Soğuk savaş sonrasında japon dış politikasında yaşanan değişimi anlamaya yönelik bir analiz
An analysis of changes taking place in post-cold war period in japanese foreign policy
- Tez No: 265353
- Danışmanlar: PROF. DR. İLHAN UZGEL
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2010
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Bölümü
- Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 173
Özet
Japonya, II. Dünya Savaşı sonrasında ortaya çıkan antimilitarizm, kalkınmacılık ve iki-taraflılık normlarının etkisinde kalarak, Soğuk Savaş döneminde pasif bir dış politika izlemiştir. Ekonomik gücü ve siyasi gücü arasındaki orantısızlık Japonya'nın ?anormal? bir devlet olarak anılmasına sebep olmuştur. 1990 sonrasındaysa küresel, bölgesel ve ulusal seviyede yaşanan gelişmelere cevap veren proaktif politikalar Japonya'nın ?normalleşme? süreci olarak algılanmıştır. Bu tez çalışması, yaşanan değişimi ve normalleşme sürecinin altında yatan etkenleri incelemektedir.Tezin birinci bölümü, uluslararası ilişkiler teorilerini incelemekle başlamaktadır. Ardından; norm, kültür, kimlik ve özneler-arası anlamlandırma gibi kavramlara vurgu yapan konstrüktivizmin temel ilkeleri tartışılmaktadır. Daha sonra, dış politikanın belirlenmesinde normların nasıl bir işlev gördüğü ve devletin kimliğinin inşa edilmesindeki rolü incelenmektedir. Normların değişmesi halinde kimliğin ve dolayısıyla devletin kendisi için uygun gördüğü uluslararası rolün değişeceği, bunun da dış politikanın yeniden yapılandırılmasına sebep olacağı savunulmaktadır.İkinci bölümde, Soğuk Savaş döneminde Japon politikalarının oluşmasında rol oynayan materyal ve normatif unsurlar incelenmiştir. Bu kapsamda, II. Dünya Savaşı'nın ardından yaşanan işgal süreci esnasında kurumsallaştırılan antimilitarizm normunun 1990'lara kadar dış politikanın belirlenmesinde temel unsur olduğu vurgulanmıştır. Ayrıca, kalkınmacılığın ve ABD ile ilişkilerin kurumsallaşmasıyla oluşturulan iki-taraflılığın da önemli normlar olduğunun altı çizilmektedir. Bu normları ve uluslararası siyasi ortamın şartlarını içselleştiren Yoshida Doktrini de irdelenmiştir.Üçüncü bölümde ise Soğuk Savaş sonrasında küresel, bölgesel ve ulusal düzeyde yaşanan değişime değinilmektedir. Bu çerçevede; SSCB'nin dağılması, Körfez Savaşı, 11 Eylül olayları, Afganistan ve Irak'a yapılan askeri müdahaleler, Çin'in yükselişi, Kuzey Kore'nin nükleer programı ve Asya Finans Krizi gibi Japonya'dan kaynaklanmayan gelişmelerin Japon dış politikasını nasıl etkilediği incelenmiştir. Bu gelişmelerin, politika belirleme sürecinde etkin olan normları değiştirerek, dış politikanın yeni bir görünüm kazanmasına sebep olduğu iddiası savunulmuştur. Ayrıca, artan milliyetçiliğin siyasi dengelerin değişmesine yol açarak normalleşme sürecini hızlandırıcı bir etki yarattığı vurgulanmıştır.Bu inceleme sonunda, 1990 öncesi ve sonrası dış politikanın genel karakteri kıyaslanarak, Japon dış politikasında ?normalleşme? olarak kabul edilmesi gereken önemli bir değişimin yaşanmakta olduğuna ve bu sürecin 2000'li yıllarda hızlandığı sonucuna varılmaktadır. Değişimin çok radikal olmadığı, kimi unsurların süreklilik arz ederken kimilerinin değiştiği; bu değişim sonucunda, Japon dış politikasının reaktif değil proaktif; bölgesiyle sınırlı değil küresel, tek boyutlu (ekonomi) değil çok boyutlu bir görünüm kazandığı vurgulanmaya çalışılmıştır.
Özet (Çeviri)
Japan has followed a passive foreign policy as a result of the norms of antimilitarism, developmentalism and bilateralism all of which were emerged and institutionalized in the wake of World War II. In addition to these embedded norms, the fact that Japan has not maintained political power commensurate to its economic one, has contributed to the characterization of Japan as an `abnormal? state. Japan?s proactive and assertive foreign policy after 1990?s as a response to the developments taking place in global, regional and domestic level is regarded as a ?normalization? process. This study is an examination of the factors behind the normalization of Japanese foreign policy.The first chapter deals with the theoretical approaches in international relations in general and constructivism in detail. Within this framework, concepts such as culture, norm, identity and inter-subjective understanding are discussed. Besides, the role of norms in constructing the state identity and formation of foreign policy are analyzed. It is argued that in the case the norms are transformed, the international role of a state is to be reconstructed as a consequence of the change in the identity of the state.The following chapter focuses on the normative and material factors those played a role in the formation of Japanese foreign policy during the Cold War period. In this context, the vital role of the norm of antimilitarism, which is institutionalized during the occupation period, is emphasized. Moreover, importance of the norm of bilateralism which is incorporated to the legal framework through the US-Japan alliance and the norm of developmentalism is underscored. Yoshida Doctrine which is the embodiment of these norms and the conditions prevailing international political environment is explored as well.Third chapter is reserved for the global, regional and domestic developments those have been taking place since the demise of the Cold War. In this context, 1991 Gulf War, Asian Financial Crises of 1997, 9/11 Attacks and war on terror, operations against Afghanistan and Iraq, resurgence of China and the North Korean nuclear ambition are discussed with a view to clarifying how international developments have an impact on Japanese foreign policy. This discussion revealed that these cases entailed a significant change in the norms structuring Japanese foreign policy. In addition to the external stimuli, rise of nationalism in Japan and changing political balances at the Diet are also scrutinized.Considering these, the conclusion reached is as follows. Japan has been experiencing a transformation since 1990s and it is accelerated especially in 2000s. Evolving Japanese foreign policy is a process leading Japan to ?normal state? and leaving the postwar Japan behind. Nevertheless this evolution is not critically radical, it is reconstructing Japanese foreign policy on a proactive, multilateral and multidimensional bases and Japan is not an ?abnormal? state anymore.
Benzer Tezler
- Japon stratejik kültürünün dış politika yapımına etkisi: Shinzo Abe Dönemi
The effect of japanese strategic culture on foreign policy-making: Shinzo Abe Period
MUSTAFA ONUR YALÇIN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Uluslararası İlişkilerEskişehir Osmangazi ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ İBRAHİM KÖREMEZLİ
- Dış politikaya güvenlik eksenli bakış: Güney Kore örneği (1945-2013)
Security oriented view of a foreign policy: South Korea case (1945-2013)
CANER KUR
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
TarihYıldız Teknik ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. RAGIP KUTAY KARACA
- Japon dış politikasında devlet kimliğinin dönüşümü: 1990 sonrası ABD ve Çin ile ilişkiler
State identity change in Japanese foreign policy: Relations with the USA and China after 1990
ZÜLAL ZENGİN
Doktora
Türkçe
2021
Uluslararası İlişkilerİstanbul Medeniyet ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖZDEN ZEYNEP OKTAV
- Soğuk savaş sonrası değişen dünya koşulları ve yeni uluslararası konjonktürde Abd'nin yeri
Changed wolrd conditions after cold war place of Usa in new international conjuncture
MELTEM BOSTANCI ÖZUĞURLU
Doktora
Türkçe
2005
Uluslararası İlişkilerİstanbul ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TOKTAMIŞ ATEŞ
- Japan's foreign and security policy during the 2000s: A neoclassical realist analysis
2000'li yıllarda Japon dış ve güvenlik politikası: Neoklasik realist analiz
EFSANE DENİZ BAŞ
Yüksek Lisans
İngilizce
2020
Siyasal BilimlerMarmara ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÇAĞDAŞ ÜNGÖR SUNAR