Geri Dön

Renal transplant alıcılarında donör spesifik ve non spesifik antikorların değerlendirilmesi

The evaluation of donor spesific and non spesific antibodies in renal transplant recipients

  1. Tez No: 266820
  2. Yazar: BURAK SUVAK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. KENAN KEVEN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: anti-HLA antikorları, renal transplantasyon, donor spesifik antikor, anti-Anti- HLA antibodies, renal transplantation, donor spesificantibody
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Dahili Tıp Bilimleri Bölümü
  12. Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 42

Özet

Renal transplantasyon sonrasında greft kaybının en önemli nedeni kronik allogreft nefropatidir (KAN). KAN gelişiminde immünolojik ve immünolojik olmayan faktörler rol oynar.İmmünolojik faktörlerin başında de novo oluşan anti-HLA antikorları ve buna bağlı kronik immün hasar gelmektedir.bu çalışmada renal transplantasyon sonrasında halen izlemde olan hastalarda de novo anti-HLA antikor gelişimi ve bunu etkileyen faktörleri ortaya çıkarmayı amaçladık.Bu çalışmada Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesinde halen transplantasyon polikliniği takibinde olan ve 6-120 ay nakil sonrası süreye sahip hastalar çalışmaya alındı. Hastaların tümüne 3'lü immünsüpresyon uygulanmaktaydı. Çalışmadan; diyalize dönen hastalar, takipte kaybolan hastalar, çalışmaya katılmak istemeyen hastalar, transplantasyon öncesi anti- HLA antikorları olan hastalar, 120 aydan daha önce transplantasyon olanlar ve transplantasyon öncesi PRA durumu bilimmeyen hastalar çalışma dışı bırakıldılar. Anti-HLA antikorları Luminex yöntem ile değerlendirildi.Toplam 91 (64 E, 27 K) hasta analiz edildi. 71 canlıdan ve 20 kadavradan renal transplantasyon yapılan hataların posttransplant takip süreleri 38±31 ay idi. Ortalama mismatch sayısı 2.8 ±1.4 olup ortalama kreatinin düzeyi 1.2±0.4 mg/dl, tahmini glomeruler filtrasyon hızı 68±19 ml/dk, biyopsi kanıtlı akut rejeksiyon %15.2 ve donör yaş ortalaması 45±14 idi. Yapılan incelemede toplam 12 hastada anti- HLA antikor varlığı ortaya kondu (%13.1) . Anti-HLA antikorları olan grupla olmayan grup değerlendirildiğinde sırasıyla ; tahmini GFR 58±26 ile 69±18 ml/dk (p=0.05), canlı/kadavra 5/7 ve 66/13, (p=0.004), akut rejeksiyon 6/12 (%50) ve 8/79 (%10.1) ,(p=0.002), anlamlı risk faktörleri olarak saptandı.Yapılan çok değişkenli analizde her iki faktörün de HLA antikor gelişimi için bağımsız risk faktörleri (kadavradan transplantasyon p=0.008,akut rejeksiyon p= 0.004) olduğu ortaya kondu.Renal transplntasyon sonrası anti-HLA antikorları stabil renl fonksiyona sahip hastalarda gözlenebilmekte ve kadavradan transplantasyon, akut rejeksiyon varlığı bu antikorların gözlenmesinde önemli risk faktörleridir.

Özet (Çeviri)

Chronic allograft nephropathy (CAN) is the major cause of graft failure after renal transplantation in long term. CAN can be developed due to immunologic and nonimmunologic mechanisms. Development of de novo anti- HLA antibodies might be the most important immunologic risk factor that causes chronic antibody mediated rejection. In this study, we aimed to investigate the incidence and risk factors of de-novo anti- HLA antibodies in our kidney allograft recipients. We recruited 161 kidney allograft recipients who were transplanted between 1999-2009. After exclusion, 91 (64 M/27F) patients having functional graft and negative HLA antibody before the transplantation were taken to the analysis. They were on triple immunsupressive protocol. Anti- HLA antibodies were evaluted by Luminex method. Seventy-one of them had living donor and 20 of them had deceased donor. Duration of posttransplantation time was 38±31 months. Mean mismatch number was 2.8±1.4, mean creatinine level was 1.2±0.4 mg/dl. Estimated GFR was 68±19 ml/min, biopsy proven acute rejection was 15.2 %. Anti- HLA antibody was observed in 12 patients (13.1%). When anti- HLA antibody positive group was compared with anti-HLA antibody negative group, estimated GFR; 58±26 ml/min vs 69±18 ml/min, (p=0.05), living donor/cadaveric donor; 5/7 vs 66/13 (p=0.004), acute rejection; 6/12 (%50) vs 8/79 (%10,1) (p=0.002) were significantly different in both groups. In multivariate analysis, deceased donor and acute rejection both were found to be independent risk factors for appearance of anti- HLA antibody. (p=0.008 and p= 0.004, respectively). In conclusion, anti- HLA antibody can be seen after renal transplantation and acute rejection and deceased donor transplantation are the risk factors for development of anti-HLA antibody. More studies are needed to clarify the importance of these antibodies in long term.

Benzer Tezler

  1. Donör spesifik antikor pozitif ve negatif renal transplant alıcılarında neutrophile gelatinase associated lipokalinin rejeksiyon açısından öneminin araştırılması

    Investigation of NGAL in DSA positif and negatif renal transplant patients

    ERNST MAMATOV

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Genel CerrahiAnkara Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ACAR TÜZÜNER

  2. Pediyatrik kemik iliği/kök hücre transplant (KİT/KHT) alıcılarında periferik kanda gerçek zamanlı PZR metoduyla adenovirus DNA'sının araştırılması

    Investigation of adenovirus DNA in plasma samples among pediatric bone marrow/stem cell (BM/SC) transplant recipients by real time PCR method

    HATİCE YAZISIZ

    Tıpta Uzmanlık

    İngilizce

    İngilizce

    2008

    MikrobiyolojiAkdeniz Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SÜLEYMAN TÜMER VURAL

  3. Sitomegalovirüs spesifik T hücre yanıtının flow sitometri yöntemi ile optimizasyonu

    Optimization of cytomegalovirus specific T cell response via flow cytometry

    HAFİZE KILINÇKAYA DOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    MikrobiyolojiAkdeniz Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MERAL GÜLTEKİN

  4. Renal transplant alıcılarında arteriyel sertliği etkileyen faktörler

    Arterial stiffness in living related kidney transplant recipients and affecting factors

    SERPİL ERGÜLÜ EŞMEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    NefrolojiAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Bilim Dalı

    PROF. KENAN KEVEN

  5. Pediatrik renal transplant alıcılarında endotel hasarının değerlendirilmesi

    The evaluation of endothelial damage in pediatric renal transplant recipients

    ARİFE USLU GÖKCEOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAkdeniz Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEMA AKMAN