Geri Dön

Türkçede belirleyici öbeği

Determiner phrase in Turkish

  1. Tez No: 250204
  2. Yazar: PERİHAN TUĞCU
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. SELÇUK İŞSEVER
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Dilbilim, Türk Dili ve Edebiyatı, Linguistics, Turkish Language and Literature
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2009
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Dilbilim Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 141

Özet

Bu tez, Belirleyici Öbeği Varsayımı'nın Türkçe için geçerli olup olmadığını sorgulamaktadır. Bu doğrultuda, AÖ'lerin içyapısı betimlenmekte ve tanımlık işlevinde biçimbirimleri olmayan Türkçede AÖ'lerin sözdizimi düzlemine nasıl yansıdığı incelenmektedir.Ayrıca, üye konumunda bulunmanın koşulları (`gönderimsellik' ve `Durum' yüklenmiş olma) doğrultusunda Türkçede gönderimselliğin nasıl kodlandığı ve Durum biçimbirimlerinin işlevi tartışılmaktadır. Bu doğrultuda, özellikle, eylemin hemen önünde yer alan ve herhangi bir Durum biçimbirimi almamış olan çıplak AÖ'ler ele alınmakta ve bu AÖ'lerin üye konumunda bulunup bulunmadığı tartışılmaktadır. Sonuç olarak, bu AÖ'lerin üye konumunda değil, EÖ sınırı içinde kaldığı ve gönderimsellik kodlamadığı ortaya konmaktadır. Bu noktadan hareketle, Türkçede AÖ/BelÖ şeklinde bir ayrımın varlığına dikkat çekilmektedir. Dolayısıyla da Türkçede BelÖ işlevsel ulamının varlığı ortaya konmaktadır. Ancak, İngilizceden farklı olarak Türkçede bu öbeğin başının sesbilimsel olarak gerçekleşmediğine dikkat çekilmektedir.Ayrıca, gönderimsellik taşıyan BelÖ'lerin sayı bilgisi taşıması ve Türkçede dilbilgisel sayının biçimbirimler ile işaretlenmesi noktasından hareketle, Türkçede AÖ'ler üzerinde Sayı Öbeği (SayıÖ) işlevsel ulamının varlığı ortaya konmaktadır. Bununla birlikte, sayılar ve niceleyiciler ile AÖ'ler arasında sayı Uyumu olduğunun altı çizilmekte ve bu birimler SayıÖ'nün GÖS konumunda değerlendirilmektedir. Yalnızca SayıÖ değil, sayıların ve niceleyicilerin Niceleyici Öbeği (NÖ), `tane, adet, salkım' vb. gibi ölçü-miktar-sayı belirten birimlerin de Ölçüm Öbeği (ÖÖ) işlevsel ulamını oluşturduğu ileri sürülmektedir.Ayrıca, alanyazınında belirtildiği gibi tamlama yapıları Uyum Öbeği (UÖ) işlevsel ulamı altında ele alınmaktadır. Bilindiği üzere, UÖ tamlayan ile tamlanan arasındaki kişi-sayı Uyumunun yansıdığı ulamdır.

Özet (Çeviri)

This dissertation examines the validity of Determiner Phrase Hypothesis in Turkish. In this respect, the inner structure of NPs are described and how Noun Phrases project to the syntactic level in Turkish, a languge without an article system, is investigated.Furthermore, in line with the two conditions for argumenthood (case and referentiality assignment), it describes the referentiality assignment and the role of case morphemes in Turkish. At this point, it focuses especially on bare NPs in pre-verbal position and discusses whether they occupy argument positions or not. As a result, it finds out that these bare NPs do not occupy the argument positions, but they are inside of Verb Phrase and they are not referential at this position. From this result, it asserts that Turkish reflects the NP/DP distinction. Therefore, it is definite that Turkish has a DP projection above referential NPs. However, it states that in Turkish the head of this phrase is null, unlike in English.Moreover, since DPs encode number information and grammatical number is realized morphologically on nouns in Turkish, it claims that there is another functional projection called Number Phrase (NumP) above NPs. Besides, it draws the attention to the number Agreement between NPs and numbers/quantifiers, and it locates them in SpecNumP. Furthermore, it claims that there are some other functional categories; Quantifier Phrase (QP) in which the numbers and quantifiers are head, and Measure Phrase (MP) in which the amount-number encoding items like `tane, adet, salkım, etc.? occupies the head position.Besides, it adopts the Agreement Phrase (AgrP) analysis in possessive phrases, as stated in the literature. It is generally assumed that AgrP is the category where person-number Agreement projects to the level of syntax.

Benzer Tezler

  1. Türkçede adöbeği ve bilgi yapısı

    Nominal phrases and information structure in Turkish

    ECE ATAMBAY ERTÜRK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    DilbilimAnkara Üniversitesi

    Dilbilim Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SELÇUK İŞSEVER

  2. Türkçede uyum özelliklerinin olaya ilişkin beyin potansiyelleri (OİP) çerçevesinde incelenmesi

    The investigation of Turkish agreement features through event-related brain potentials (ERPs)

    MEHMET AYGÜNEŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    DilbilimAnkara Üniversitesi

    Dilbilim Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖZGÜR AYDIN

    PROF. DR. TAMER DEMİRALP

  3. Classifier constructions of Turkish

    Türkçede sınıflayıcı yapılar

    TACETTİN TURGAY

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2020

    DilbilimBoğaziçi Üniversitesi

    Dilbilim Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BALKIZ BAŞARAN

  4. The acquisition of null and overt subjects in L2 Turkish at the syntax discourse interface across different languages

    Farklı dillerde sözdizim-söylem ara yüzünde boş ve dolu özne adıllarının D2 olarak Türkçede edinimi

    OKTAY ÇINAR

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    DilbilimHacettepe Üniversitesi

    İngiliz Dilbilimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. IŞIL ÖZYILDIRIM

  5. Türkiye Türkçesinde zayıfça nicelenmiş öznelerin dizimsel (Sentaktik) konumu

    The syntactic position of weakly quantified subjects in Turkish

    MELEK ÇELİK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    DilbilimTOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    DR. İSA KEREM BAYIRLI