Sistoskopilerde deksmedetomidin ve midazolam ile remifentanil kullanımının sedasyon etkinliği, analjezi ve postoperatif kognitif fonksiyonlar açısından karşılaştırılması
Comparison of the use of midazolam, dexmedetomidine and remifentanil in systoscopies for sedative action, analgesia and post-operative cognitive functions
- Tez No: 225325
- Danışmanlar: PROF. DR. FÜSUN BOZKIRLI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2008
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 139
Özet
Bu çalışmada sistoskopilerde, midazolam-remifentanil ve deksmedetomidin-remifentanil kombinasyonlarının hemodinami, sedasyon, analjezi, postoperatif kognitif fonksiyonlar, derlenme ile cerrah ve hasta memnuniyeti açısından karşılaştırılması amaçlandı.ASA I-II risk grubunda, 20-70 yaşlarında 40 olgu, Grup M (midazolam-remifentanil, n=20) ve Grup D (deksmedetomidin-remifentanil, n=20) olmak üzere rasgele iki gruba ayrıldı. Hastaların preoperatif kognitif fonksiyonları MMDT (mini mental durum testi) ile değerlendirildi. Ameliyathanede ilk 10 dk; 0.05 mg/kg/dk remifentanil infüzyonuna ek olarak Grup M'deki olgulara 0.2 mg/kg/sa midazolam, Grup D'deki olgulara 1 mg/kg deksmedetomidin infüzyonla verildi. On dakika sonunda her iki grupta 0.05 mg/kg/dk remifentanil sabit doz infüzyonuna ek olarak Grup M'de 0.05-0.15 mg/kg/sa midazolam, Grup D'de 0.2-0.7 mg/kg/sa deksmedetomidin idame infüzyonlarına geçildi. İlk 10 dk sonrası BİS ölçümü 70-90 olan olgular litotomi pozisyonuna alındı ve üretraya 10 ml lokal anestezikli jel verilerek operasyona başlandı. İlaç dozları BİS düzeyleri 70-90 olacak şekilde titre edildi. Operasyon bitiminde ilaç infüzyonları sonlandırıldı ve bu an postoperatif 0. dk olarak kayıt edildi. Litotomi pozisyonundan supin pozisyona alınan, BİS?90 olan olgular derlenme odasında 60 dk gözlendi. Preoperatif ve peroperatif belirli aralıklarla; KAH, OAB, SpO2, ETCO2, SS, BİS, OAA/S (observer assessment of the alertness/sedation scale), VNS (verbal numerik skala) değerleri, operasyon bitiminde cerrah memnuniyeti, derlenme odasında ise; KAH, OAB, SpO2, VNS, OAA/S değerleri, ilaç infüzyonu ve sonrasında gözlenen yan etkiler, uygulanan tedaviler, hasta memnuniyeti kaydedildi. Postoperatif 10. ve 45. dakikalarda MMDT uygulandı.Sonuç olarak; monitörize anestezi bakımı (MAB) ile tüm olgularda başarılı bir sedasyon ve analjezi sağlandı. Hemodinamisi stabil seyreden hastalarımızda analjezi açısından farklılık saptanmadı. Deksmedetomidin-remifentanil ile midazolam-remifentanile göre daha kısa sürede hedeflenen sedasyon düzeyine ulaşıldı. Deksmedetomidin-remifentanil kombinasyonunun kognitif fonksiyonları daha az etkilediği ve bu grupta derlenmenin daha hızlı gerçekleştiği saptandı. Cerrah ve hasta memnuniyeti açısından da bu grup daha üstün bulundu ve kısa süreli günübirlik cerrahi girişimlerde MAB uygulamalarında deksmedetomidin-remifentanilin tercih edilebilecek bir kombinasyon olduğu kanısına varıldı.
Özet (Çeviri)
In this study, we aimed to compare the effects of remifentanil-midazolam and remifentanil-dexmedetomidine combinations on hemodynamic parameters, sedation, analgesia, post-operative cognitive functions, recovery and patients? as well as surgeons? satisfaction rates during cystoscopies.Forty cases in ASA I-II risk groups aged between 20-70 years were randomly divided into two groups to receive either midazolam plus remifentanil (Group M, n=20) or dexmedetomidine plus remifentanil (Group D, n=20). The preoperative cognitive functions of the cases were assigned with mini-mental state examination (MMSE). In the operation room, in addition to remifentanil infusion of 0.05 µg/kg/min, group M received midazolam infusion of 0.2 mg/kg/h whereas group D received dexmedetomidine infusion of 1 µg/kg for the first 10 minutes. After ten minutes, maintenance infusions of midazolam 0.05-0.15 mg/kg/h and dexmedetomidine 0.2-0.7 µg/kg/h were added to the fixed infusion of remifentanil 0.05 µg/kg/min for Group M and Group D, respectively. After the first ten minutes, cases having BIS levels between 70 and 90 were placed to lithotomy position on the operating table and the procedure was started after administrating 10 ml of lubricating gel with local anesthetic to the uretra. The drug doses were adjusted to keep the BIS levels between 70 and 90. At the end of the procedure, the drug infusions were stopped and the discontinuation time of infusion was accepted as the beginning of the postoperative period (0 second). Patients were returned to supine position and those having BIS levels higher than 90 were sent to recovery room and were observed for one hour. KAH, OAB, SpO2, ETCO2, SS, BIS, OAA/S (Observer assessment of the alertness/sedation scale), VNS (Visual numeric scale) values were recorded during pre-and peroperative periods; rate of surgeons? satisfactions were recorded after the procedure; and KAH, OAB, SpO2, VNS and OAA/S values as well as the side effects observed during and after the drug administration, the medications were recorded in the recovery room. MMSE was applied in the postoperative 10th and 45th minutes.In summary; successful sedation and analgesia was achieved in all patients under monitored anesthesia care (MAC). No difference was observed regarding analgesia levels in hemodynamically stable patients. We were able to reach to the targeted sedation levels faster with dexmedetomidine-remifentanil when compared to midozolam-remifentanil. The dexmedetomidine-remifentanil combination affected the cognitive functions less than the midozolam-remifentanil did and the recovery periods were found to be shorter in this group. Besides rates of patient and surgeon satisfaction were found to be superior with dexmedetomidine-remifentanil. It was concluded that, dexmedetomidine-remifentanil is a combination of choice during MAC for short outpatient surgical procedures.
Benzer Tezler
- Mesane kanserinde derin tur frozen örneklemenin retur ile korelasyonu ve öngörü değeri
Correlation and probability value for frozen section and turbt specimens in bladder cancer
MÜSLİM DOĞAN DEĞER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
FizyopatolojiDokuz Eylül ÜniversitesiÜroloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜVEN ASLAN
- Mesanenin yüzeyel değişici epitel karsinomunda vitamin D reseptörlerinin klinik önemi
The Prognostic significance and clinical importance of vitamin D receptors on survival of superficial transitional cell carcinoma of the bladder
MEHMET OĞUZ ŞAHİN
- Mesane tümörlerinde östrojen reseptörleri ve prognostik önemi
The Prognostic significance of estrogen receptors in bladder cancer
ALPER BAŞAKÇI
- Mikroskobik hematürili hastalarda sistoskopi gereklilik skalası
Cystoscopy requirement scale in patients with microscopic hematuria
ADEM SANCI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
ÜrolojiAnkara ÜniversitesiÜroloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ABDULKADİR TÜRKÖLMEZ
- Orta ve yüksek riskli mesane tümörlü hastalarda intravezikal immünoterapiye bağlı idrar ve kan immün belirteç düzeyi ile oksidatif stres ölçümünün tedavi yanıtını öngörmedeki yeri
Urine and blood immune response and oxidative stress levels because of intravesical immunotherapy to predict the treatment response in patients with medium and high risk non muscle invasive bladder cancer
MUHAMMED FATİH ŞİMŞEKOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Ürolojiİstanbul Üniversitesi-CerrahpaşaÜroloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZÜBEYR TALAT