Türk şiirinde modernizm
Modernism in Turkish poetry
- Tez No: 210881
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. LAURENT MİGNON
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Sosyoloji, Tarih, Türk Dili ve Edebiyatı, Sociology, History, Turkish Language and Literature
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2007
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Türk Edebiyatı Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 225
Özet
Bu tezde, modernlesmeyle Türk siirinin nasıl bir dönüsüm geçirdiği ve modernist siirin hangi kosullarda olanaklı hale geldiği saptanmaya çalısılmıstır. Modernlesmeyle siirin nasıl bir dönüsüm geçirdiğini belirleyebilmek için Tanzimat'la baslayan süreçte ne tür bir edebiyat kurumunun insa edildiği ele alınmıs; modernist siirin hangi kosullarda olanaklı hale geldiğini görmek için de ?kinci Yeni siiri incelenmistir. Türkiye'de edebiyat kurumu, estetik özerklik karsıtlığı, geleneksizlesme ve halk edebiyatının kesfi ekseninde sekillenmistir. Bu edebiyat kurumunun insası sürecinde siir, toplumsal fayda noktasında tanımlanmıs ve dilin bireysel kullanımını öne çıkaracak girisimlere izin verilmemistir. Bu nedenle siir, özerk bir yapı olarak görülmemis, özellikle 1911 sonrasında milliyetçi düsünceleri yaymanın aracı haline getirilmistir. Bu dönemde modern siirin, eskiyi reddetmek ve millî kabul edilen hece veznini kullanmakla olanaklı hale geleceği ileri sürülmüstür. Ahmet Hasim ve Yahya Kemal gibi sairler, faydacı edebiyat kurumuna karsı çıkmıslar ama bu kurumu köklü biçimde dönüstürmeyi basaramamıslardır. Bu edebiyat kurumuna bazı noktalarda bağlı kalan Garip siiri ise vezin ve dile iliskin tartısmaları askıya alarak metinsel stratejisi açısından avangard bir siir yazmıs ve özerk siir diline karsı çıkması sayesinde kısa zamanda yaygınlık kazanabilmistir. Edebiyat kurumunun estetik özerklik karsıtlığı nedeniyle izin vermediği modernist siir, özerk siir diline dayanan ?kinci Yeni tarafından yazılabilmistir. ?kinci Yeni, özerk bir siir dili kurabilmek için edebiyat kurumunun belirlediği anlasılır dil beklentisine karsı çıkmıs, siiri siyasetten ve ahlaktan bağımsız bir yapı haline getirmistir. ?kinci Yeni'nin özerk siir dili büyük bir dirençle karsılanmıstır. ?kinci Yeni'ye gösterilen bu dirençte Türkiye'de modernist duyarlılığa karsı gelistirilen tepkiyi görmek mümkündür.
Özet (Çeviri)
The thesis attempts to understand how Turkish poetry has changed with modernization and under what circumstances modernist poems were written. In order to undertand how poetry changed with modernization, the thesis deal with what kind of a literary instituition was constructed in the period that started with Tanzimat. For conceiving under what circumstances a modernist poem became possible, Second New (?kinci Yeni) was analyzed. The literary instituition was shaped through an opposition to autonomy of aesthetic, the denial of tradition and discovery of folk literature. During the construction process of this literary instituition, the poem was characterized with the social utility and attempts highlighting the individual usage of language were not allowed. Thus the poem was not seen as an autonomous structure and especially after 1911, it became a means of disseminating nationalist thought. In this period, it was believed that modern poem could appear only by denying the tradition and using the Hece (syllabic measure) which was regarded as the national measure. Poets such as Ahmet Hasim and Yahya Kemal objected to an utilitarian literary instituition but couldn?t manage to transform this instituition radically. The Garip poetry which adhered to the literary instituition in certain aspects, suspended the discussions about the poetical measure and language. Garip wrote an avante-garde poem in terms of the textual strategy and their poems became prevalent soon thanks to its objection to autonomous poetical language. The modernist poem which was not allowed by the literary instituiton because of its objection to aesthetic autonomy, could be written by ?kinci Yeni which drew upon an autonomous poetical language. Ikinci Yeni objected to the expectation of an understandable poetical language of literary instituition and characterized the poem as a structure independent from politics and morality. The autonomous poetical language used by ?kinci Yeni was met with a great resistance. In the resistance that was opposed to ?kinci Yeni, it is possible to see the reaction to modernist sensibility in Turkey.
Benzer Tezler
- Modern Türk edebiyatında epik şiir
Epic poetry in modern Turkish literature
SERVET ŞENGÜL
Doktora
Türkçe
2016
Türk Dili ve EdebiyatıYüzüncü Yıl ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZEKİ TAŞTAN
- Servet-i Fünun şiirinde modernizm ve modernite
Modernism and modernity in the poems of Servet-i Fünun
İLKER İŞLER
Yüksek Lisans
Türkçe
2011
Türk Dili ve EdebiyatıFırat ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. FATİH ARSLAN
- Turgut Uyar şiirinde söylem arayışı
A discourse search in Turgut Uyar's poetry
GÜRKAN EMRE MELİKOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Türk Dili ve Edebiyatıİstanbul ÜniversitesiYeni Türk Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ FIRAT KARAGÜLLE
- 1980 Kuşağı Türk şiirinde poetik bir yönelim olarak gelenekçilik
Traditionalism as a poetic tendency in 1980 Generation Turkish poetry
AYDOĞAN KARA
Yüksek Lisans
Türkçe
2014
Türk Dili ve EdebiyatıAhi Evran ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MUHAMMET FATİH KANTER
- Modern Türk şiirinde geleneğin izleri
Traces of the tradition in modern Turkish literature
HALEF NAS
Yüksek Lisans
Türkçe
2006
Türk Dili ve EdebiyatıHarran ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA SARI