Geri Dön

Renal transplantasyon sonrası üreteral obstrüksiyon ve kaçaklarda perkütan tedavi

Percutaneous treatment of ureteral obstruction and leak after renal transplantation

PDF İndir

  1. Tez No: 272539
  2. Yazar: FATMA GONCA ELDEM
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. DEVRİM AKINCI
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Radyoloji ve Nükleer Tıp, Radiology and Nuclear Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2011
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Radyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 57

Özet

Haziran 2000- Aralık 2010 yılları arasında hastanemiz Girişimsel Radyoloji Ünitesine renal transplantasyon sonrası üreteral komplikasyon nedeniyle başvurmuş ve perkütan tedavi edilmiş 30 hastanın (20 erkek, 10 kadın, yaş aralığı: 8-64 ort. 37) dosyaları retrospektif olarak tarandı. Hastalar erken dönem obstrüksiyon (? 3 ay), geç dönem obstrüksiyon (>3 ay) ve üriner kaçak olarak sınıflandırıldı. Yirmi hastada üreteral obstrüksiyon, 9 hastada üriner kaçak izlendi. Bir hastada ise hem üreteral obstrüksiyon hem üriner kaçak mevcut idi. Hastalara ilk basamak tedavi olarak perkütan nefrostomi işlemi yapıldı. Balon dilatasyon ve double J stent (DJS) yerleştirilmesi gibi işlemler hastaların genel durumuna göre 1-30 gün aralığında gerçekleştirildi. Dört hastaya kesici balon ile dilatasyon yapıldı, dört hastaya çift DJS yerleştirildi. Üriner kaçak hastalarına gereklilik halinde ürinomlarına yönelik perkütan drenaj işlemi uygulandı. Perkütan nefrostomi işleminin teknik başarısı tüm gruplarda %100 idi. DJS yerleştirilmesi işleminin teknik başarısı erken dönem obstrüksiyon ve üriner kaçak gruplarında %100 iken, geç dönem obstrüksiyon grubunda %77.7 idi. Bu grupta iki hastada darlık seviyesi geçilemedi. Perkütan işlemlere bağlı hiçbir grupta majör komplikasyon izlenmedi. Hastalar işlem sonrası erken dönem obstrüksiyon grubunda ortalama 42 ay, geç obstrüksiyon grubunda ortalama 45 ay, üriner kaçak hastalarında ise ortalama 17 ay takip edildi. Erken dönem obstrüksiyon grubunda %57, geç dönem obstrüksiyon grubunda %55 oranında rekürrens izlendi. Tekrarlayan işlemler ile uzun dönem takipte, erken dönem obstrüksiyon grubunda %100, geç dönem obstrüksiyon grubunda %50 oranınında perkütan tedavi ile üreter patensisi sağlandı. Geç dönem obstrüksiyon grubunda 6 hasta cerrahi ile düzeltmeye gitti. Üriner kaçak grubunda 3 hasta perkütan nefrostomi sonrası direkt cerrahi tedaviye gitti. Perkütan tedavi sonrası bir hastada rekürrens, bir hastada üreter alt uçta darlık izlendi. Bir hastada perkütan işlem ile kaçak durdurulamadı. İki hasta cerrahi düzeltmeye gitti. Tekrarlayan işlemler ile uzun dönem takipte % 71.4 oranında perkütan tedavi ile üreter patensisi sağlandı. Sonuç olarak, üreteral obstrüksiyon ve üriner kaçakların tedavisinde perkütan nefrostomi, balon dilatasyonu ve DJS yerleştirilmesi gibi perkütan girişimsel işlemler etkin, güvenilir ve tekrarlanabilir olup ilk tercih edilmesi gereken tedavi yöntemleri olarak uygulanmalıdır.

Özet (Çeviri)

Between January 2000- December 2010, the medical records of 30 patients (20 male, 10 female, age range: 8-64 years mean: 37) who were treated in our hospital?s non vascular radiology unit for urologic complications after renal transplantation were reviewed retrospectively. The patients were classified as early obstruction (? 3 months), late obstruction (>3 months) and urinary leak. Twenty patients had obstrucition and 9 patients had urinary leak. In one patient both ureteral obstruction and leak was observed. Percutaneous nephrostomy was the first line treatment. Balloon dilatation and double J stent insertion were done in 1-30 days according to the patients general condition. In 4 patient cutting balloon was used and in 4 patient two double J stents were inserted. In urinary leakage patients if necessary percutaneous drainage was performed regarding their perirenal urinoma collections. The technical success rate for percutaneous nephrostomy procedure was 100%. The technical success rate of insertion of double J stent was 100% in the early obstruction and urinary leakage group, 77.7% in the late obstruction group. In this group the obstructed segment of two patients were not able to pass. No major complication occured during or after the procedure. The patients were followed up 6-92 months (mean 42 months) in the early obstruction group, 12-89 months (mean 45 months) in the late obstruction group and 2-52 months (mean 17 months) in the urinary leakage group. In early obstruction group 57% of patients recured and in the late obstruction group the recurrence rate was 55%. In long term follow up after repeated procedures ureteral patency were achieved in 100% of patients in the early obstruction group and in 50% of patients in the late obstruction group with percutaneous treatment. In late obstruction group 6 patient underwent surgical correction. In urinary leakage group 3 patient were treated surgically after percutaneous nephrostomy. After percutaneous treatment one patient recured, one patient developed uretral stricture and one patient failed treatment. Two patient underwent surgical correction. In long term follow up after repeated procedures 71.4% of the patients achieved ureteral patency with percutaneous treatment methods. In conclusion, percutaneous interventional procedures, percutaneous nephrostomy, balloon dilatation and double J stent insertion, are safe, effective and repeatable and should be the first line treatment in the treatment of ureteral obstructions and leaks after renal transplantation.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    360368

    Böbrek nakli sonrası double j stent koyulan ve koyulmayan hastaların karşılaştırılması

    Böbrek nakli̇ sonrasi double j stent koyulan ve koyulmayan hastalarin karşilaştirilmasi

    ERMAN ALÇI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Genel CerrahiEge Üniversitesi

    Cerrahi Tıp Bilimleri Bölümü

    PROF. DR. CÜNEYT HOŞCOŞKUN

  2. Tez No

    497685

    Renal transplantasyon sonrası geç dönem tip 2 ve 3 üreter stenozlarında mesane tübülerizasyonu ile ilerletme ve uç-yan pyelosistostomi yönteminin etkinliği

    Tubular advancement of the bladder and end-to-side pyelocystostomy for the management of types 2 and 3 ureteric stenosis after kidney transplantation

    VELİ KÜRŞAT ÇAYHAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Genel CerrahiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ADAM USLU

  3. Tez No

    665144

    Everolimusun üreter anastomozlarına ve renal iskemi-reperfüzyon hasarına etkisi

    The effect of everolimus on ureteral anastomosis and renal ischemia reperfusion injury

    FATİH SANDIKÇI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    ÜrolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Üroloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERTAÇ ÇİMEN

  4. Tez No

    840567

    Renal transplantasyon sonrası vezikoüreteral reflü saptanan hastalarda subüreterik enjeksiyon tedavisinin başarısını etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi

    Evaluation of factors affecting the success of subureteric injection treatment in patients with vesicoureteral reflux undergoing renal transplantation

    ALKIM TOLGA VAROL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    ÜrolojiAkdeniz Üniversitesi

    Üroloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MURAT UÇAR

  5. Tez No

    509208

    Renal transplantasyon alıcılarlnda renkli dopplerul trasonografi ile vezikoüreteral reflü saptanmasıve vezikoüreteral reflünün transplante böbrekfonksiyonlarına olası etkilerinin degerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    ALİ ÇİFT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    ÜrolojiUludağ Üniversitesi

    Üroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET BÜLENT OKTAY

Geri Dön