Geri Dön

Deneysel hayvan modelinde terlipressin uygulamasının kontrast nefropatisini önlemedeki rolü

Preventive effect of terlipressin on contrast-induced nephropthy in rats

PDF İndir

  1. Tez No: 247744
  2. Yazar: ELİF ARI BAKIR
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SERHAN TUĞLULAR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2009
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Nefroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 81

Özet

Radyolojik işlemler sonrası gelişen akut böbrek yetmezliği, hastane kaynaklı akutböbrek yetmezliği nedenleri arasında 3. sıradadır (2). Kontrast nefropatisi olarakisimlendirilen bu tablo, hastaların hastanede yatışlarının uzamasına yol açmakta,uzun dönem morbidite ve mortaliteyi arttırmakta ve sağlık harcamalarının artmasınayol açmaktadır (2).Kontrast nefropatisi patofizyolojisinde renal kan akımında azalma sonucu medülleriskemi ve kontrast maddenin renal tübül epitel hücreleri üzerinde yarattığı doğrudansitotoksik etkiler sorumlu tutulmaktadır (9).Kontrast nefropatisi gelişimini önlemek amacıyla birçok tedavi yaklaşımlarıdenenmiştir (1,2,9,87). Renal kan akımın arttırmaya yönelik kalsiyum kanalblokörleri, teofilin, endotelin reseptör antagonistleri, dopamin, dopamin reseptöragonistleri denenmiş; deneysel modellerde başarılı olan bu tedaviler klinikuygulamalarda aynı etkiyi gösterememiştir (1,2,9). Renal tübül epitel hücreleriüzerinde kontrast maddenin yarattığı toksik hasarı önlemeye yönelik N-Asetil sisteinve askorbik asit gibi antioksidan ilaçların da etkileri sınırlıdır (9). Kontrastnefropatisini önlemeye yönelik tek etkili tedavi hidrasyondur (1).Hipoksi ile indüklenen genler ve onların transkripsiyonel ürünü olan faktörler,hipoksik koşullarda hücre ve dokuların hipoksik ortama adaptasyonunu sağlar (65).Bu adaptasyon mekanizmasının merkezinde hipoksi ile indüklenen faktörler (HIF-1ve HIF-2) bulunmaktadır (63,64,69). İntrarenal iskemiye yanıt olarak böbrekte HIF-1ve HIF-2 transkripsiyonu artmakta; takiben benzer lokalizasyonda VEGFekspresyonu artmaktadır (63,64,65). Deneysel hayvan modelinde kontrast nefropatisigelişen böbreklerde iç ve dış medullada HIF birikimi immünhistokimyasalyöntemlerle saptanmıştır (67). Daha önce deneysel modellerde kontrast nefropatisigelişen böbrekte VEGF ekspresyonu çalışılmamış, ancak diğer iskemik koşullardaHIF ekspresyonuna eşlik ettiği saptanmıştır.Hepatorenal sendrom, kronik karaciğer hastalığının ileri dönemlerinde görülen,endojen vazoaktif sistemin aktive olması ve splanknik vazodilatasyona bağlı renaldolaşımın bozulması sonucu gelişen akut böbrek yetmezliği tablosudur (93).Hepatorenal sendrom tedavisinde kullanılan terlipressin, V1 reseptörü üzerindeki59agonistik etkiyle splanknik vazokonstrüksiyon yapmakta, endojen vazoaktif sistemibaskılayarak renin ve anjiotensin-2 serum düzeylerini düşürmekte, intravasküler kanhacmini splanknik alandan diğer sistemik dokulara ? en fazla miktarda renalsirkülasyona ? yönlendirmektedir (49,51).Terlipressin'in nörohumoral aktivasyonu baskılaması ve intrarenal vazodilatasyonyapması kontrast nefropatisi profilaksisinde kullanılması fikrini akla getirmiştir.Çalışmamızda, deneysel hayvan modelinde kontrast nefropatisi oluşturulmuş veterlipressin profilaksisinin etkilerini anlamak amacıyla deneklerin renal fonksiyonparametreleri, böbrek dokusunda kontrast nefropatisi histopatolojik kanıtları vehipoksi belirteci olarak böbrek dokusunda immünhistokimyasal yöntemle boyananVEGF ekspresyonu incelenmiştir.Denekler 4 gruba ayrılmış, Grup 1'de intravenöz terlipressin ve kontrast maddeuygulanmış, Grup 2'de intravenöz terlipressin uygulanmış, Grup 3'de intravenözkontrast madde uygulanmış ve Grup 4 kontrol grubu olarak alınmıştır.Uygulamaların 48. saatinde deneklerin kan ve idrar örnekleri ve böbrek dokularıalınmış, biyokimyasal, histopatolojik ve immünhistokimyasal incelemeleryapılmıştır.Renal fonksiyon parametreleri değerlendirilmesinde, Grup 3'ün kreatinin düzeyiortalaması, diğer gruplardan anlamlı olarak yüksektir. Grup 1'de, kontrol grupları ilebenzer sonuçlar alınmıştır. Benzer şekilde Grup 3'ün kreatinin klirensi ortalaması -idrar miktarında belirgin bir azalma görülmemesine rağmen - diğer gruplardananlamlı olarak düşüktür. Grup 1'de kontrol grupları ile benzer şekilde kreatininklirensi korunmuştur. Fraksiyone sodyum atılımı, Grup 3'de akut tübüler nekrozudüşündürür şekilde yüksek (FENa>1), Grup 1'de ise tübül epitel hücrelerininfonksiyonlarını koruduğunu düşündürür şekilde kontrol grupları ile benzerdir(FENa

Özet (Çeviri)

Radiocontrast administration is a common cause of hospital-acquired acute renalfailure (2). It is associated with significant in-hospital and long-term morbidity andmortality and increases the costs of medical care by at least extending the hospitalstay (2).Although the reduction in renal blood flow and direct toxic action on renal tubularcells are considered to be involved, little is known about the etiology of radiocontrastnephropathy (9).A variety of therapeutic interventions have been clinically tested for prevention ofradiocontrast nephropathy (9). A number of agents that improve renal circulation,including calcium channel antagonists, theophylline, endothelin receptor antagonists,dopamin, fenoldopam (dopamine-1 receptor agonists) have been used in attempt toprevent radiocontrast nephropathy, but none of them has succeeded (1,2,9).Prophylactic effects of antioxidants such as N-Acetylcysteine and ascorbic acid havebeen reported by several investigators, although the effectiveness of thesecompounds is still a matter of debate (9). Of these, saline hidration is the soleefficacious therapy to protect against radiocontrast-induced nephropathy (1).The effects of oxygen on cellular functions of the kidney are poorly understood(65,67). High rates of oxygen consumption in the proximal tubule and thickascending limb, together with limited oxygen supply, are thought to be responsiblefor the high sensitivity to ischemic injury (65,67). Genes induced by hypoxia play animportant role in adaptation to low oxygen supply at the cell and tissue level (65).Central to this regulation are hypoxia-inducible transcription factors (HIF-1 andHIF-2) (63,64,65). Up-regulation of HIF and HIF target genes including VEGF playan important role in the response to regional renal hypoxia (63,64,65). Inexperimental radiocontrast-induced nephropathy, location and kinetics of overt cellinjury on the one hand and immunohistochemical markers (HIF-1 and HIF-2) on theother hand suggest that hypoxia occurs within the kidney and that it contributes tocell damage (68). In normoxic kidney, VEGF was detected in medullary and corticalthick ascending limbs as well as in some glomerular cells (65). Two to 3 days afterrenal artery branch ligation, VEGF became detectable and particularly intense in the62outer and inner stripe of renal medulla (65). The location of VEGF signals thus partlycorresponds to areas of HIF-1? induction (65).Hepatorenal syndrome is a common complication of advanced cirrhosischaracterized not only by renal failure but also by marked alterations in systemichaemodynamics and activity of endogenous vasoactive systems (93). Renal failure isdue to a severe vasoconstriction of the renal circulation (93). The pathogenesis ofhepatorenal syndrome is not completely understood but it is probably the result ofextreme underfilling of the arterial circulation secondary to arterial vasodilatationlocated in the splanchnic circulation (62). In accordance with the pathogenesis ofhepatorenal syndrome, the administration of terlipressin (vasopressin-1 receptoragonist) able to produce vasoconstriction of the splanchnic circulation wouldimprove the effective arterial blood volume, suppress the activity of endogenousvasoconstrictor factors renin and angiotensin-2 and reduce the vasoconstriction in therenal circulation (49,51,93).Terlipressin, an agent that suppresses endogenous norohumoral activity andimproves intrarenal vasodilatation was used a prophylactic regimen in contrastinducednephropathy.In our study, we used terlipressin as a prophylactic agent on experimental contrastinducednephropathy model. For assessing the efficacy of terlipressin, we calculatedrenal function parameters, evaluated renal histopathologic findings of contrastnephropathy and immunhistochemical VEGF expression on rat kidney.Rats were divided into 4 groups (n=8 each): terlipressin and contrast agent was givenin Group 1, terlipressin was given in Group 2, contrast agent was given in Group 3and control rats in Group 4. Blood and urine samples were collected and left kidneyswere excised for histopathologic and immunohistochemical staining on the 48. hourof the study.The absolute increase of creatinine value was significantly higher in Group 3 than theother 3 groups. The creatinine value of Group 1 was similar with the control groups.The absolute decrease of creatinine clearance (CrCl) was significantly higher inGroup 3 than the other groups. And the CrCl value of Group 1 was similar with thecontrol groups. Also we found that FENa>1 in Group 3, but FENa

Benzer Tezler

  1. Tez No

    340753

    Deneysel hayvan modelinde, maksiller sinüs mukozasında, fibrin glue ve siyanoakrilatın histopatolojik etkileri

    Histopathological effects of fibrin glue and cyanoacrylates in maxillary sinus in an experimental animal model

    SELDA SARIKAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Kulak Burun ve BoğazBülent Ecevit Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET BİROL UĞUR

  2. Tez No

    607320

    Deneysel hayvan modelinde ekstemitelerde terleme tedavilerinin mikroskopik olarak değerlendirilmesi

    Microscopic evaluation of hi̇perhi̇drosi̇s in the experimental animal model

    TURAB İSMAYILOV

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    AnatomiHacettepe Üniversitesi

    Anatomi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET DENİZ DEMİRYÜREK

    PROF. DR. HÜSEYİN SELÇUK SÜRÜCÜ

  3. Tez No

    743421

    Deneysel hayvan modelinde intraarteriyel sugammadeks enjeksiyonu sonrası heparin ve heparin-alprostadil uygulamasının histopatolojik sonuçları

    Histopathological results of heparin and heparin-alprostadil administration after intra-arterial injection of sugammadex in an experimental animal model

    AYŞE EKEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Anestezi ve ReanimasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE ÖZCAN

  4. Tez No

    435793

    Deneysel hayvan modelinde ağır kafa travması sonrası sildenafil'in etkinliğinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the effect of sildenafil after severe head trauma in experimental rat model

    BİLAL KILIÇARSLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    NöroşirürjiDokuz Eylül Üniversitesi

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HAMİT SELİM KARABEKİR

  5. Tez No

    203270

    Deneysel hayvan modelinde bupivakain, levobupivakain ve ropivakainin toksik dozlarının kardiyovasküler sistem üzerine etkilerinin karşılaştırılması

    Comparing the toxic dosage of levobupivacain, ropivacaine and bupivacaine over cardiovasculer system effects in experimental animal model

    ÖZLEM BAŞTUTCU SAKA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Anestezi ve ReanimasyonAfyon Kocatepe Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. CANAN BALCI

Geri Dön