Geri Dön

Deneysel hayvan modelinde terlipressin uygulamasının kontrast nefropatisini önlemedeki rolü

Preventive effect of terlipressin on contrast-induced nephropthy in rats

PDF İndir

  1. Tez No: 247744
  2. Yazar: ELİF ARI BAKIR
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SERHAN TUĞLULAR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2009
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Nefroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 81

Özet

Radyolojik işlemler sonrası gelişen akut böbrek yetmezliği, hastane kaynaklı akutböbrek yetmezliği nedenleri arasında 3. sıradadır (2). Kontrast nefropatisi olarakisimlendirilen bu tablo, hastaların hastanede yatışlarının uzamasına yol açmakta,uzun dönem morbidite ve mortaliteyi arttırmakta ve sağlık harcamalarının artmasınayol açmaktadır (2).Kontrast nefropatisi patofizyolojisinde renal kan akımında azalma sonucu medülleriskemi ve kontrast maddenin renal tübül epitel hücreleri üzerinde yarattığı doğrudansitotoksik etkiler sorumlu tutulmaktadır (9).Kontrast nefropatisi gelişimini önlemek amacıyla birçok tedavi yaklaşımlarıdenenmiştir (1,2,9,87). Renal kan akımın arttırmaya yönelik kalsiyum kanalblokörleri, teofilin, endotelin reseptör antagonistleri, dopamin, dopamin reseptöragonistleri denenmiş; deneysel modellerde başarılı olan bu tedaviler klinikuygulamalarda aynı etkiyi gösterememiştir (1,2,9). Renal tübül epitel hücreleriüzerinde kontrast maddenin yarattığı toksik hasarı önlemeye yönelik N-Asetil sisteinve askorbik asit gibi antioksidan ilaçların da etkileri sınırlıdır (9). Kontrastnefropatisini önlemeye yönelik tek etkili tedavi hidrasyondur (1).Hipoksi ile indüklenen genler ve onların transkripsiyonel ürünü olan faktörler,hipoksik koşullarda hücre ve dokuların hipoksik ortama adaptasyonunu sağlar (65).Bu adaptasyon mekanizmasının merkezinde hipoksi ile indüklenen faktörler (HIF-1ve HIF-2) bulunmaktadır (63,64,69). İntrarenal iskemiye yanıt olarak böbrekte HIF-1ve HIF-2 transkripsiyonu artmakta; takiben benzer lokalizasyonda VEGFekspresyonu artmaktadır (63,64,65). Deneysel hayvan modelinde kontrast nefropatisigelişen böbreklerde iç ve dış medullada HIF birikimi immünhistokimyasalyöntemlerle saptanmıştır (67). Daha önce deneysel modellerde kontrast nefropatisigelişen böbrekte VEGF ekspresyonu çalışılmamış, ancak diğer iskemik koşullardaHIF ekspresyonuna eşlik ettiği saptanmıştır.Hepatorenal sendrom, kronik karaciğer hastalığının ileri dönemlerinde görülen,endojen vazoaktif sistemin aktive olması ve splanknik vazodilatasyona bağlı renaldolaşımın bozulması sonucu gelişen akut böbrek yetmezliği tablosudur (93).Hepatorenal sendrom tedavisinde kullanılan terlipressin, V1 reseptörü üzerindeki59agonistik etkiyle splanknik vazokonstrüksiyon yapmakta, endojen vazoaktif sistemibaskılayarak renin ve anjiotensin-2 serum düzeylerini düşürmekte, intravasküler kanhacmini splanknik alandan diğer sistemik dokulara ? en fazla miktarda renalsirkülasyona ? yönlendirmektedir (49,51).Terlipressin'in nörohumoral aktivasyonu baskılaması ve intrarenal vazodilatasyonyapması kontrast nefropatisi profilaksisinde kullanılması fikrini akla getirmiştir.Çalışmamızda, deneysel hayvan modelinde kontrast nefropatisi oluşturulmuş veterlipressin profilaksisinin etkilerini anlamak amacıyla deneklerin renal fonksiyonparametreleri, böbrek dokusunda kontrast nefropatisi histopatolojik kanıtları vehipoksi belirteci olarak böbrek dokusunda immünhistokimyasal yöntemle boyananVEGF ekspresyonu incelenmiştir.Denekler 4 gruba ayrılmış, Grup 1'de intravenöz terlipressin ve kontrast maddeuygulanmış, Grup 2'de intravenöz terlipressin uygulanmış, Grup 3'de intravenözkontrast madde uygulanmış ve Grup 4 kontrol grubu olarak alınmıştır.Uygulamaların 48. saatinde deneklerin kan ve idrar örnekleri ve böbrek dokularıalınmış, biyokimyasal, histopatolojik ve immünhistokimyasal incelemeleryapılmıştır.Renal fonksiyon parametreleri değerlendirilmesinde, Grup 3'ün kreatinin düzeyiortalaması, diğer gruplardan anlamlı olarak yüksektir. Grup 1'de, kontrol grupları ilebenzer sonuçlar alınmıştır. Benzer şekilde Grup 3'ün kreatinin klirensi ortalaması -idrar miktarında belirgin bir azalma görülmemesine rağmen - diğer gruplardananlamlı olarak düşüktür. Grup 1'de kontrol grupları ile benzer şekilde kreatininklirensi korunmuştur. Fraksiyone sodyum atılımı, Grup 3'de akut tübüler nekrozudüşündürür şekilde yüksek (FENa>1), Grup 1'de ise tübül epitel hücrelerininfonksiyonlarını koruduğunu düşündürür şekilde kontrol grupları ile benzerdir(FENa

Özet (Çeviri)

Radiocontrast administration is a common cause of hospital-acquired acute renalfailure (2). It is associated with significant in-hospital and long-term morbidity andmortality and increases the costs of medical care by at least extending the hospitalstay (2).Although the reduction in renal blood flow and direct toxic action on renal tubularcells are considered to be involved, little is known about the etiology of radiocontrastnephropathy (9).A variety of therapeutic interventions have been clinically tested for prevention ofradiocontrast nephropathy (9). A number of agents that improve renal circulation,including calcium channel antagonists, theophylline, endothelin receptor antagonists,dopamin, fenoldopam (dopamine-1 receptor agonists) have been used in attempt toprevent radiocontrast nephropathy, but none of them has succeeded (1,2,9).Prophylactic effects of antioxidants such as N-Acetylcysteine and ascorbic acid havebeen reported by several investigators, although the effectiveness of thesecompounds is still a matter of debate (9). Of these, saline hidration is the soleefficacious therapy to protect against radiocontrast-induced nephropathy (1).The effects of oxygen on cellular functions of the kidney are poorly understood(65,67). High rates of oxygen consumption in the proximal tubule and thickascending limb, together with limited oxygen supply, are thought to be responsiblefor the high sensitivity to ischemic injury (65,67). Genes induced by hypoxia play animportant role in adaptation to low oxygen supply at the cell and tissue level (65).Central to this regulation are hypoxia-inducible transcription factors (HIF-1 andHIF-2) (63,64,65). Up-regulation of HIF and HIF target genes including VEGF playan important role in the response to regional renal hypoxia (63,64,65). Inexperimental radiocontrast-induced nephropathy, location and kinetics of overt cellinjury on the one hand and immunohistochemical markers (HIF-1 and HIF-2) on theother hand suggest that hypoxia occurs within the kidney and that it contributes tocell damage (68). In normoxic kidney, VEGF was detected in medullary and corticalthick ascending limbs as well as in some glomerular cells (65). Two to 3 days afterrenal artery branch ligation, VEGF became detectable and particularly intense in the62outer and inner stripe of renal medulla (65). The location of VEGF signals thus partlycorresponds to areas of HIF-1? induction (65).Hepatorenal syndrome is a common complication of advanced cirrhosischaracterized not only by renal failure but also by marked alterations in systemichaemodynamics and activity of endogenous vasoactive systems (93). Renal failure isdue to a severe vasoconstriction of the renal circulation (93). The pathogenesis ofhepatorenal syndrome is not completely understood but it is probably the result ofextreme underfilling of the arterial circulation secondary to arterial vasodilatationlocated in the splanchnic circulation (62). In accordance with the pathogenesis ofhepatorenal syndrome, the administration of terlipressin (vasopressin-1 receptoragonist) able to produce vasoconstriction of the splanchnic circulation wouldimprove the effective arterial blood volume, suppress the activity of endogenousvasoconstrictor factors renin and angiotensin-2 and reduce the vasoconstriction in therenal circulation (49,51,93).Terlipressin, an agent that suppresses endogenous norohumoral activity andimproves intrarenal vasodilatation was used a prophylactic regimen in contrastinducednephropathy.In our study, we used terlipressin as a prophylactic agent on experimental contrastinducednephropathy model. For assessing the efficacy of terlipressin, we calculatedrenal function parameters, evaluated renal histopathologic findings of contrastnephropathy and immunhistochemical VEGF expression on rat kidney.Rats were divided into 4 groups (n=8 each): terlipressin and contrast agent was givenin Group 1, terlipressin was given in Group 2, contrast agent was given in Group 3and control rats in Group 4. Blood and urine samples were collected and left kidneyswere excised for histopathologic and immunohistochemical staining on the 48. hourof the study.The absolute increase of creatinine value was significantly higher in Group 3 than theother 3 groups. The creatinine value of Group 1 was similar with the control groups.The absolute decrease of creatinine clearance (CrCl) was significantly higher inGroup 3 than the other groups. And the CrCl value of Group 1 was similar with thecontrol groups. Also we found that FENa>1 in Group 3, but FENa

Benzer Tezler

  1. Tez No

    417506

    Deneysel hayvan modelinde oluşturulan akut mezenter iskeminin erken tanısında d-dimer, l-laktat, IFABP'ın yeri ve prognostik değeri

    The value of L-laktat, D-di̇mer, ifabp levels in the early diagnosis of acute mesenteric ischemia in an experimental animal study

    EMRE ÖNER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    İlk ve Acil YardımAnkara Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MÜGE GÜNALP

  2. Tez No

    242955

    Deneysel hayvan modelinde gentamisine bağlı gelişen kokletoksik etkiyi önlemede ginkgo biloba ve betahistin dihidroklorür'ün rolünün otoakustik emisyonla araştırılması

    Role of ginkgo biloba and betahistine dihydrochloride in prevention of gentamicin-induced cochleotoxicity in an experimental model using otoacoustic emission.

    FATMA AKYÜREK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Kulak Burun ve BoğazAbant İzzet Baysal Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz ve Baş-Boyun Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERAP KÖYBAŞI ŞANAL

    YRD. DOÇ. DR. AHMET EMRE SÜSLÜ

  3. Tez No

    248357

    Deneysel hayvan modelinde Rapamisin ile birlikte Eritropoetin-alfa ve Statin uygulamasının endotel progenitör hücre sayısı üzerine olan etkileri

    Başlık çevirisi yok

    BEYZA MACUNLUOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    NefrolojiMarmara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERHAN TUĞLULAR

  4. Tez No

    915099

    Deneysel hayvan modelinde amniyon membranı ve kolajen membranın kemik rejenerasyonu üzerine etkilerinin mikro BT ve histomorfometrik yöntemlerle ı̇ncelenmesi

    Evaluation of the effects of amniotic membrane and collagen membrane on bone regeneration in an experimental animal model using micro-CT and histomorphometric methods

    DAMLA KAN KARABIYIK

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Diş HekimliğiKocaeli Üniversitesi

    Periodontoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ESRA GÜZELDEMİR AKÇAKANAT

  5. Tez No

    955719

    Deneysel hayvan modelinde oluşturulan mezenter iskemide kallistatin düzeyinin yeri

    The role of kallistatin levels in mesenteric ischemia induced in an experimental animal model

    ALİ ÇELİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Genel CerrahiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DR. HALİT ÖZGÜL

Geri Dön