Geri Dön

Majör depresyonda uyku problemlerinin relaps ya da rekürrens üzerine etkisi: bir yıllık klinik izlem çalışması

The effect of the sleep problems on the relapse or recurrence in the major depression: one-year clinical follow-up study

  1. Tez No: 224525
  2. Yazar: MUSTAFA GÜLEÇ
  3. Danışmanlar: Y.DOÇ.DR. LÜTFULLAH BEŞİROĞLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Psikiyatri, Psychiatry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2007
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Yüzüncü Yıl Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 94

Özet

Bu çalismanın amacı majör depresif bozukluklu (MDB) hastalarda uyku problemlerinin depresif epizotların relapsı ya da rekürrensi üzerindeki etkilerinin araştırılmasıdır. Ayaktan izlenen MDB'li toplam 67 hasta çalismaya dahil edilmiştir. SCID-I (DSM-IV Eksen I Bozukluklan igin Yapılandmlmis Klinik Göriisme), SVF (Sosyodemografik Veri Formu), KGİ (Klinik Global izlenim), BDE (Beck Depresyon Envanteri), HDDÖ (Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği), UTÖ (Uyku Tatmin Ölçeği), U§0 (Uykusuzluk §iddet Ölçeği) ve PUKİ (Pittsburgh Uyku Kalitesi indeksi) aracıligiyla yapılan ilk klinik değerlendirmeden sonra her hastayla 1., 3., 6., ve 12. ayların sonunda KGİ, BDE, HDDÖ, UTÖ, U§0 ve PUKİ ile görusuldii. gahsmayı 12 erkek (26.25+7.56) ve 48 kadın (30.04+9.87) tamamladı (yaş ortalaması=29.28+9.51). Turn hastalar minimum akut artı sürdürüm fazını yakalayabilmek için antidepresanlarla 6 ay tedavi edilmiştir. Grubun 1. ay sonundaki yanıt oranı %80 (n=48) idi. Bunlarm %75'i (n=36) tarn remisyon kriterlerini karsilarken, %25'i (n=12) kısmi remisyona girmiştir. Kısmi remisyon grubundaki relaps ve rekürrens oranlan sırasıyla %25, %33.33 iken tarn remisyon grubunda %8.33, %16.67'dir. Otuz sekiz hasta (%63.33) iyileşme kriterlerini karsilamıştır (on iki ayın sonunda en az 8 hafta için 8'den daha düşük HDDÖ puanlanna sahiptiler). Benzer şekilde iyileşme oranı tam remisyon grubunda kısmi remisyon grubundan daha yüksek bulunmuştur. Tam remisyon grubundaki iyileşme oranı 1.5 kattır (%50'ye karsi 77.78). iyileşen grupta klinik ölçek puanlanndaki azalma eğiliminin tedavinin ilk ayında göriilmesi daha olasıyken sonraki fazlardaki depresyon seyrinin kararlı olması daha muhtemeldir. Relaps grubundaki 5 (%83.33) ve rekkürrens grubundaki 10 hasta (%83.33) relaps ya da rekürrens başlangıcından önceki son klinik değerlendirmede uyku problemlerinin olduğunu bildirmişlerdir. ilk değerlendirmedeki daha kuçuk ortalama yaş, geç başlangıç, depresif epizot sayısı ve kronik, rekürren ya da duble depresyona sahip olmak iyileşmeme ile ilişkilidir. Uyku yakınmaları depresif epizotlann relapsının ve rekürrensinin gelişimini kolaylaştırabilirler. Bu nedenle klinisyenler uyku problemlerine önem vermelidirler. Bu amaçla uyku kalitesi, tatmini veya uykusuzluk şiddetini değerlendiren testler kullanılabilir.

Özet (Çeviri)

The purpose of this study was to investigate the effects of the sleep problems on the relapse or recurrence of the depressive episodes in the patients with major depressive disorder (MDD). A total of 67 outpatients with MDD were included in the study. After initial clinical evaluation by means of SCID-I (Structured Clinical Interview for the DSM-IV Axis I Disorders), SDF (Sociodemographic Data Form), CGI (Clinical Global Impression), BDI (Beck Depression Inventory), HDRS (Hamilton Depression Rating Scale), SSS (Sleep Satisfaction Scale), ISI (Insomnia Severity Index) and PSQI (Pittsburgh Sleep Quality Index) every patient was interviewed with CGI, BDI, HDRS, SSS, ISI and PSQI at the end of the 1st, 3rd, 6th and 12th months. Twelve males (26.25±7.56 years) and 48 females (30.04±9.87 years) completed the study (mean age=29.28±9.51). All patients were treated with antidepressants for six months to reach minimum acute phase plus continuation phase. The response rate of the group was 80% (n=48) at the end of the first month. While 75% of them (n=36) met full remission criteria, 25% (n=12) were in partial remission. While the relapse and recurrence rates in the partial remission group were 25%, 33.33%, in the full remission group, relapse and remission rates were 8.33%, 16.67% respectively. Thirty eight patients (63.33%) met the recovery criteria (they had HDRS scores lower than 8 at the end of 12 months for at least 8 weeks). Similarly, the recovery rate was found higher in the full remission group than the partial remission group. The recovery rate was 1.5 folds in the full remission group (77.78 vs. 50%). The decreasing tendencies of the scores of the clinical scales in the recovery group were more likely to be seen in the first month of the treatment whereas the course of depression at the latter phases was more likely to be stable. Five patients (83.33%) in the relapse group and 10 (83.33%) in the recurrence group reported that they had sleep problems in the last clinical evaluation before the relapse or recurrence. The smaller mean age at the index evaluation, late onset, the number of depressive episodes and having chronic, recurrent or double depressive episodes were associated with the non-recovery. The sleep complaints may facilitate the development of relapse and recurrence of the depressive episodes. For this reason, clinicians must take of sleep problems. The instruments evaluating subjective sleep quality, satisfaction and severity of insomnia can be used for this purpose.

Benzer Tezler

  1. Kanser hastalarında psikolojik faktörlerin tedavi uyumuna etkileri

    Effects of psychological factors on medication adherence in cancer patients

    GÖKBERK GÖZÜKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    OnkolojiKırıkkale Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. UĞUR COŞKUN

  2. Majör depresyonda uyku ataletinin değerlendirilmesi

    Evelation of sleep inertia in major depression

    AHMET ALPER AYDUMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    PsikiyatriTrakya Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OKAN ÇALIYURT

  3. Majör depresyonda sertralinle birlikte uygulanan ışık tedavisinin ve uyku yoksunluğu tedavi etkinliklerinin sadece sertralin tedavisi ile karşılaştırılması

    Effectiveness of combination using sertraline with light theraphy and sleep deprivation compared to sertraline monotherapy for major depression

    FUNDA GÜDÜCÜ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    PsikiyatriTrakya Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. OKAN ÇALIYURT

  4. Major depresyonda d vitamini düzeyleri ve d vitamini reseptör gen polimorfizmi

    Vitamin d levels and vitamin d receptor gene polymorphism in major depression

    MERVE ŞAHİN CAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    PsikiyatriBalıkesir Üniversitesi

    Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. HAYRİYE BAYKAN