Geri Dön

Varus gonartrozlu dizlerde medial açık kama osteotomisi ve retrotüberkül osteotomisi tekniklerinin kısa-orta dönem sonuçlarının klinik ve radyolojik olarak değerlendirilmesi

Evaluation of short-midterm radiologic and clinical results of medial opening wedge and retrotubercle osteotomy techniques in varus gonarthrosis

  1. Tez No: 194714
  2. Yazar: MURAT CAN
  3. Danışmanlar: DOÇ.DR. NURZAT ELMALI
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2007
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İnönü Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 112

Özet

Amaç: Klinigimizde diz medial kompartman osteoartriti nedeni ile yüksek tibial osteotomi uygulanmıs olan hastalarda, medial açık kama osteotomisi (MAKO) ve retrotüberkül osteotomisi (RTO) tekniklerini radyolojik ve klinik sonuçlar yönünden degerlendirmek istedik Hastalar ve Yöntem: Yüksek tibial osteotomi uygulanan 97 dizin 43 tanesi çalısmaya alındı. 43 dizin 27 `sine medial açık kama osteotomisi (ortalama yas 55) ve 16' sınada retrotüberkül osteotomisi (ortalama yas 57) uygulandı. Ortalama takip süresi MAKO grubunda 40,6 ay (9 - 68 ay), RTO grubunda ise 14 aydı (7 - 27 ay). Radyolojik olarak femorotibial açı, kalça - diz - ayakbilegi açısı, femoral kondil - tibial plato açısı, femoral kondil - femoral saft açısı, tibial plato - tibial saft açısı, tibial egim açıları (anterior tibial korteks, tibial anatomik aks, posterior tibial korteks referans çizgilerine göre) ve patellar indeks oranları (Insall - Salvati, Blackburne - Peel, Caton indeks) ölçüldü. Osteoartritin derecesi artroskopik olarak Outerbridge yöntemi, radyolojik olarak da Ahlback yöntemi ile degerlendirildi. Klinik degerlendirme HSS (Hospital for Special Surgery) ve SF-36 (Short Form-36) skorlama sistemleri kullanılarak yapıldı. Bulgular: MAKO grubunda patellar indeks oranlarında belirgin derecede azalma mevcutken, RTO grubunda istatistiksel olarak anlamlı bir degisim izlenmedi. Tibial egim incelendiginde MAKO grubunda istatistiksel olarak anlamlı bir artıs mevcutken, RTO grubunda degisim görülmedi. Femorotibial açı degerlerindeki degisim için her iki gruptaki sonuçlar arasında anlamlı farklılık yoktu. HSS ve SF-36 skorlarındaki artıslar her iki grup içinde anlamlıydı. BMI ve yas parametrelerinin korreksiyon kaybında etkili olabilecegini gördük. Sonuç: Retrotüberkül osteotomi tekniginin patellofemoral sorunları olan ve ileri derecede düzeltme gereken olgularda tercih edilebilecek bir yöntem oldugunu düsünmekteyiz.

Özet (Çeviri)

Objective: Our aims were to evaluate medial open wedge and retrotubercle osteotomy techniques in radiologically and clinically for the patients who were treated for medial compartment osteoarthritis by high tibial osteotomy in our clinic. Patients and methods: We treated 97 knees with high tibial osteotomy and 43 of them included our study. Medial opening wedge osteotomy (MOWO) technique were used in 27 knees and Retrotubercle osteotomy (RTO) technique were used in 16 knees. Average follow up period was 40,6 months (9-68 months) for MOWO group and 14 months (7-27 months) for RTO group. Radiologically femorotibial angle, hip - knee - ankle angle, femoral condyle - femoral shaft angle, femoral condyle - tibial plateau angle, tibial plateau - tibial shaft angle, tibial slope angles (reference lines, anterior tibial cortex, tibial anatomical axis, posterior tibial cortex) and patellar index ratios (Insall - Salvati, Blackburne - Peel, Caton index) were measured on preoperative, postoperative and last follow up radiographs. Arthrosis were evaluated arthroscopically and radiologically according to Outerbridge classification and Ahlback classification. HSS and SF?36 scoring systems were used for the clinical evaluation. Results: Patellar index ratios were decreased significantly in MOWO group, however there weren?t statistically significant alterations in RTO group. Tibial slope angles were increased significantly in MOWO group but not in RTO group. There were not statistically significant differences between two group for the femorotibial angle value alterations. HSS and SF-36 scores increased in two groups significantly. We found that loss of correction may influenced by BMI and age factors. Conclusion: We believe that retrotubercle osteotomy technique may prefer for the patients who have patellofemoral problems and needs to excessive angle correction.

Benzer Tezler

  1. Medial gonartrozu olan varus dizlerde proksimal tibial biplanar açık kama osteotomisi

    Proximal tibial biplanar retrotubercle open wedge osteotomy in varus knees with medial gonarthrosis

    İSMAİL TÜRKMEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Ortopedi ve Travmatolojiİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İRFAN ESENKAYA

  2. Varus gonartrozlu dizlerde medial açık kama osteotomisi sonuçlarımızın klinik ve radyolojik olarak değerlendirilmesi

    Evaluation of medial opening wedge osteotomy results at varus knee gonarthrosis clinically and radiologically

    FERİT YÜCEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Ortopedi ve TravmatolojiDicle Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERDAR NECMİOĞLU

  3. erken dönem medial gonartrozda yüksek tibial medial açık kama osteotomisinin radyolojik ve klinik sonuçlarının değerlendirilmesi

    The clinical outcome of open-wedge high tibial osteotomy applied patients with early medial arthritis of the knee

    AHMET GÜDÜK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Ortopedi ve TravmatolojiKocaeli Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. KAYA MEMİŞOĞLU

  4. Proksimal tibial osteotomilerden sonra tibia proksimalinde meydana gelen anatomik değişiklikler

    Anatomic changes of proximal tibia following proximal tibial osteotomies

    KAMİL KAPLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Ortopedi ve TravmatolojiAdnan Menderes Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İLHAN ÖZKAN

  5. Total diz protezi yapılacak hastalarda preoperatif egzersiz eğitiminin postoperatif klinik ve fonksiyonel sonuçlarına etkisi

    The effect of preoperative exercise training on postoperative clinical and functional results in patients receiving total knee prosthesis

    MEHMET ALİ DOLAP

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Ortopedi ve TravmatolojiHarran Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. MEHMET AKİF ALTAY