Geri Dön

Modernleşme ve aydın kavramları çerçevesinde edebiyat bağlamında aykırı eserler veren romancı/aydınlar: Ahmet Hamdi Tanpınar, Yusuf Atılgan, Oğuz Atay

Study of the authors/intellectuals who wrote repugnant novels within Turkish modernisation and intellectuality: Ahmet Hamdi Tanpınar, Yusuf Atılgan, Oğuz Atay

  1. Tez No: 288069
  2. Yazar: NEJLA ÖZGÜR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MURAT BELGE
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Sosyoloji, Türk Dili ve Edebiyatı, Sociology, Turkish Language and Literature
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Bilgi Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Kültürel İncelemeler Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 86

Özet

Türkiye'de entelektüel kimliğinin oluşumu İttihat ve Terakki'den bu yana devletin içinde, devlete sahip çıkarak onu dönüştürme misyonu geliştirmiş, belli bir kadrolaşma çerçevesinde tezahür etmiştir. Cumhuriyet dönemi aydınında da bu tavır ve söylem devam etmiştir. Aynı şekilde 60'lı yıllarda gelişen sol harekete dahil aydınlarda bu ortak söylemin içinden hareket etme ve devleti sahiplenme eğilimi sürmüştür. Bu bakımdan entelektüel bilgi ya da sanat eserleri sınırları tanımlanmış bir dilin içinde üretilmiştir. Bu kalıplanmış/sınırlanmış dilin dışından konuşmayı deneyen aydınlar/sanatçılar da kategorize edilememenin aydınlar topluluğunda uyandırdığı tekinsizlik duygusuyla, onlar tarafından ya ?toplumsal önceliklere/gerçeklere, ideolojiye sırtını dönmek? ya da ?kafa karıştırmak?la suçlanmışlardır. Dolayısıyla ürettikleri bilgi ya da eserlerin serinkanlılıkla ele alınması ve belli bir yere yerleştirilmeleri zaman almıştır. Ahmet Hamdi Tanpınar, Yusuf Atılgan ve Oğuz Atay, üçü de Türk edebiyatında kendi çağdaşlarından farklı eserler vermişler ve eserlerini yayımladıkları dönemlerde anlaşılamamışlar, olumsuz tepkiler almışlardır. Üçünün ortak özellikleri siyasal merkezden ve onun nimetlerinden uzak durmaları, popüler ideolojik akımlara angaje olmamalarıdır. Muhalif olmakla birlikte militan olmadıkları görülür. Bu yazarların üçü de güncel Batı edebiyatını takip etmiş, aynı yazarları okumuşlar ve onlardan etkilenmişlerdir. Literatürü klişelerin dışına çıkarak izlemişlerdir. İlgi alanları geniştir. Edebiyattan psikolojiye, güzel sanatlara uzanır. Psikanaliz ve varoluşçulukla ilgilenmişler, yaşadıkları dönemdeki dünya gündemini takip etmişlerdir. Hem kendilerini hem de roman kahramanlarını kurarken bireysellik önemli bir unsur olmuştur. Türk romanına en önemli katkıları da budur. Türkiye'de edebiyatın sınırlı konularla ve tekniklerle içekapanık bir varoluş içinde olduğu dönemlerde tavırları ve eserleriyle yerel değil evrensel sanatçı/aydınlar oldukları söylenebilir.

Özet (Çeviri)

The formation of the intellectual identity in Turkey since Ittihat ve Terakki is realised by a cadre within the State who aimed to protect and transform it. The republican intellectual continued this attitude and discours. In the same way, the tendency to claim ownership of the State continued among the intellectuals who took part in Left movement which growed in 60's. Therefore intellectual knowledge and artistic works were produced within a limited language. The intelectuals/artists who tried to speak out of this limited language were accused to turn their back to social priorities/realities and to the ideology. For this reason it took some time for their work to be placed. Ahmet Hamdi Tanpınar, Yusuf Atılgan ve Oğuz Atay, all these three authors were avant-garde novelists for their contemporaries. They were not undrestood and they had adverse reactions.Their common features are that they stayed away from the political center and its benefaction, and thet didn't engage to popular idological movements. They were dissidents but not militants. They followed actual Western literature and moved beyond the stereotypes. All three had wide areas of interest. Individualty was an important issue while they builded themselves and their works. Their most important contribution to the Turkish novel is the fact that they brought the individual. They were universal artists/intelectuals during the times when literature in Turkey dealt with limited subjects and techniques and was in an introvert existence.

Benzer Tezler

  1. Türk romanında (1950-1980) çağdaşlaşma, aydın ve eğitim sorunu

    Modernization, intellectual, and educational issues in Turkish novel (1950-1980)

    YAHYA AYDIN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Türk Dili ve EdebiyatıDokuz Eylül Üniversitesi

    Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. HÜSEYİN TUNCER

  2. Peyami Safa romanları örneğinde Türk edebiyatında oryantalist zihniyetin eleştirisi

    Criticism of orientalist mentality in Turkish literature in the example of Peyami Safa novels

    HANİFE AYAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    SosyolojiSakarya Üniversitesi

    Kültürel Çalışmalar Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MİKAİL UĞUŞ

  3. Ahter gazetesi çerçevesinde İran-Türkiye fikrî ve edebî ilişkileri

    The role of Ahter in thing and literary relationships of Iran and Turkey

    FARZANEH DOULATABADİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Türk Dili ve EdebiyatıEge Üniversitesi

    Yeni Türk Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. YAVUZ AKPINAR

  4. Niyazi Berkes'te çağdaşlaşma, modernleşme ve sekülerleşme kavramları

    Concepts of rationalization, modernization and secularization with Niyazi Berkes

    RIDVAN YERLİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    DinKafkas Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMİNE ÖZTÜRK

  5. Nevzat Kösoğlu'nun Türk milliyetçiliği anlayışı

    Nevzat Kösoğlu's understanding of Turkish nationalism

    OKAN ANCAK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Kamu Yönetimiİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAMZA ATEŞ