Geri Dön

Deneysel hayvan modelinde Rapamisin ile birlikte Eritropoetin-alfa ve Statin uygulamasının endotel progenitör hücre sayısı üzerine olan etkileri

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 248357
  2. Yazar: BEYZA MACUNLUOĞLU
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SERHAN TUĞLULAR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2008
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 69

Özet

Son dönem böbrek yetmezliğinde günümüzde en seçkin tedavi yöntemi böbreknakli olup hasta ve graft survileri 5 yıllık takiplerde %80-85 arasındadır. Böbreknakli sonrasında görülen graft kaybının en önemli sebebi çalışan graft ile hastaölümüdür. Bu ölümlerin en fazla sebebi ise kardiyovasküler hastalıklardır. Böbreknakli hastalarında graft fonksiyonu, kullanılan immünsüpresif ilaçlar, geçirilmiş akutrejeksiyon atakları ve CMV enfeksiyonları, klasik risk faktörleri dışında bu hastagrubuna özgü kardiyovasküler risk faktörleridir.Son yıllarda KVS risk faktörleri varlığında gelişen endotel hasarını tamir etmeyeteneği olduğu düşünülen, endotel progenitör hücre (EPC) adı verilen öncülhücreler tanımlanmıştır. EPC ler endotel hasarı olduğunda kemik iliğinden mobilizeolarak, hasarlı endotel bölgesine ulaşmakta ve neo-vaskülarizasyon sürecinibaşlatarak morfolojik ve fonksiyonel endotel bütünlüğünü sağlamaktadır. Bu EPCadı verilen öncül hücrelerin kemik iliğinden mobilizasyonu ve hasarlı bölgeyeyerleşmesine aracılık eden değişik sitokin, hormon ve sinyal iletim sistemleri olduğugösterilmiştir.Son yıllarda yapılan çalışmalarda immünsüpresif tedavide kullanılan veantiproliferatif bir ajan olan rapamisin kullanımının, endotel progenitör hücrelerindeapoptozis yaparak, bu hücrelerin sayı ve fonksiyonlarında azalmaya neden olduğuçeşitli çalışmalarda gösterilmiştir.Bu çalışmada deneysel hayvan modelinde yüksek doz Rapamisinin ve Rapamisin ileberaber Eritropetin alfa ve Atorvastatin uygulamasının endotel hasarı ve EPC sayılarıüzerine olan etkileri değerlendirilmiştir. Çalışma sonunda Rapamisin kullanımı ilebelirgin endotel hasarı oluşmuş ve hasara yanıt olarak EPC sayılarında artışgözlenmiştir. Rapamisin ile beraber eritropetin ve statin uygulanan guplarda endotelhasarı göstergesi olan matür endotel hücre sayılarında sadece rapamisin uygulanangruba göre anlamlı düşüş saptanmıştır. Bu bulgu, eritropetin ve statinin vaskülerkoruyucu etkileriyle açıklanmıştır. Bununla beraber statin ve eritropetin endotelprogenitör hücre sayılarında da artışa neden olmuşlardır.44Sonuç olarak böbrek nakli sonrasında hasta ve greft kaybının en önemli sebebiolmaya devam eden kardiyovasküler nedenli ölümlerin azaltılması için klasik riskfaktörlerinin yanısıra transplantasyona özgü risk faktörleri değerlendirilmelidir.Özellikle transplantasyon immünsüpresyonunda kullanılan ilaçlar, endotel hasarınayol açarak kardiyovasküler hastalık gelişiminde etkili olabilir. Uzun vadede builaçlarla beraber vasküler koruyucu etkileri olduğu düşünülen ajanların birliktekullanımı, KVS hastalıkları gelişimine karşı koruyucu olabilir.

Özet (Çeviri)

Renal transplantation is the treatment of choice in end stage renal disease due toimproved patient and graft survival exceeding 85% at 5 years by modern therapies.The main reason for graft failure is death with a functioning graft commonly due tocardiovascular deaths. Graft function, donor organ quality, recipient age, CMVinfection, acute rejection episodes, diabetes, hypertension, hyperlipidemia andsmoking have all been considered as major cardiovascular risk factors in thispopulation. Additionally; immunosupressive drugs which are used aftertransplantation augment major cardiovascular risk factors as diabetes,hyperlipidemia and hypertension.In the last ten years, a unique subset of mostly bone marrow derived stemcellpopulation has been defined. These are endothelial progenitor cells (EPC) whosemain function is to repare the endothelial damage and induce neo-vascularisation inischemic tissues. There are many cytokines, hormones and signal transductionsystems which play a major role in mobilisation of EPC from bone marrow, homingand incorporation into ischemic tissue and differantiate into mature endothelial cells.Rapamycine is an antiproliferative agent used after transplantation forimmunosuppression. Recently, some studies showed that rapamycine inducesendothelial progenitor cell apoptosis and cell death. The aim of this study is toevaluate the effects of high dose rapamycine on mature endothelial cells and EPCnumbers in circulation in a rat model. In addition; we evaluate the effects oferythropoetine-alpha and atorvastatin on mature endothelial cells and EPCseparetely in rats receiving rapamycine. At the end of the study, severe endothelialdamage was observed in rats receiving rapamycine and EPC counts weresignificantly increased as response to the endothelial damage. Atorvastatin anderythropetin-alpha treatment significantly reduced the number of mature endothelialcells and increased the number of endothelial progenitor cells at the end of the study.46In conclusion, death with a functioning graft mostly as a result of cardiovasculardiseases still remain to be the most important reason of unfavourable outcomes afterrenal transplantation. In addition to the major cardiovascular risk factors,immunosuppressive drugs used in transplantation may have effects on thepathogenesis of cardiovascular diseases. Use of vasculoprotective agents aftertransplantation may be effective for preventing cardiovascular diseses and mortalityin this unique population.

Benzer Tezler

  1. Kronik lenfödem oluşturmada sıçan modellerinin uygunluğunun değerlendirilmesi: Deneysel çalışma

    Determination of scientific value to rat models in chronic lymphedema: An experimental study

    DİCLE YAŞAR AKSÖYLER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiHacettepe Üniversitesi

    Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERDAR NAZİF NASIR

  2. Deneysel hayvan modelinde, maksiller sinüs mukozasında, fibrin glue ve siyanoakrilatın histopatolojik etkileri

    Histopathological effects of fibrin glue and cyanoacrylates in maxillary sinus in an experimental animal model

    SELDA SARIKAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Kulak Burun ve BoğazBülent Ecevit Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET BİROL UĞUR

  3. Deneysel hayvan modelinde ekstemitelerde terleme tedavilerinin mikroskopik olarak değerlendirilmesi

    Microscopic evaluation of hi̇perhi̇drosi̇s in the experimental animal model

    TURAB İSMAYILOV

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    AnatomiHacettepe Üniversitesi

    Anatomi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET DENİZ DEMİRYÜREK

    PROF. DR. HÜSEYİN SELÇUK SÜRÜCÜ

  4. Deneysel hayvan modelinde intraarteriyel sugammadeks enjeksiyonu sonrası heparin ve heparin-alprostadil uygulamasının histopatolojik sonuçları

    Histopathological results of heparin and heparin-alprostadil administration after intra-arterial injection of sugammadex in an experimental animal model

    AYŞE EKEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Anestezi ve ReanimasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE ÖZCAN

  5. Deneysel hayvan modelinde ağır kafa travması sonrası sildenafil'in etkinliğinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the effect of sildenafil after severe head trauma in experimental rat model

    BİLAL KILIÇARSLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    NöroşirürjiDokuz Eylül Üniversitesi

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HAMİT SELİM KARABEKİR