Geri Dön

Çevre hukuku açısından çevresel etki değerlendirmesi

Environmental impact assessment in environmental law

  1. Tez No: 208281
  2. Yazar: ABDURRAHMAN SAYGILI
  3. Danışmanlar: PROF.DR. CAN HAMAMCI
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Hukuk, Law
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2007
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 365

Özet

Çevresel Etki Degerlendirmesi (ÇED), önerilen bir projenin icra edilip edilmeyecegi hakkında alınacak bir karardan önce, bu projenin olası etkilerini öngörülecegi bir süreç seklinde tanımlanır. ÇED'in hukuki seklinin merkezi özelligi, bir projenin olası önemli etkileri (hem pozitif hem negatif) hakkında yapılan bir öngörüyü gerekli kılmasıdır. ÇED'in odak noktası, uzman ve uzman olmayan grupların ve etkilenen bireylerin degerlendirme sürecine katılmaları fırsatını saglayan hukuki gereklilik olmasıdır. Bu baglamda ÇED'in ilginç bir yanı, karar alım sürecine, farklı kaynaklardan edinilen çevresel bilgi-belgeleri dahil etmesidir. Baska bir ifadeyle ÇED'in önemli özelligi, degerlendirme süreci sırasında elde edilen çevresel bilgi-belgelerin bir yatırım izni verilmeden önce dikkate alınmasıdır. Bu usuli zorunluluk, ÇED'in merkezi kontrol mekanizmasıdır. Açıkçası, ÇED'in temel hukuki formu; çevre hukukunun usuli bir tekniginin önde gelen örnegini teskil etmektedir. ÇED uygulaması ve literatürü adım adım gelismistir, ama usulün genel ve evresel olarak kabul edilmis tanımı bulunmamaktadır. Geleneksel bir baslangıç noktası olan ABD Ulusal Çevre Politikası Kanunu (1969) ÇED'i, ?insan çevresi üzerinde etkiye sahip olabilecek çevresel, dogal ve sosyal bilimler projelerinin karar alımda ve planlamada bütünlestirilerek kullanılmasını saglayan sistematik bir disiplinlerarası yaklasım? olarak tanımlanır. NEPA ABD'yi etkiledikten 16 yıl ve Avrupa Birligi'nde dikkatleri çektikten 5 yıl sonra, ÇED resmi olarak 27 Haziran 1985'te AB'nin yasal çerçevesine dahil edilmistir. 85/337 sayılı Direktif, ham petrol rafinerileri, termal ve nükleer güç santralleri, otoyol insaatı ve tehlikeli atıkların gömülmesiyle ilgili bazı projeler için ÇED usulünü zorunlu kılmaktadır. Direktifte yer alan usul, etkileri tanımlar, tarif ve analiz eder. ÇED hakkında AT uygulamasının gelisimi, 1997 sayılı Direktife yansıtılmıstır. 1997 sayılı Direktif, milli mevzuat vasıtasıyla uygulanması için Üye Devletlere yönelik ilkelerin ve rehberlerin yeknesak bir setini zikretmektedir. ÇED, Türkiye'de de, 1993'te, ÇED Yönetmeligi seklinde ifade edilen ayrı bir düzenlemeyle kabul edilmistir. Yönetmeligin hukuki dayanagı, çevrenin korunmasıyla ilgili çerçeve bir kanun olan 1983 tarihli Çevre Kanunu'nun 10. maddesidir. Daha sonra sırasıyla 1997, 2002 ve 2003'de ÇED Yönetmelikleri kabul edilmistir. Yürürlükteki Yönetmelik 2003 tarihlidir. Son olarak kısaca ifade etmek gerekirse, ÇED hukuki bir süreç, usul ve araçtır. ÇED aynı zamanda politik bir süreçtir. Bir süreç olarak ÇED, bazı asamalardan olusur. Bu asamalardan ön-inceleme, kapsam belirlemesi önemlidir.

Özet (Çeviri)

Environmental Impact Assessment (EIA) describes a process of predicting the likely effects of a proposed project on the environmental prior to a decision being made about whether these should proceed. The central characteristic of the legal form of EIA is the requirement that a prediction be made about the likely significant effect (both positive and negative) of a project. Focus point of EIA is the legal requirement that expert and non-expert groups and affected individuals be provide with the opportunity to participate in the assessment process. In this context, an interesting feature of EIA is that the introduction of environmental information from diverse sources into a decision-making process. Put another way, important characteristic of EIA is that environmental information from the assessment process must be taken into account before a consent is granted. This procedural requirement is the central control mechanism of EIA . Clearly, the basic legal form of EIA offers a prime example of a procedural tecnique of environemntal law. EIA practice and literature has developted apace, but there is no general and universally accepted defination of the procedure. A tradational starting point is the United States? National Environmental Policy Act (NEPA) 1969 which defines EIA as ?a systematic interdisiplinary approach which insure the integrated use of the natural and social science and the Environmental design arts in planning and in decision making which may have impact on man?s environment?. Sixteen years after NEPA took effect in the United States and after five years of considiration in the European Union, EIA was officially incorporated into the statutory framework of the EU on June 27, 1985. Directive 85/337 mandates EIA for certain projects such as those involving crude-oil refineries, thermal and nuclear power stations, motorway construction and dangerous waste landfills. The procedure called for by the Directive identifies, describes and analyzes the effects. A development of EC practice with respect to EIA is reflected in the 1997 Directive. The 1997 Directive sets forth an uniform set of principles and guidelines for the Member States to imlement through national lagislation. EIA has also been adaptod in Turkey in a separate regulation called ?the Regulation of EIA?, in 1993. The Regulation is legally based on Article 10 of the Environmental Act of 1983, which is a framework law concerning Environmental protection. Later, in turn, in 1997, 2002, 2003 has been adaptod EIA Regulatios. The Regulation is adaptod in 2003 presently. Finally putting in a nutshell, EIA is a legal process, procedure and tool. EIA is also a political process. EIA as a process has some stages. These stages ara that screening, scoping is important.

Benzer Tezler

  1. İdare Hukuku açısından stratejik çevresel değerlendirme

    Strategic environmental assessment from the perspective of Administrative Law

    YAPRAK YEŞİL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    HukukKocaeli Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BAYRAM KESKİN

  2. Çevre yönetiminin etkinliği açısından ÇED raporlarının yerel yönetimlerde ve Türk hukukundaki yeri: Kütahya Belediyesi örneği

    In terms of the efficiency of environmental management, environmental evaluation reports in local administrations and Turkish place in law: The example of Kütahya Municipality

    DİLARA MERAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Kamu YönetimiKütahya Dumlupınar Üniversitesi

    Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YAVUZ BOZKURT

  3. Avrupa Birliği'nde ve Türkiye'de Çevre Hukuku

    Environmental law in European Community and Turkey

    SELMA AKSOY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    EkonomiAnkara Üniversitesi

    Avrupa Toplulukları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FÜSUN ARSAVA

  4. Environmental administration and law for industrial investments

    Sanayi yatırımları için çevre yönetimi ve hukuku

    ELİF DUYUŞEN KOKULU

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2001

    Çevre MühendisliğiDokuz Eylül Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. M. NECDET ALPASLAN

  5. Çevresel etki değerlendirmesi kararlarının hukuki etkisi ve yargısal denetimi

    Legal impact judicial review of environmental impact assessment decisions

    FATİH KURDOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    HukukYaşar Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ONUR KAPLAN