Rönesans'tan günümüze resim sanatında, beyazdan siyaha gri rengin kullanilışı, Giorgio Morandi, Alberto Giacometti ve Bernard Buffet'nin resimlerinin üslup özelliklerinde gri'nin payı
The use of the color grey from white to black in the art of painting from the renaissance to the present, the role of 'grey' as a feature of style in the paintings of Giorgio Morandi, Alberto Giacometti and Bernard Buffet
- Tez No: 274481
- Danışmanlar: PROF. NEDRET SEKBAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Güzel Sanatlar, Fine Arts
- Anahtar Kelimeler: Renk, Siyah, Beyaz, Gri, Resim, Resim Sanatı Tarihi, Colour, Black, White, Grey, Painting, History of Art
- Yıl: 2010
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Resim Bölümü
- Bilim Dalı: Resim Ana Sanat Dalı
- Sayfa Sayısı: 120
Özet
Nesnenin aldığı ışıkla gözümüzde algıladığımız renk, görsel algıda fiziksel olarak olduğu renk değildir. Bu görecelilik sanat tarihinin dönemleri içinde renge, yanılsamalarının düzenlendiği, ressamın bilinci ile işlev yüklenen, dış gerçeğin bize sunduğundan farklı olarak, sanatın bir gerekliliği niteliğini kazandırır. Buradan yola çıkarak rengi, bizde uyandırdığı etki bakımından 'fiziksel' ve 'ruhsal' olarak, üstlendiği fonksiyon bakımından da 'dış gerçeklik verisi' ve 'yönlendirilmiş' olarak ayrıştırmak mümkündür.20. yüzyılda Bauhaus'da öğretmenlik yapan Wassily Kandinsky, Paul Klee ve Johannes Itten geleneksel kavramlardan uzaklaşıyorlar, soyut sanatın, ve sanatsal tasarımların teorilerini oluşturuyorlardı. 1704'de Newton'un“Opticks”adlı çalışmasında ortaya koydukları ile Kandinsky'nin renkler, sesler ve duyular arasında kurduğu ilişkiler benzerlikler gösteriyordu. Klee“Renkler Üzerine Bir Teori Denemesi”nde tayfın renklerini ekvatorla, siyah ve beyazı kutuplarla şematize ediyor, griyi, beyaz, mavi, sarı, kırmızı ve siyaha eşit mesafede konumluyordu.Tarih boyunca, siyah, en koyu renk olarak beyazın tam karşısında, uğursuzluğun, nefretin, korkunun, acının rengi olabildiği gibi sadakati, güvenilirliği, dayanıklılığı simgeleyebiliyor, beyaz; siyahın tam aksine yaşamın hem başına hem sonuna, soğuğa, sessizliğe, huzura, bekarete olduğu gibi ölüme de ait olabiliyor. Uzlaşmacılığın, içe kapanıklığın simgesi olarak görülen gri ise, kararsızlığın, hüznün, sıkıntının, karamsarlığın rengi olarak simgeleşiyor.Resim sanatı tarihi boyunca, boya maddelerinin olduğu gibi anlatımsal ve ruhsal koşulların da belirlediği renk, çok çeşitli nedenlere bağlı kullanım farklılıkları göstermiştir. Giotto freskolarında, aklıyla oluşturduğu kompozisyonlarını destekleyen nüanslı gri renklerin uyumuyla, hristiyanlara kelimenin yerine geçen bir kaynak veriyordu. Rönesansın deha ustası Leonardo, geliştirdiği, kenar çizgilerini eriten sfumato tekniğiyle birlikte, sadece gözlem gücünün sağlamlığı ya da kompozisyon kurmadaki başarısı ile sağlayamayacağı dramatik etkiyi, renklerin şiddetlerini geri çekerek kuvvetlendiriyordu. Erken rönesans itibariyle kullanılan Grizaille tekniği ve 15. yüzyılın ikinci yarısında kullanılmaya başlanan yeni baskı tekniği, Dürer gibi, Rembrandt gibi büyük sanatçılara dünyalarını kuracakları, siyahtan beyaza, kocaman bir gri skalayı sunuyordu.İmgeler dünyasından hiç bir şeye temas etmeyen Soulage, Franz Klein gibi soyut sanat ressamları da, büyük boyutlu resimlerinde, sanatsal dışavurumlarını siyahın olanaklarıyla ortaya koyuyorlardı. Savaşların hırpaladığı kuşakların hüznü, Goya'nın, Picasso'nun grileriyle somutlaşıyor, gri aynı zamanda içe dönük, yalnızlık tutkunu, huysuz ya da dışlanmış, üretken sanatçıların da altında dünyalarını kurdukları bir şemsiye oluyor.
Özet (Çeviri)
The color we perceive with our eye through the light hitting an object is not the physical color in the visual perception. Throughout the periods of the history of art, this relativity causes color to become a requisite of art where the illusions are reorganized, assuming function through the consciousness of the artist, different from what the external reality offers. Whereby we can differentiate color as ?physical? and ?mental? in terms of the effect it produces on us and as ?given by the external reality? and ?oriented? in terms of the assumed function.In the twentieth century, Bauhaus teachers Wassilly Kandinsky, Paul Klee and Johannes Itten were moving away from conventional notions and developing the theories of abstract art and artistic design. The relations established by Kandinsky between colors, sounds and senses were similar to Newton?s demonstrations in Opticks In his ?Essay on Color Theory? Klee represented the spectral colors with the equator, white and black with the poles and placed grey equidistantly to white, blue, yellow, red and black.Throughout history, black, the darkest of colors and the exact opposite of white, has been the color of evil, hate, fear and pain, but it has also symbolized loyalty, reliability and solidity whereas white, in contrast to black has been identified both with the beginning and the end of life, with cold, silence, peace and virginity as well as with death. On the other hand, grey, the symbol of compromise and introversion has represented indecisiveness, melancholy, gloom and pessimism.Throughout art history color has been dependent on pigments as well as expressive and moral conditions and various factors have determined its different usages. Giotto, in his frescoes, offered Christians the harmony of graduated greys supporting the compositions developed by his mind as a reference to substitute the word. Leonardo, the prodigy of Renaissance perfected the sfumato technique which dissolved contours and thus withdrawing the intensity of colors, used it to enhance the dramatic effect that his strong observation or successful compositions alone could not create. The grisaille technique first used in early Renaissance and the new printing technique used in the second half of the fifteenth century offered great artists like Dürer and Rembrandt a whole scale of greys from black to white to build their universe with.Abstract painters like Soulage and Franz Klein, who did not have any contact with the realm of images, used the possibilities of black for their artistic expression in large paintings. Goya and Picasso used greys to concretize the grief of generations devestated by war, grey became also a shelter under which introverted, solitary, surly or excluded but prolific artists built their universe.
Benzer Tezler
- Rönesans'tan günümüze resim sanatında mekan, mekan algılayışı ve bakış
The space, the perception of space and view in the art of painting from renaissance to the present
VELİ MERT
Sanatta Yeterlik
Türkçe
2007
Güzel SanatlarMarmara ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
YRD. DOÇ. DR. MÜRTEZA FİDAN
- Resim sanatında modernizmden günümüze gündelik yaşam sahnesinde çıplak
Nude in daily life scene in modernizm to present at painting
ALİ ÖZHAN GÜNEŞ
Sanatta Yeterlik
Türkçe
2022
Güzel SanatlarAnadolu ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
PROF. LEYLA VARLIK ŞENTÜRK
- Yirminci yüzyıl resim sanatında metamorfoz
Metamorphosis in twentieth century painting
JOEL LORİN MENEMŞE
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
PROF. DR. ALİ KEMAL İSKENDER