Geri Dön

Presidents, the state and 'democracy' in Turkey: The ideas and praxis of Süleyman Demirel

Türkiye'de cumhurbaşkanları, devlet ve 'demokrasi': Süleyman Demirel'in düşünceleri ve icraatı

  1. Tez No: 250479
  2. Yazar: ZEYNEB ÇAĞLIYAN İÇENER
  3. Danışmanlar: PROF. DR. METİN HEPER
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Siyasal Bilimler, Political Science
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi
  10. Enstitü: Ekonomi ve Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü
  12. Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 224

Özet

Bu çalışma, Giovanni Sartori'nin iki boyutlu demokrasi teorisinden ve Alan Siaroff'un cumhurbaşkanlarının yetkilerini temel alan sınıflandırmasından yararlanarak Türk parlamenter sisteminde cumhurbaşkanının işler bir demokrasi kurma sürecinde oynayabileceği ?devleti merkeze alan rol?ünü analiz etmeyi amaçlamaktadır. Çalışma ilkin Türkiye'de cumhurbaşkanlarının belirli koşullarda nasıl daha fazla yetkiye sahip duruma geldiğini tartışmaktadır. 1982 Anayasası ile cumhurbaşkanının, halk tarafından seçilmediği ve dolayısıyla seçilme kaynaklı bir meşruiyetten yoksun olduğu halde, Anayasanın 104. maddesinin müphem çerçevesinden istifade ederek ?düzeltici? bir rol üstlenebileceğini ileri sürmektedir. Başka bazı parlamenter sistemlerdeki mevkidaşlarından farklı olarak Türkiye'de cumhurbaşkanı, sembolik ve pasif bir siyasi aktör olmanın aksine geniş yetkilere sahiptir. Süleyman Demirel'in cumhurbaşkanlığı dönemine odaklanan bu çalışma ikinci olarak cumhurbaşkanının yetkilerini yorumlayışının ve bunu pratiğe aktarışının işler bir demokrasiyi kurma sürecine nasıl bir etki yapabileceğini tartışmaktadır. Çalışma, Demirel'in demokrasinin vazgeçilmezi olarak gördüğü işleyen devlet kavramına öncelik veren bir siyasi üslup geliştirdiğini ileri sürmektedir. Bu durum, Demirel'in cumhurbaşkanı olarak devletin siyasi dokusunu koruma hususunda ?ki Demirel'de rejimin demokratik yapısını muhafaza etmekle doğrudan ilişkilidir- oynadığı aktif rolün arkasında yatan sebebi açıklamaktadır. Siyasi seçkinlerin arasından geliyor olmasına karşın Demirel cumhurbaşkanlığı süresince devlet seçkinleriyle diyalog kurabilmiş ve bu sayede her zaman problemli bir çizgide seyreden devlet seçkinleri-siyasi seçkinler ilişkisine denge getirmeyi kısmen başarabilmiştir.

Özet (Çeviri)

This study aims to analyze the ?statist? role that a president in the Turkish parliamentary system may play in maintaining a viable democracy, drawing on Giovanni Sartori?s bidimensional democracy theory and Alan Siaroff?s classification based on assessments of the nature of presidents. This study firstly discusses how under certain circumstances presidents come to have more powers in Turkey. It is argued that with the 1982 Constitution the president may assume a ?corrective? role, despite lacking the legitimacy of popular elections, through benefiting from the vagueness of Article 104 of the Constitution. Unlike counterparts in some other parliamentary systems, the president in Turkey is not a symbolic and passive political actor but enjoys extensive powers. Focusing on the presidential term of Süleyman Demirel, this study secondly discusses how the president?s interpretations of his power and the way he puts this into practice may have had an impact on the maintenance of a viable democracy. The study suggests that Demirel developed a political line that prioritizes the effective functioning of the state, which he sees as indispensable for democracy. This explains the incentive behind Demirel?s active role as the president in protecting the political fabric of the state, which for him is directly linked with preserving the democratic nature of the regime. Despite coming from the circles of political elites, Demirel was able to set up a dialogue with the state elites when he was president, and thus was moderately successful in achieving a balance in the chronically troubled relationship between the state elites and the political elites.

Benzer Tezler

  1. Endüstriyel demokrasi bağlamında Türkiye'de kamu sendikacılığı üzerine bir araştırma

    Public unionism in Turkey in the context of industrial democracy a qualitative research

    VOLKAN ALİ OKYAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriSüleyman Demirel Üniversitesi

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MURŞİT IŞIK

  2. Demokrat Parti Döneminde iktidar-sivil toplum kuruluşları ilişkileri: 1950-1960

    Relations with non-governmental organizations Period ruling Democratic Party: 1950-1960

    ALİ ŞAĞAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Siyasal BilimlerMarmara Üniversitesi

    Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CEMİL ÖZTÜRK

  3. Dünya ekonomisindeki işbirliği çabaları ve KEİB Projesi örneği

    Cooperation initiatives in the world economy and the example of BSECR Project

    KAZIM UĞUR KIZILASLAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1996

    EkonomiAnkara Üniversitesi

    DOÇ.DR. BASKIN ORAN

  4. Kuvvetler ayrılığı gölgesinde demokrasi yanılsaması

    Democracy illusion in the shadow of the separation of powers

    EZGİ ÇALDIRAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    HukukGalatasaray Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BİRDEN GÜNGÖREN BULGAN

  5. Türkiye cumhuriyeti ve Afganistan İslam Cumhuriyeti'nin anayasalarında güçler ayrılığı ilkesi üzerine karşılaştırmalı bir analiz

    A comparative analysis on the principle of separation of powers in the constitutions of the Republic of Turkey and the Islamic Republic of Afghanistan

    AHMAD KHAN DAWLATYAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    HukukAnkara Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET YETİŞ