Geri Dön

Süt dişi restorasyonlarında bir nano iyonomer materyal ve kompomerin in vivo ve in vitro koşullarda karşılaştırılmalı değerlendirilmesi

In vivo and in vitro comparative evaluation of a nano-ionomer material and a compomer in prtimary teeth restorations

  1. Tez No: 272039
  2. Yazar: ZEYNEP BAŞAK ÖKTEM
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ZEYNEP ÖKTE
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Pedodonti Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 153

Özet

Çalışmamızda nano-iyonomer olan Ketac N100'ün; süt dişlerinde sınıf II kavitelerde restoratif materyal olarak klinik başarısı ile in vitro koşullarda mikrosızıntı, mikro gerilim bağlanma dayanıklılığı ve F salımı özelliklerinin kompomerle (Dyract Extra) karşılaştırmalı olarak incelenmesi amaçlanmıştır.Çalışmamızın in vivo bölümünde restoratif materyallerin klinik başarısı; yaşları 6 ile 10 arası değişen 26 çocuk hastanın ikiyüzlü dentin çürüğü bulunan 104 süt azı dişi (54 süt IV, 54 süt V) üzerinde gerçekleştirilmiştir. Yapılan restorasyonlar tedaviden sonra 3., 6., 12. ve 18. aylarda modifiye USPHS kriterleri kullanılarak klinik ve radyografik olarak değerlendirilmiştir.Çalışmamızın in vitro bölümünde, restoratif materyallerin mikrosızıntısı `boya sızıntısı test yöntemi' ile çekilmiş 10 adet süt azı dişinde sınıf V kaviteler üzerinde değerlendirilmiştir. Materyallerin süt dişi dentinine olan bağlanma kuvveti `mikrogerilim bağlanma dayanım testi' ile 20 adet çekilmiş süt azı dişinde okluzal orta dentin üzerinde değerlendirilmiştir. Restoratif materyallerden salınan F miktarları ise toplam 20 adet disk (1mm derinlikte, 10 mm çapında) üzerinde `iyon kromatografi yöntemi' ile 1-7., 14., 21. ve 28. günlerde yapılan ölçümler ile değerlendirilmiştir.Bu çalışmada elde edilen verilerin analizi `SPSS 12 for Windows' yazılımı kullanılarak yapılmıştır. Restoratif materyallerin klinik başarısı McNemar testi ile değerlendirilmiştir. Grup içi başarı oranlarının kontrol zamanlarına göre yapılan karşılaştırmalarında Bonferroni Düzeltmesine göre p0,0125). Anatomik form, kenar bütünlüğü, sekonder çürük ve yüzey düzgünlüğü bakımından iki grup arasında tüm takip zamanlarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,0125). Kenar renkleşmesi bakımından Ketac N100 grubu, Dyract Extra grubuna göre 12. ve 18. aylarda istatistiksel olarak anlamlı derecede başarısız bulunmuştur (p0,0042, p>0,0125).Çalışmamızın in vitro bölümü sonucunda; materyallerin mikrosızıntıları arasında hem servikal hem de okluzal kenarda istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Her iki grubun grup içi değerlendirilmesinde, servikal ve okluzal kenarlar arasında mikrosızıntı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05).Ketac N100'ün süt dişi dentinine olan bağlanma kuvveti (13,8 MPa), Dyract Extra'ya (44,6 MPa) göre anlamlı derecede düşük bulunmuştur (p0,05).Ketac N100'ün saldığı flor miktarları tüm ölçüm yapılan zamanlarda Dyract Extra'ya göre anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p0,0006).Çalışma sonucunda; Ketac N100'ün in vitro bağlanma değerleri ve in vivo olarak neden olduğu kenar renkleşmesi göz önüne alındığında süt dişlerinde kullanımıyla Dyract Extra'dan daha iyi bir başarı sağlamayacağı düşünülmektedir. Ancak Ketac N100'ün yüksek flor salma kapasitesinin yüksek çürük aktivitesine sahip çocuklarda avantaj sağlayacağı düşünülürse arka grup dişlerde, direkt okluzal kuvvet altında olmayan bölgelerde kullanılabileceğini düşünmekteyiz.

Özet (Çeviri)

The aim of this study was to make a comparative evaluation of Ketac N100, a nano-ionomer, and compomer (Dyract Extra) in terms of clinical success in class II restorations of primary teeth and in vitro microleakage, microtensile bond strength and F release properties.In the in vivo part of the study, clinical success of restorative materials were evaluated in 104 primary teeth (54 first primary teeth and 54 second primary teeth) with dentine caries of 26 children, between the ages 6-10 years. Restorations were evaluated clinically and radiographically with reference to modified USPHS criteria at 3, 6, 12, and 18 months.In the in vitro part of the study, microleakage of restorative materials was assessed with `dye penetration test method? on class V cavities of 10 extracted primary molars. Tensile bond strength of materials was assessed with `microtensile bond strength test? on occlusal flat mid-dentin of 20 extracted primary molars. The amounts of F released from materials were measured by `ion chromatography? at 1-7, 14, 21 and 28 days, on 20 disk specimens (with a depth of 1 mm and a diameter of 10 mm).Statistical analysis of all data was performed using `SPSS 12 for Windows?. Clinical success of restorative materials was statistically analyzed using McNemar test. According to Bonferroni correction; p0,0125). Statistical analysis revealed no significant differences among each evaluation period between groups in regard to anatomic form, marginal integrity, secondary caries and surface texture (p>0,0125). Ketac N100 group was found less successful than Dyract Extra group at 12 and 18 months in terms of marginal discoloration (p0,0042, p>0,0125).In the in vitro microleakage study, no significant difference was found between groups (p>0,05). Also there was no significant difference between cervical and occlusal leakage of groups (p>0,05).Bond strength of Ketac N100 (13,8 MPa) to primary tooth dentin was found significantly lower than Dyract Extra (44,6 MPa) (p0,05).Amounts of F released from Ketac N100 was found significantly higher than Dyract Extra in all test periods (p0,0006).In conclusion; when in vitro bond strength and marginal discoloration seen in vivo in Ketac N100 group is taken into consideration, we think that Ketac N100, as a restorative material in primary teeth, failed to prove as successful as Dyract Extra did. However, high F release capacity of Ketac N100 can be useful in children with high caries activity. Ketac N100 can be used in posterior teeth and regions not directly affected by occlusal forces.

Benzer Tezler

  1. Süt dişlerine uygulanan paslanmaz çelik, zirkonya ve cam fiber kuronların mikrosızıntı ve kırılma dirençlerinin in-vitro olarak karşılaştırılması

    In-vitro comparison of the microleakage and fracture resistance of stainless steel, zirconia and glass fiber crowns used on primary teeth

    BÜŞRA AYGÜL

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Diş HekimliğiSivas Cumhuriyet Üniversitesi

    Çocuk Diş Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ARİFE KAPTAN

  2. Kavite dezenfeksiyonunda kullanılan farklı konsantrasyonlardaki borik asitin mikrosızıntı ve mikromakaslama bağlanma dayanımının süt dişlerinde değerlendirilmesi

    Valuation of the effect of boric acid, which is used as cavity disinfectant in primary teeth composite resin restorations, on microleakage and microshear bond strength

    ERDEM PALAZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Diş HekimliğiGazi Üniversitesi

    Çocuk Diş Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞEGÜL ÖLMEZ

  3. Diş hekimliğinde kullanılan multimod, etch and rinse ve self etch adezivlerin süt ve daimi dişlerin sınıf I restorasyonlarında mikrosızıntı açısından karşılaştırılması

    Assesment of microleakage rates in class I cavity preperation for multimod, etch and rinse and self etch adhesives in primary and permanent teeth

    TUĞBA KAYA

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Diş HekimliğiBaşkent Üniversitesi

    Pedodonti Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEVİ BURÇAK ÇEHRELİ

  4. Kompozit rezin, cam iyonomer ve ısı ile işleme tabi tutulmuş cam iyonomer dolgu materyallerinin mikrosızıntı ve mikrosertlik açısından in vitro değerlendirilmesi

    İn vitro evaluation of composite resin, glass ionomer and heat treated glass ionomer filling materials for microleakage and microhardness

    BUSE TANSU GÜNDOĞAN

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Diş HekimliğiMarmara Üniversitesi

    Pedodonti Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET SERTAÇ PEKER