Sistemik lupus eritematozus hastalarında klinik bulgularla serum interlökin-17 ve interlökin-23 düzeylerinin incelenmesi
Serum interleukin-17 and interleukin-23 levels of systemic lupus erythematosus patients and the relation with clinical findings
- Tez No: 266819
- Danışmanlar: PROF. DR. NURŞEN DÜZGÜN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Allerji ve İmmünoloji, Allergy and Immunology
- Anahtar Kelimeler: SLE, IL-17, IL-23, SLEDAI, SLE, IL-17, IL-23, SLEDAI
- Yıl: 2010
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 59
Özet
Giriş: SLE, kronik, otoimmün, inflamatuar ve birçok organı tutabilen bir hastalıktır. Patogenezi hala kesin olarak bilinmemektedir. Yakın dönemde tanımlanmış olan yeni bir yardımcı T hücre alt tipi olan Th17 ve bu hücrelerin ürettiği başlıca sitokin olan IL-17'nin çeşitli otoimmün hastalıklar ile SLE patogenezinde rolü olabileceği çeşitli deneysel otoimmün hastalık modellerinde gösterilmiştir. IL-23, Th17 hücrelerinin farklılaşma sürecinin tamamlanmasında ve devamlılığında gereklidir.Gereç ve Yöntemler: SLE tanısı almış 80 hasta ve herhangi bir hastalığı olmayan 72 sağlıklı kontrol çalışmaya dahil edilmiştir. Hastaların hastalıklarıyla ilgili organ tutulumlarına yönelik öykü, fizik muayene ve laboratuvar bulguları kaydedildi. Tüm hastaların ve kontrol grubunun IL-17 ve IL-23 düzeyleri ELISA yöntemiyle saptandı ve kontrol ve hasta grubunun IL-17 ve IL-23 değerleri istatistiki olarak karşılaştırıldı. Bu sitokinlerin düzeyleri aktif böbrek tutulumu, aktif cilt lezyonu ve lökopenisi olan hastalarda olmayanlarla karşılaştırıldı.Bulgular: 80 hastanın 12'si erkek (%15) ve 68'i (%85) kadındı. Çalışmaya dahil edilen 80 hastanın yaş ortalaması ise 36.9 yıldı. Ortalama hastalık süresi ise 9.47 yıldı. İki grup arasında gerek cinsiyet (p:0.082) gerekse de yaş açısından (p:0.320) istatistiksel anlamlı bir farklılık yoktu. SLE hasta grubunda IL-17 düzeylerinin yükselmediği görüldü. Sadece 5 hastanın IL-17 düzeyi minimum ölçülebilecek düzeyin üstünde saptandı. IL-23 düzeyi hasta ve kontrol grubu arasında istatistiki olarak anlamlı farklılık göstermedi (p:0.409). Ayrıca aktif cilt, böbrek tutulumu ve anormal hematolojik bulguları olan hastaların IL-23 düzeyleri bu tutulumları olmayanlara göre istatistiki olarak farklı bulunmadı (sırasıyla p: 0.187, p:0,1 ve p:0.65). Ayrıca SLEDAI skoruna göre hasta grupları arasında ve kontrol grubuyla istatistiksel anlamlı farklılık saptanmadı. Diğer laboratuar bulgularıyla (anti-ds DNA antikoru ve kompleman düzeyi) IL-23 arasında da istatistiksel anlamlı korelasyon bulunamadı.Tartışma: IL-17 ve IL-23 sitokinlerinin SLE hastalığının patogenezinde etkili olduğunu destekler kanıtlar olsa da çalışmamızda hastaların IL-17 ve IL-23 düzeyleri kontrol grubundan farklı saptanmamıştır. Ayrıca hastalarda hastalık aktivasyon bulguları ile de IL-23 düzeyi arasında ilişki bulunmamıştır.
Özet (Çeviri)
1. Introduction: Systemic lupus erythematosus (SLE) is a chronic, autoimmune, inflammatory and multisystem disease and its exact pathogenesis is not completely known. Some experimental autoimmune disease models showed that newly defined helper T cell subtype Th17 and its major cytokine IL-17 played a role in pathogenesis of several autoimmune diseases and SLE and IL-23 is required for the full and sustained differentiation of Th17 cells.2. Materials and Methods: 80 SLE patients and 72 healthy controls were included our study. We obtained all laboratory and clinical data of patients related with SLE. We detected IL-17 and and IL-23 levels of patients and healthy controls by ELISA and serum IL-17 and IL-23 levels of patients and control subjects were compared by statistically. We also analysed whether there were any correlations between serum IL-17 and IL-23 levels and and disease parameters (complement, anti-ds DNA levels and SLEDAI scores). IL-17 and IL-23 levels were also evaluated in patients with active renal disease, active skin lesions and abnormal hematological findings.3. Results: 68 patients (85%) were female and 12 (15%) were male and mean age was 33.9 years. Mean disease duration was 9.47 years. Age and sex of patients and healthy controls didn?t show any statistically significant difference (p:0.32 and p:0.08 respectively). We found that serum IL-17 levels of patients didn?t increase in patient population. Only 5 patients had more than 10 pg/ml that was the minimum detectable level of ELISA kit. There was no statistically significant difference at serum IL-23 levels of patients and healthy controls (p:0.409). We also showed that serum IL-23 levels didn?t show any statistically significant difference in patients with active renal disease, active skin lesions, and leukopenia (p: 0.187, p:0.100 and p:0.650 respectively). No correlation was found between disaese activity parameters (anti-ds DNA, complement level and SLEDAI scores) of SLE and IL-23 levels.4. Discussion: Although some animal SLE models and limited number of human studies supported the idea that IL-17 and IL-23 played a role in SLE pathogenesis, we found that serum IL-17 and IL-23 levels of patients and healthy controls didn?t show any statistically significant difference and serum levels of these cytokines are not correlated with clinical and laboratory findings and disease activity of SLE.
Benzer Tezler
- Sistemik lupus eritematozusda serum interlökin-1 ve interlökin-6 düzeyleri
Başlık çevirisi yok
H. ERBİL BAŞEŞME
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1993
Allerji ve İmmünolojiAnkara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NURŞEN DÜZGÜN
- Sistemik sklerozis hastalarında İnterlökin-37 serum düzeyi ve klinik bulgularla ilişkisi
Serum levels of Interlökin-37 in patients with systemic sclerosis and its' association with clinical parameters
TURĞUT BOZAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonDicle ÜniversitesiFizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. REMZİ ÇEVİK
- Ailevi akdeniz ateşi hastalarında serum interlökin 33 düzeyi ile hastalığın klinik özellikleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi
Asil demirezen, determining the relationship between seruminterleukin 33 levels and clinical features of the disease in patients with familial mediterranean fever
ASİL DEMİREZEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
RomatolojiGazi Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ABDURRAHMAN TUFAN
- Development of mirna biomarkers for the differentiation between gingivitis and periodontitis: A pilot study
Gingivitis ve periodontitis ayrımı için mirna biyobelirteçlerinin geliştirilmesi: Pilot çalışma
DHAFIR LATIEF FAYADH FAYADH
Doktora
İngilizce
2023
BiyokimyaSüleyman Demirel ÜniversitesiKimya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA CALAPOĞLU
- Sistemik lupus eritematozuzta solubl fas reseptörleri
Başlık çevirisi yok
F. RÜÇHAN USLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1997
Allerji ve İmmünolojiEge Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TOMRİS KABAKÇI