Geri Dön

Tip 2 diyabetli hastalarda protein glikasyonu ve nefropatili hastalarda B1 vitamininin etkilerinin incelenmesi

Investigation of protein glycation in type 2 diabetic patients and effects of vitamin B1 in patients with nephropathy

  1. Tez No: 230258
  2. Yazar: EBRU ÇETİN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. GÜLDEN BURÇAK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Biyokimya, Biochemistry
  6. Anahtar Kelimeler: Diyabetik nefropati, AGE-peptid, B1 vitamini, B6 vitamini, C-peptid, Diabetic nephropathy, AGE- peptide, vitamin B1, vitamin B6, C-peptide
  7. Yıl: 2008
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Biyokimya Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 120

Özet

İleri glikasyon sürecinin diabetes mellitusda, komplikasyonların gelişiminde önemli rol oynadığı bilinmektedir. Bu tez çalışmasında öncelikle diabetik nefropatide protein glikasyonunda artış olup olmadığı ve son yıllarda ileri glikasyonu önleyici etkileri öne çıkan vitamin B1 ve vitamin B6 türevlerinin glikasyon üzerindeki etkileri araştırıldı. Çalışmada tip 2 diyabetli hastalar (n=57) nefropatisi olan (n=27) ve nefropatisi olmayan (n=30) grup olarak iki gruba ayrıldı. Tüm gruplardan alınan tam kan örneklerinde HbA1c, TPP ve PLP vitamin düzeyleri, plazmada glukoz, trigliserid, kolesterol, C-peptid, insülin, AGE-peptid düzeyleri ölçüldü. HOMA-IR değeri hesaplandı. Nefropatili hastalar B1+B6 verilen (n=15) ve B6 verilen grup (n=12) olarak randomize edildi. Vitaminler 250 mg/gün dozunda, 5 ay süreyle verilerek süre sonunda analizler tekrarlandı. Nefropatili diyabet grubunda plazma AGE-peptid düzeylerinin nefropatisiz diyabet grubuna göre yüksek olduğu (p=0,005) saptandı. Nefropatisiz grupta 5 ay süre sonunda plazma AGE-peptid düzeylerinin arttığı (p=0,042) saptandı. Nefropatili hastalarda B1+B6 ve B6 vitamini kullanımının plazma AGE-peptid düzeylerini etkilemediği görüldü. Sadece B6 vitamini verilen grupta HbA1c düzeylerinin 5 ay süre sonunda düştüğü (p=0,033) görüldü. Her iki vitaminin kullanımının plazma C-peptid düzeylerini artırdığı saptandı.Bu bulgular, diyabette nefropatili hastalarda nefropatisiz hastalara göre plazma AGE-peptid düzeylerinin daha yüksek olduğunu ve nefropatisiz hastalarda 5 aylık süre sonunda plazma AGE-peptid düzeylerinin arttığı fakat nefropatili olan ve B1+B6 veya B6 vitamin kullananan hastalarda bu düzeyin artmadığını göstermektedir.

Özet (Çeviri)

It is known that advanced glycation process plays an important role in development of complications of diabetes mellitus. In this study, Whether protein glycation increases in diabetes mellitus and whether vitamin B1 and vitamin B6 derivatives are effective in inhibition are questioned. Type 2 diabetic patients (n=57) are separated as the group with nephropathy (n=27), and the group without nephropathy (n=30). In each blood sample of two groups, HbA1c, TTP and PLP vitamin levels, glucose, triglyceride, cholesterol, C-peptide, insulin and AGE peptide levels in the plasma are measured. HOMA-IR value is calculated. Patients with nephropathy are randomized into groups given B1+B6 (n=15) or B6 (n=12). Vitamins are given for 5 months, 250 mg/day and the analyses were repeated at the end of this period. The plasma level of AGE-peptides were higher in group with nephropathy than without nephropathy (p=0,005). In the group without nephropathy, AGE-peptide level displayed an increase in 5 months period. It was observed that the B1+B6 and B6 vitamin usage doesn?t affect the AGE-peptide level in diabetic nephropathy patients.The group given B6 vitamin, a decrease was observed in plasma HbA1c level at the end of 5 months (p=0,033).An increase in C-peptide level was observed due to usage of B1+B6 or B6.These findings show that, the plasma AGE-peptide level is higher for those with nephropathy than thoese without nephropathy. Despite an increase an in plasma AGE-peptide levels in patients without nephropathy during the period of 5 months for the patients with nephropathy who received either B1+B6 or B6 did?nt display this increase.

Benzer Tezler

  1. Tip 2 diyabetli hastalarda DNA glikasyonu ve DNA glikasyonu üzerine b1 vitamininin etkilerinin diyabetik nefropatili hastalarda incelenmesi

    Dna glycation in patients with type 2 diabetes mellitus and the effect of vitamin b1 on DNA glycation in patients with diabetic nephropathy

    F. CANDAN SOHTORİK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Biyokimyaİstanbul Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLDEN BURÇAK

  2. Koroner arter hastalığı olan ve olmayan Tip 2 diabet hastalarında ileri glikasyon son ürünleri

    Advanced glycation end products in Type 2 diabetes patients with and without coronary artery disease

    BURAK ÇİMEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Biyokimyaİstanbul Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. REMİSA GELİŞGEN

  3. Diabetes mellitus tip II. hastalarında serum glike-lipoprotein düzeyleri ve glikasyonun diyabet komplikasyonları ile ilişkisi

    Başlık çevirisi yok

    AYŞENUR YEĞİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1993

    BiyokimyaAkdeniz Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TOMRİS ÖZBEN

  4. Akut koroner sendromlu ve kararlı angina pektorisli hastalarda serum rage ve s100b düzeyleri, koroner arter hastalığı şiddeti ile ilişkisi

    Rage and s100b levels in stable angina pectoris and acute coronary syndrome patients, their relation with coronary artery disease severity

    ALPER ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    KardiyolojiUludağ Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TUNAY ŞENTÜRK

  5. Tip 2 diyabetik hastalarda omega-3 yağ asitlerinin kullanımının ileri glikasyon son ürünleri (AGE) ve reseptör (RAGE) düzeyine etkisi

    The effect of omega-3 fatty acid supplementation in type 2 diabetic patients on the levels of advanced glycation end products (AGES) and receptor (RAGE)

    ASUMAN KURT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Biyokimyaİstanbul Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ZEYNEP GÜLNUR ANDİCAN