1.2-2), ikincigrupta 1.39±0.16mg/dl (1.2-1.9) ve üçüncü grupta 1.56±0.49mg/dl (1.2-3.1) idi(p>0,05). Çalışmaya alınan toplam 60 hastada kontrast madde sonrası ikinci günde 16akut böbrek yetmezliği gelişti (% 26,6). kinci günde akut böbrek yetmezliği gelişenhasta sayısı birinci grupta 5 (%25), ikinci grupta 6 (% 30) ve üçüncü grubunta 5 hasta(% 25) idi (p>0.05). Yedinci günde ayrıca bir hastada daha akut böbrek yetmezliğigelişti ve yedinci günde akut böbrek yetmezliği gelişen hasta sayısı 17 (%28,3) idi.Yedinci günde akut böbrek yetmezliği gelişen hasta sayısı birinci grupta 5 (% 25),ikinci grupta 6 (% 30) ve üçüncü grupta 6 (% 30 ) idi (p>0.05).SONUÇ: Kontrast madde nefropatisinin önlenmesinde izotonik sodyum klörür,sodyum bikarbonat ve izotonik sodyum klörürle birlikte diltiazem uygulamasınınkarşılaştırılmasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığını gördük.ANAHTAR KEL MELER: Kontrast madde nefropatisi, akut böbrek yetmezliği,diltiazemVI

Özet (Çeviri)

SUMMARYOBJECTIVE: Because of the increasing use of radiocontrast agents, radiocontrast-induced nephropathy has become an important cause of iatrogenic acute renalimpairment. Contrast-induced nephropathy is associated with increased morbidityand mortality, and increased costs of medical care. Because of this it is suggested todetect the risk factors and the administration of the new medical approach to preventthe contrast-induced nephropathy. In this study it?s aimed to search the probablepreventing effect of contrast-induced nephropathy with sodium chloride, sodiumbicarbonate and sodium chloride plus diltiazem infusion therapy. And also aimed tocompare these therapy modalities . Due to this high risk patients were included in thestudy.PATIENTS AND METHODS: Patients who underwent percutaneous coronaryintervention and whose base line creatinine levels between 1.1 and 4 mg/dl included inthe study. 20 patients per each group totally 60 were included in the study. In the firstgroup before the percutaneous coronary intervention 3 ml/kg sodium chloride infusionwas administered for one hour. Between the first and second hours of infüsion all thepatients underwent to percutaneous coronary intervention. After percutaneouscoronary intervention sodium chloride infusion was administered 1 ml/kg for the sixhours. In the second group 5 % dextroz 850 ml plus 150 mEq sodium bicarbonateinfusion was administered at the rate of 3 ml/kg for one hour before percutaneouscoronary intervention was performed. Between the first and second hours of infusionall the patients underwent to percutaneous coronary intervention. Also for the secondgroup 5 % dextroz 850 ml plus 150 mEq sodium bicarbonate infusion wasadministered 1ml/kg for the six hours. In the third group before percutaneous coronaryintervention as the same in the first group 3 ml/kg sodium chloride infusion wasadministered for one hour. Between the first and second hours of infusion all thepatients underwent to percutaneous coronary intervention. After percutaneouscoronary intervention sodium chloride infusion was administered 1 ml/kg for the sixVIIhours. As differently from the first group diltiazem was given a day beforepercutaneous coronary intervention and for two days after. At the dose of 2x60 mg (at10.00 a.m., at 22.00 p.m.). During percutaneous coronary intervention 30-60 mliohexol (nonionic, low-osmolal monomer) contrast media was administere. On thesecond and seventh days of contrast media administration all the patients BUN andcreatinine levels were measured.RESULTS: Base line creatinine levels were 1.37+ 0.21mg/dl (1.2-2) in the firstgroup, 1.39±0.16mg/dl (1.2-1.9) in the second group and 1.56±0.49mg/dl (1.2-3.1) inthe third group (p>0,05). On the second day of the contrast media administration acutrenal failure was detected in 16 ( 26,6 %) of 60 patients. 5 (25 %) were in the firstgroup, 6 (30 %) were in the second group and 5 (25 %) were in the third group(p>0.05). On the seventh day of the contrast media administration acut renal failurewas detected in 17 (28.3 %) of 60 patients. On the seventh day acut renal failure wasdetected in 5 (25 %) patients in the first group, 6 (30 %) patients in the second groupand 6 (30 %) patients in the third group (p>0.05).CONCLUSIONS: As a result there was no statistical significance in reducingcontrast-induced nephropathy between sodium chloride, sodium bicarbonate andsodium chloride plus diltiazem infusion grups.KEY WORDS: Contrast-induced nephropathy, acute renal failure, diltiazemVIII

Benzer Tezler

  1. Nebivolol'ün kontrast madde nefropatisi gelişimiüzerine etkisi

    The role of nebivolol in the development of contrast-i̇nduced nephropathy

    EYÜP AVCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    KardiyolojiSağlık Bakanlığı

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MURAT YEŞİL

  2. Kontrast madde nefropatisinin önlenmesinde deksmedetominin ekinliği

    Efficacy of dexmedetomidine in preventing contrast induced nephropathy

    MERVE YALÇINÖZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Anestezi ve ReanimasyonErciyes Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYNUR KARAYOL AKIN

  3. Deneysel kontrast madde nefropatisinin önlenmesinde pentoksifilinin etkinliği

    Effectiveness of pentoxifylline on experimental contrast material induced nephropathy

    SÜLEYMAN ŞAHİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    NefrolojiGazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. KADRİYE ALTOK REİS

  4. Koroner anjiografi uygulanan hastalarda kontrast madde nefropatisinin önlenmesinde hidrasyon tedavisine ilave edilen nebivolol ve n-asetil sisteinin etkilerinin karşılaştırılması

    Comparison of the effects of nebivolol and nacetylcysteine which are added to hydration theraphy in the prevention of contrast-induced nephropathy in patients undergoing a coronary angiography procedure

    ÖZGÜR GÜNEBAKMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    KardiyolojiErciyes Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ABDURRAHMAN OGUZHAN

  5. Effect of different types of statins drugs on kidney function decline and proteinuria

    Farklı tip statin ilaçların böbrek fonksiyon düşüşü ve proteinüri üzerindeki etkisi

    SARAH MOHAMMED HAMEED HAMEED

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    BiyokimyaÇankırı Karatekin Üniversitesi

    Kimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ KARAİPEKLİ