İbn sina'da aşk kavramı
The concept of love in Avicenna
- Tez No: 207560
- Danışmanlar: Y.DOÇ.DR. FERİT USLU
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Felsefe, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2007
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 75
Özet
İbn Sina'da aşk kavramını incelediğimiz bu tezimizin konusu, İbn Sina'nın felsefî sisteminde aşk kavramına yüklediği anlamları çıkararak, bu kavramın O'nun ontolojisi ve epistemolojisi açısından; özellikle de Tanrı-insan, Tanrı-âlem ilişkisi açısından ne ifade ettiğini ortaya koymaktır. Tez, giriş, iki ana bölüm ve sonuçtan oluşmaktadır. Tezimizin I. Bölümünde önce ilkçağ felsefesinde, bu bölümün ikinci kısmında ise İslam filozoflarında aşk kavramının nasıl anlaşıldığını ortaya koyduk. Platon bir şeyin eksikliğinden hareketle en mükemmel olana (Tanrı'ya) yol bulma arzusu olarak aşkı tasvir etmektedir. Aristoteles ise aşkı iki açıdan incelemiştir: ontolojik ve psikolojik. Ontolojik açıdan aşk, İlk Hareket Ettirici'nin hareketi arzu ve aşkın sebebidir. Psikolojik anlamda aşk, karşılıklı yarara, seçkinci bir mükemmelliğe ve anlamlı bir eşitliğe dayanır. Plotinos, aşkın sadece ruhta meydana gelen bir duygudan ibaret olmadığını, varlığın meydana gelişinin sebebi olduğunu ileri sürmektedir. I. Bölümün ikinci kısmında Kindî, Fârâbî, İbn Miskeveyh ve İhvan-ı Safa' nın birbirine benzer görüşleri ileri sürdüğü görülmektedir. Buna göre Tanrı Aşk, Âşık ve Mâşuktur ve tüm her şey O'na yönelir, O'na benzemeye çalışır. Tezimin 2. bölümünde İbn Sina da aşkı, Aristoteles gibi ontolojik ve psikolojik olarak iki açıdan ele alır. O'na göre ontolojik açıdan aşk, varlığa gelişin sebebidir. Zorunlu Varlık'tan aşağıya doğru bir zorunluluk, aşağıdan yani varlıklardan yukarı doğru ise arzu ve aşk vardır. Psikolojik açıdan incelenen aşk, Aristoteles'in görüşlerine benzemektedir. Âşık, kendine benzer ve uygun olanla yetkinleşmek ister. Sonuç olarak İbn Sina'da aşk kavramı, ilkçağ yunan filozoflarının aşkla ilgili görüşleriyle ayrıntılarda benzeşiyor olsa da genel çerçevede özgün bir yapı teşkil etmektedir. İbn Sina'ya göre ilkçağ yunan filozoflarından ayrı olarak âlemde bir gaye ve hikmet vardır. Her şey Tanrı'dan gelmiştir ve insanlar da Tanrı'yı bilme derecesine göre yetkinliğe ulaşmaktadır. Nihaî gaye ise kişinin gerçek mutluluk olan Tanrı'yı bilme arzusu ve aşkıyla yetkin olmasıdır.
Özet (Çeviri)
Subject of our thesis is to state the meaning of concept of love in Avicenna?s thought from the point of view of especially God-human being and God-universe relationships by means of educing meanings he used in his philosophical system. The thesis is composed of an introduction, two main parts and a conclusion. In the first part of our thesis we stated how concept of love is understood firstly in antiquity philosophy and then in muslim philosophy. Plato has described love as the desire to find a way going to the most excellent (God) using the absence of a thing. On the other hand, Aristotle has analyzed love from two aspects which are ontological and psychological. From the ontological aspect, the movement of First Mover is the reason of desire and love. However, love from psychological aspect is based on mutual benefit, an elite excellence and a meaningful equivalence. Plotinus argued that love does not consist of only feelings happening in the soul, but also it is a reason of coming to existence. In the second section of the first part, it has been seen that al-Kindi, Al-Farabi, Ibn Miskawayh and Ikhwan al- Safa? have asserted similar ideas. According to those, God is Love, Lover and Beloved and everything head towards God and tries to resemble Him. In the second part of our thesis, Avicenna also approaches love from two aspects which are ontological and psychological as Aristotle. From the ontological aspect, he states that love is the reason of coming to existence. There is a deterministic downward from Necessary Being and there is desire and love to upward from down, that is existences. On the other hand, love analyzed from psychological aspect has similarities with the ideas of Aristotle. The lover wants to become perfect by means of one that is similar and appropriate to him/her. In conclusion, although concept of love in Avicenna has similarities with antiquity Greek philosophers? ideas in details, Avicenna?s concept of love constitutes a unique structure in general. Separate from antiquity Greek philosophers, there is an aim and mystery in the universe according to Avicenna. In other words, everything comes from God and human beings reach to perfectionism in respect of their degree to know God. The ultimate aim is being perfect by desire and love of knowing God which is the real happiness of an individual.
Benzer Tezler
- İbn Sînâ felsefesinin teleolojik boyutları
Teleological dimensions of avicenna's philosophy
HATİCE TOKSÖZ
- Mevlevilikte müzik felsefesi
Music philosophy in Mevlevi
YALÇIN ÇETİNKAYA
Sanatta Yeterlik
Türkçe
2000
Müzikİstanbul Teknik ÜniversitesiTemel Bilimler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NEVZAD ATLIĞ
- İbn Sînâ'da Aşk ve Schopenhauer'da irade: Ontolojik bir araştırma
Love in Ibn Sînâ and Will in Schopenhauer: An ontological research
EMİNE ASLAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Felsefeİstanbul 29 Mayıs ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TAHSİN GÖRGÜN