Geri Dön

Yenidoğan ratlarda amikasine bağlı deneysel böbrek hasarı ve antioksidanların rolü

Amikacin induced renal damage and the role of antioksidants on neonatal rats

  1. Tez No: 203471
  2. Yazar: ASLIHAN KARA
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. HASAN ÇETİN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: amikasin, eritropoietin, E vitamini, oksidatif hasar, amikacin, erythropoietin, vitamin E, oxidative injury 71
  7. Yıl: 2007
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Süleyman Demirel Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 80

Özet

Amaç: Bu çalısmada yenidogan ratlarda amikasin nefrotoksisitesinde oksidatif tubüler hasarın rolünün belirlenmesi ve antioksidanların kullanımı ile histopatolojik ve biyokimyasal etkilerin degerlendirilmesi amaçlanmıstır. Materyal ve Metod: Çalısmaya 35 Wistar Albino cinsi yenidogan rat alındı ve 4 gruba su sekilde ayrıldı. (i) kontrol (Grup 1); (ii) amikasin uygulanan (Grup 2); (iii) amikasin + vitamin-E uygulanan (Grup 3); ve (iv) amikasin + EPO uygulanan (Grup 4). Kontrol grubuna intraperitoneal serum fizyolojik, 2. gruba ise 1200 mg/kg amikasin uygulandı. Üçüncü gruba amikasin dozundan yarım saat önce 150 mg/kg E vitamini, dördüncü gruba ise amikasin dozundan yarım saat önce 300 IU/kg/gün EPO günde iki kez intraperitoneal olarak 3 gün süre ile uygulandı. Enjeksiyonların bitiminden bir gün sonra eter ile anestezi uygulanarak kesim yapıldı. Kesim sonrası çıkarılan böbrek dokularında MDA, NO ile SOD, GPX ve CAT enzim aktiviteleri, IGF-1 ve amikasinsin düzeyleri saptandı. Ayrıca böbrek dokusunun histopatolojik incelemesi yapıldı. Bulgular: Böbrek dokusunda amikasin düzeyleri kontrol grubu hariç tüm gruplarda anlamlı olarak yüksek olarak bulundu. Böbrek MDA ve NO düzeyi amikasin verilen grupda kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekti. Amikasin grubu ile karsılastırıldıgında E vitamini ve eritropoietin verilmesi ile böbrek MDA ve NO düzeylerinde saptanan azalma istatistiki olarak anlamlı bulundu. GPX degerleri amikasin grubunda kontrol grubuna göre istatistiki olarak düsük saptandı. E vitamini grubunda GPX degerlerindeki artıs istatistiki olarak anlamlıydı. Bununla birlikte, SOD ve CAT degerlerinde gruplar arasında istatistiki farklılık yoktu. IGF-1 degerlerinde amikasin, eritropoietin ve E vitamini uygulanan grupda kontrol grubuna göre anlamlı artıs tespit edildi. Histopatolojik olarak amikasin uygulanan grupta belirgin yapısal degisiklikler, tubüler epitelyal nekroz, tubüler dilatasyon, vakuoler dejenerasyon ve interstisyel ödem izlendi. Eritropoietin uygulaması ile histopatolojik degisikliklerin belirgin düzeldigi gözlenirken, E vitamini uygulamasında düzelmenin daha az oldugu izlendi. Sonuç: Amikasin nefrotoksisitesinden sorumlu önemli mekanizmalardan biri oksidatif strese baglı gelisen tubülointerstisyel hasardır. Bu hasar biyokimyasal ve renal histopatolojik bulgular ile desteklenmistir. EPO ve E vitamini gibi antioksidanlar yenidoganlarda amikasine baglı gelisen nefrotoksisitede yararlı renoprotektif ajan olabilirler.

Özet (Çeviri)

Objective: In this study, we aimed to investigate the role of oxidative tubular damage on amikacin induced nephrotoxicity and to evaluate the effects of antioxidants on biochemical and histopathological changes on neonatal rats. Material and Methods: 35 newborn Wistar Albino rats were divided into four groups as follows: (i) control (Group 1); (ii) amikacin treated (Group 2); (iii) amikacin + vitamin-E treated (Group 3); and (iv) amikacin + EPO treated (Group 4) . Intraperitoneal serum physiological was administered to control and 1200 mg/kg amikacin to the second group. 150 mg/kg vitamin E was given intraperitoneally to the third group before 30 minutes before the administration of amikacin twice daily and 300 IU/kg/day EPO to the fourth group in the same way for three days. One day after completion of the injections, the rats were cut down after giving anesthesia (via ether). Malondialdehyde (MDA), nitric oxide (NO), enzyme activity of superoxide dismutase (SOD), glutathione peroxidase (GPX), catalase (CAT) with insulin like growth factor-1 (IGF-1) and amikacin levels were studied in the kidney tissue; and the kidneys were also examined for any histopathological changes. Results: In renal tissue, amikacin levels were significantly high in all groups except the control group. Tissue MDA and NO levels were statistically higher in amikacin-treated group than the control. MDA and NO levels were decreased with the administration of vitamin E and EPO and the difference was statistically significant. GPX levels were statistically low in amikacin group compared with the controls. The levels of GPX, in vitamin E group, were increased significantly. However, SOD and CAT levels were not significantly different in none of the groups. IGF-1 values in amikacin, EPO and vitamin E groups were significantly higher than the control group. By histopathological investigations, clear histomorphological changes such as tubular epithelial necrosis, tubuler dilatation, vacuolar degeneration and edema were seen in amikacin treated group. Histopathological improvements observed with erythropoietin administration were evident, but imperceptible with vitamin E. Conclusion: One of the important mechanisms of amikacin nephrotoxicity is tubulointerstitial injury related to oxidative stress. This injury is supported with biochemical and renal histopathological findings. Vitamin E and EPO, as antioxidants, can to be useful renoprotective agents for ameliorating amikacin induced nephrotoxicity in neonates.

Benzer Tezler

  1. Yenidoğan ratlarda kafein sitratın nekrotizan enterokolit gelişimindeki etkisinin araştırılması

    Investigation of the effect of caffeine citrate on the development of necrotizing enterocolite in newborn rats

    BAYRAM MERSİNLİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Çocuk CerrahisiAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALİ ONUR ERDEM

  2. Yenidoğan ratlarda tekrarlayan izofluran uygulamasının öğrenme ve bellek üzerine olası etkileri

    The effects of repetitive isoflurane anesthesia during newborn period of rats on learning and memory skills

    ÇİĞDEM GÜMÜŞGERDANLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Anestezi ve ReanimasyonDokuz Eylül Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NECATİ GÖKMEN

  3. Yenidoğan ratlarda tekrarlanan desfluran uygulanması alzheimer hastalığı oluşturur mu?

    Do repeated desflurane treatments cause alzheimer disease in newborn rats?

    SİBEL ERGÜRZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Anestezi ve ReanimasyonDokuz Eylül Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ GÜNERLİ

  4. Yenidoğan ratlarda oluşturulan astrosit hücre kültüründe bilirübin nörotoksisitesine rekombinant eritropoetinin etkisi

    The effect of recombinant erythropoietin on bilirubin neurotoxicity in astrocyte cell culture of neonatal rats

    KAZIM KÜÇÜKTAŞÇI

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıPamukkale Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HACER ERGİN

  5. Yenidoğan ratlarda hipoksik iskemik ensefalopati modelinde pentoksifilin ve melatonin tedavisinin etkinliği

    Efficiency of pentoxyphilline and melatonin treatment on newborn rat model of hypoxic ischemic encephalopathy

    ÖMER SÖZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAdnan Menderes Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MÜNEVVER TÜRKMEN