Mahmudiye-Çifteler-Emirdağ (Eskişehir güney doğusu) havzasının neotektoniği
Neotectonic of Mahmudiye-Çifteler-Emirdağ basin (southeast of Eskişehir)
- Tez No: 259052
- Danışmanlar: PROF. DR. Y. ERGUN GÖKTEN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Jeoloji Mühendisliği, Geological Engineering
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2009
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Jeoloji Mühendisliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 140
Özet
İnönü-Eskişehir Fay Sistemi batıda Uludağ'dan doğu'da Sivrihisar'a kadar uzanan yaklaşık BKB?DGD uzanımlı, Batı Anadolu bölgesini kuzeydoğuda Orta Anadolu bölgesinden ayıran normal bileşenli sağ yanal doğrultu atımlı bir deformasyon alanıdır. Bu fay sistemi genel olarak doğrultuları B?D ve KB?GD gidişli, deprem üretme potansiyeline sahip farklı fay takım ve segmentlerinden meydana gelmektedir. İnönü-Eskişehir Fay Sistemi batıda İnönü'den güneydoğuda Tuzgölü'nün güneyine kadar uzanan alanı etkileyen Eskişehir, Alpu, Orhaniye, Günyüzü, Ilıcabaşı ve Cihanbeyli Fay Zonlarından oluşmaktadır.İnönü-Eskişehir Fay Sistemi'nin çalışma alanındaki yapısal unsurları Eskişehir, Alpu ve Orhaniye fay zonlarıdır. Eskişehir Fay Zonu batıda Yörükkaracaören köyünden başlayıp doğuda Sivrihisar ilçesinin batısına kadar izlenebilen, K30 ? B doğrultusunda uzanan normal bileşenli sağ yanal doğrultu atımlı segmentlerden oluşmaktadır. Bu segmentler batıdan doğuya doğru Yörükkaracaören, Bardakçı-Kaymaz ve Paşakadın segmentleridir. Alpu Fay Zonu genel olarak DB, KD ve KB doğrultulu doğrultu atımlı faylardan oluşmaktadır. Orhaniye Fay Zonu ise Mahmudiye-Çifteler-Emirdağ Havzasının güneybatı kenarını denetleyen sağ yanal doğrultu atım bileşenli verev normal faylardan oluşmaktadır. Olası Pliyosen'den beri aktif olan bu fay zonları, aletsel dönem içerisinde orta büyüklükte depremler üretmiştir (ör; 1956, M= 6.4).Mahmudiye-Çifteler-Emirdağ havzası, Yürükkaracaören'den Emirdağ'a kadar kuzeybatı?güneydoğu doğrultusunda uzanan yaklaşık 85 km uzunluğunda ve ortalama 25 km genişliğinde çek-ayır havzasıdır. Bu genç depolanma havzanın batı kenarları oldukça düzgün şekilde uzanmakta ve Mesozoyik yaşlı mermer-şist ardalanması, ofiyolitli melanj ve İlerdiyen (Alt Eosen) yaşlı sığ denizel kireçtaşlarından meydana gelen bir temel ile sınırlandırılmaktadır. Bu temeli uyumsuz olarak üzerleyen ve havza ortasında yüzeyleyen Geç Miyosen yaşlı gölsel kireçtaşları da yine Mahmudiye-Çifteler-Emirdağ havzasının daha yaşlı ve deformasyon geçirmiş birinci havza dolgusunu meydana getirmektedir. Genç ve deformasyon geçirmemiş olan dolgu ya da yenitektonik dolgu Geç Pliyosen-Holosen yaşlı akarsu taraça çakıltaşları ve kumtaşları ile gölsel çamurtaşı ve ince, sınırlı yayılımlı kireçtaşlarından oluşur. Havzanın batı kenarlarındaki alüvyon yelpazeleri ve havza ortasındaki silttaşı ve çamurtaşları en genç havza dolgusudur. İki farklı havza dolgusu, dolgular arasındaki açılı uyumsuzluk ve daha yaşlı dolgunun deformasyon biçimi, Mahmudiye-Çifteler-Emirdağ çek-ayır havzasının üzerlemiş niteliğini göstermektedir.Harita Genel Komutanlığı'ndan elde edilen TUTGA99 verilerine dayanılarak hesaplanan bölgeye ait son on yıllık dönemi kapsayan ana yamulma değerleri, çalışma alanında KB-GD yönlü bir sıkışmanın varlığı görülmektedir.Gerek aletsel olarak belirlenen günümüz tektonik rejimi, gerekse araziden elde edilen yapısal veriler çalışma alanındaki neotektonik rejimin sıkışma türünde olduğunu göstermektedir.
Özet (Çeviri)
The İnönü-Eskişehir Fault Zone is a WNW?ESE striking right-lateral strike-slip deformational area with a normal component that extends from Uludağ in the west to Sivrihisar in the east and separates the western Anatolia region from the central Anatolia in the northeast. This fault system consists of E?W- and NW?SE-trending fault sets and segments which have potential to produce earthquakes. The İnönü-Eskişehir Fault System is composed of Eskişehir, Alpu, Orhaniye, Günyüzü, Ilıcabaşı and Cihanbeyli Fault Zones in an area extending from İnönü to the west, to the south of the Salt Lake to the southeast.The fault zones experienced the investigated area are Eskişehir, Alpu and Orhaniye Fault Zones. The Eskişehir Fault Zone is consisted of right lateral strike-slip fault segments with normal component in N30W trend extending from Yörükkaracaören village in the west to the west of Sivrihisar town to the east. These segments are Yörükkaracaören, Bardakçı-Kaymaz and Paşakadın fault segments. The Alpu Fault Zone includes strike-slip fault segments striking in EW, NE and NW trends. As for he Orhaniye Fault Zone is constituted of oblique normal faults with right-lateral strike-slip components controlling the southwestern boundary of the Mahmudiye-Çifteler-Emirdağ basin. These fault zones, which are presumably active since Pliocene, have produced earthquakes in medium magnitudes in the instrumental recording period (e.g., M= 6.4, 1956).The Mahmudiye-Çifteler basin is a fault-controlled pull-apart basin in 85 km length and 25 km average width, extending in northwest?southeast trend from Yürükkaracaören village in the North to Emirdağ in the South. The western margins of the basin are marked by a series of oblique-slip normal fault segments in NW?SE trends and the basin is bounded by a basement consisting of Mesozoic marble and schists alternation, ophiolitic mélangé and shallow marine limestones of Early Eocene age. The Upper Miocene limnic limestones unconformably overlaying the basement and outcropping in the middle of the basin, is the first deformed basin-fill unit of the basin. The young and undeformed basinfill or neotectonic unit is composed of terrace conglomerate and sandstones, limnic mudstone and thin limestones of presumably Late Pliocene?Holocene time inwhich the alluvial fan deposits exposing in the western edge of the basin, and the alluvial sediment in the middle of the basin are the youngest basin infills. These two different basinfill and the unconformity between them suggest the superimposed character of the Mahmudiye-Çifteler-Emirdağ pull-apart basin.The strain rate results comprising the last ten years calculated from the TUTGA99 data taken from General Command of Mapping point to a compression in NW-SE trend in the region. Both the instrumentally revealed recent tectonic regime, and the structural data collected from the field show that the investigated area is being experienced by a compressive stress system in neotectonic period.
Benzer Tezler
- Seydisuyu (Eskişehir) yakın çevresinde yetişen bazı yabani bitkilerde başta bor olmak üzere bazı elementlerin birikim düzeylerinin belirlenmesi
Başlık çevirisi yok
FİLİZ EĞİN KOLATA
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
BotanikEskişehir Osmangazi ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ATİLLA OCAK
- Türk siyasetinde köy enstitüleri tartışmaları
Village institutes discussions in Turkish politic
LÜTFİ ARSLAN
Doktora
Türkçe
2021
TarihAnkara ÜniversitesiAtatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NECDET AYSAL
- Eskişehir bölgesi özel çiftliklerinde yetiştirilen arap atlarinda SCID mutant geni varliğinin araştirilmasi
Investigation of SCID mutant allele in arabian horses reared in some private farms of Eskişehir region
MUSTAFA DOĞAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
BiyoteknolojiEskişehir Osmangazi ÜniversitesiTarımsal Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
DR. MUHAMMET KAYA
- Cumhuriyet Dönemi Mahmudiye'de eğitim
Education of Mahmudiye in the Republican Period
İLHAN KULACA
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Eğitim ve ÖğretimAdnan Menderes Üniversitesiİlköğretim Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. ADİL ADNAN ÖZTÜRK
- Eskişehir'de çevre sorunları
Environment problems of Eskişehir
ERAY BALTA
Yüksek Lisans
Türkçe
2005
CoğrafyaAnkara ÜniversitesiCoğrafya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HAKAN YİĞİTBAŞIOĞLU