ACE inhibitörü veya ARA kullanan hipertansif hastalarda anestezi indüksiyonu: Üç farklı ajanın hemodinamik etkilerinin karşılaştırılması
Anesthetic induction in hypertensive patients chronically treated with ACEI or ARA: Comparing the hemodynamic effects of three different agents
- Tez No: 242553
- Danışmanlar: PROF. DR. EMRE ÇAMCI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2009
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 70
Özet
AbstracGenel anestezi indüksiyonu sonrası hipotansiyon görülmesi çok yaygın birdurumdur. Bu durum özellikle hipertansif hastalar için özel bir sorun olusturmaktadır. Buçalısmada hipertansiyonu olan ve kronik olarak ACE? ve/veya ARA kullanan hastalarda üçdeğisik intravenöz ajanla yapılan genel anestezi indüksiyonu sonrası gelisen hipotansiyonuarastırdık.Genel cerrahi, üroloji, kadın doğum ve ortopedik cerrahi populasyonundan olusandoksan hasta çalısmaya dahil edildi. Preoperatif vizitler sırasında hastaların arteriyel kanbasınçları, demografik bilgileri, preoperatif ilaç geçmisleri sorgulandı ve kaydedildi.?ndüksiyon anında ameliyat öncesi kullanılan son doz ACEI ve/veya ARA kullanımındanameliyata kadar olan süre kaydedildi.Hastalar indüksiyon asamasında propofol, etomidat ve pentotal olmak üzere üç grubarandomize edildi. Arteriyel kan basıncı ve kalp hızının postindüksiyon ilk 15 dakika veekstübasyondaki değerleri kaydedildi. OAB'nın 70 mmHg altına inmesi hipotansiyon, 60mmHg altına inmesi ciddi hipotansiyon olarak belirlendi. Tedavide öncelikle pozisyon vebolus sıvı uygulaması cevap alınamazsa efedrin uygulaması denendi. Hipotansiyon sıklığıve uygulanan tedaviler kaydedildi.Arastırmaya dahil edilen 90 hasta demografik özellikler, operasyon öncesi tıbbikondisyon ve ACEI/ARA son doz kullanımı açısından benzer bulundu. Anesteziindüksiyonu sonrası hastaların sistolik kan basıncı (SKB) 4. ve 10. dakikalarda farklılıkgösterdi. Dördüncü dakikada propofol ve pentotal gruplarında ölçülen SKB etomidathastalarına göre anlamlı olarak düsük bulundu (p;0.003), indüksiyon sonrası 10. dakikadaise tiyopental grubunun SKB'ı diğer iki gruba göre anlamlı olarak düsük bulundu ( p;0.007). Diyastolik ve ortalama kan basınçları da paralel bir seyirle etomidat grubunda ölçülenbasınçların diğer iki gruba göre yüksek olduğu saptandı. Yine bu çalısmada arastırmanınkapsadığı süre olan indüksiyonu takip eden ilk onbes dakika içinde hipotansiyon gelismesıklığı propofol ile indüklenen grupta anlamlı olarak yüksek (n=16), ancak tedavi vetedaviye yanıt gruplar arasında benzer olarak bulundu. Hastane kalıs süreleri ve bu süreboyunca gelisen postoperatif komplikasyonlarda gruplar arasında bir farklılık yoktu.Sonuçta kronik olarak ACEI ve/veya ARA ile RAS blokajı yapılmıs hipertansif hastagrubunda anestezi indüksiyonunu takip eden ilk 15 dakika içinde özellikle indüksiyonupropofol ile yapılan hastalarda kan basıncında gözlenen düsüs , tiyopental ve etomidathastalarına göre daha çok yasanmıstır. Post indüksiyon hemodinamik profile bakıldığında57kismen tiyopental ama özellikle etomidat ile yapılan anestezi indüksiyonunun bu gruphastada daha güvenli olduğu sonucuna varılmıstır.
Özet (Çeviri)
AbstracHypotension after induction of general anesthesia is a common problem which maycause poor outcome especially in hypertensive patients. In this study we investigated theoccurrence of hypotension after induction of general anesthesia with three differentintravenous agents in patients that have hypertension and chronically treated with ACEIand/or ARAs.90 patients undergoing general, urological gynecological and orthopedic surgerieswere enrolled. Demographic data and preoperative medications are recorded and arterialblood pressure is measured preoperatively. The time and dose of the last ACEI and/orARA medication are also recorded.At the induction patients were randomized in three groups according to the anestheticagents used in the general anesthesia which were propofol, etomidate, and thiopenthal.Arterial blood pressure and heart rate were measured for the first 15 minute period afteranesthesia induction and during extubation. Mean arterial blood pressure (MAP) below70mmHg and 60 mmHg are defined as hypotension and serious hypotension respectively.Events of hypotension were treated with position and bolus fluid treatment. If thistreatment did not result in positive outcome hypotension was treated by ephedrine bolus.The frequency of hypotensive events and the treatments were recorded.Demographic characteristics, preoperative medical conditions and dose of the lastACEI/ARA medications were similar in 90 patients included in this study. The systolicblood pressure after anesthesia induction showed differences in 4th and 10th minutes. In the4th minute systolic blood pressure in propofol and thiopenthal groups were significantlylower than etomidate group (p: 0.003). 10 minutes after induction, systolic blood pressurein thiopental group was significantly lower than the other two groups (p: 0.007). Diastolicand mean arterial pressure (MAP) showed parallel pattern in etomidate group and washigher than the other two groups. Within 15 minutes after induction, the frequency ofhypotensive events was significantly higher in propofol group (n=16), but the treatmentand the reaction to treatment were similar between groups. There was no differencebetween groups in the length of hospitalization and occurrence of postoperativecomplications.In conclusion, in hypertensive patients chronically treated with ACEI and/or ARA,in 15 minutes after general induction the decrease in blood pressure was higher in propofol59group compared to thiopental and etomidate groups. The post-induction hemodynamicprofile suggests that in this type of patients, both anesthetic induction with thiopental(partially) and etomidate are safer compared to propofol.
Benzer Tezler
- Stabil angina pektorisli hastalarda perindoprilin iskemi ve iskemik 'preconditioning' (önkoşullama) üzerine etkileri
Başlık çevirisi yok
MEHMET ÖMRÜ SUNAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1998
KardiyolojiUludağ ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ RIZA KAZAZOĞLU
- Proteinürisi olan 3 farklı hasta grubunda hastaların anjiotensin dönüştürücü enzim inhibitörü ve/veya anjiotensin reseptör blokörü tedavilerinin karşılaştırılması ve iki yıllık takiplerinin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
ZEYNEP MELEKOĞLU ELLİK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
NefrolojiBaşkent Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. CİHAT BURAK SAYIN
- Tip 2 diyabetli ve kontrolsüz hipertansiyonlu hastalarda Dihidropiridin (Amlodipin) ve Nondihidropiridin (Verapamil) verilmesinin nefropati belirteci olan mikroalbüminüri ve epitel kaynaklı pigment faktörü (PEDF üzerine etkisinin karşılaştırılması
Comparison of the effects of Dihidropiridin (Amlodipin) and Nondihidropiridin (Verapamil) on microalbuminuria, predictive of nephropathy and pigment epithelium derived factor (PEDF) in uncontrolled hypertensive type 2 diabetic patients
SUZAN TABUR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıHarran Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TEVFİK SABUNCU
- Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda serum sistatin c ve proteinüri düzeyleri arasındaki ilişki
In patients with TYPE 2 diabetes mellitusrelationship between proteinuria levels and serum cystatin c
ARDA CUMA YAPAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
NefrolojiSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖMÜR TABAK
- Tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda proteinüri ve vitamin D ilişkisi
The relationship between proteinuria and vitamin D in patients with TYPE 2 diabetes mellitus.
MEHMET MOR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖMÜR TABAK