Geri Dön

Akut lösemilerde giemsa bandlamanın klinik önemi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 22977
  2. Yazar: MEHMET TUĞRUL SEZER
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ORHAN SEYFİ ŞARDAŞ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Hematoloji, Hematology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1992
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 28

Özet

ÖZET VE SONUÇ Bu çalışmada Hematoloji kliniğinde yatarak izlenen 19 AML, 11 ALL'li toplam 30 olguda giemsa bandlama yöntemi ile kromozom analizi yapılmış, bunun TR ve prognoz ile ilişkisi incelenmiştir. Olguların 15 'inde (%50) kromozom anomalisi saptanmıştır. ALL li olguların 7'si (%63.6), AML li olguların 8'i (%42.1) anomaliye sahiptir. En sık bulanan kromozomal aberrasyonlar, monosomi 7 (4 olgu; 2 AML, 2 ALL), monosomi 14 (3 olgu; 2 AML, 1 ALL), monosomi 17, monosomi 19, monosomi 21 (2'şer olgu), trisomi (=hi- perdiploidi) (4 olgu; hepsi ALL'li) ve psödodiploidi (2 olgu; 1 AML, 1 ALL) dir. Ayrıca birden fazla anomalinin saptandığı kompleks anomalili 5 olgu (2 ALL, 3 AML) gözlen miştir. Monosomi 7'li 4 olgunun 3'ü (2AML, İALL) TR a girmemiş, ortalama sağkalım sü resi 3.2 aydı. Bu olguların 3 ü aynı zamanda kompleks anomaliye sahipti. Kompleks ano malili 5 olgunun 3 ü (hepsi AML'li) TR a girmemiş, ortalama sağkalım süresi 4.2 aydı. Trisomili 4 olgunun hepsi TR a girmiş ve ortalama sağkalım süresi 12.2 aydı. Bu çalışmadan elde edilen sonuç; monosomi 7 ve kompleks anomalili (özellikle AML) olgularda prognoz iyi değildir. Bu nedenle, bu olgulara ilk relapsta yüksek doz ke- moterapi, deneysel kombinasyonlar veya ilk remisyonda kemik iliği transplantasyonu (KİT) denenebilir. Öte yandan trisomili olgulara (ALL) prognozu daha iyi olduğu için ilk relapsta yüksek doz kemoterapi veya ilk remisyonda KİT yapılması uygun olmayacaktır. Bu konu da daha homojen, daha çok sayıda olguyu içeren ve daha uzun süreli çalışmaların gereğine inanılmaktadır. Artık akut lösemili tüm olgulara mümkünse ilk tam konulduğunda kromozom analizi yapılmalıdır. Bu hem remisyon ve relapsı izlemede, hem de prognoz tahmini ve tedaviyi yönlendirmede yararlı olabilir. Son olarak kromozom anomalilerinin altmda yatan moleküler patoloji hakkında daha fazla bilgi edinildikçe, spesifik olarak insan lösemik hücreleri, tarafından eksprese edilen aberran gen ürünleriyle etkileşmeyi hedefleyen yeni tedavi ajanları geliştirmenin mümkün olabileceğini düşünmek heyecan vericidir. -22-

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Çocukluk çağı akut lenfoblastik lösemilerinde immun fenotip tayini

    Başlık çevirisi yok

    BİNGÜL ÖZÇELİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1991

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    PROF.DR. LEYLA AĞAOĞLU

  2. Akut lösemilerde minimal rezidüel hastalığın 'Flow cytometry' yöntemiyle araştırılması ve relaps ile korelasyonu

    Başlık çevirisi yok

    ÜLKÜ OZAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    HematolojiUludağ Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FAHİR ÖZKALEMKAŞ

  3. Akut lösemilerde CMV virüs yükü sürveyansının yeri ve önemi

    The importance of CMV viral load surveillance in acute leukemias

    ÖMER DİKER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    HematolojiHacettepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖMRÜM UZUN

    PROF. DR. YAHYA BÜYÜKAŞIK

  4. Akut lösemilerde aberan antijen sunumunun prognostik önemi

    Prognostic importance of aberrant antigen expression at acute leukemias

    ORHAN KEMAL YÜCEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    HematolojiAkdeniz Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞEN TİMURAĞAOĞLU

  5. Akut lösemilerde anti-lösemik tedavi ile serum eritropoietin düzeyi arasındaki ilişki

    Başlık çevirisi yok

    İSMET AYDOĞDU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1993

    HematolojiAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OSMAN İLHAN