Geri Dön

Orkestranın evrim sürecinde Kontrbas'ın işlevsel gelişimi

Functional development of the double-bass in the evolutionary process of the orchestra

  1. Tez No: 289471
  2. Yazar: GÖKÇEHAN GEZEN
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. ONUR NURCAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Müzik, Music
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2011
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Güzel Sanatlar Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Müzik Ana Sanat Dalı
  12. Bilim Dalı: Kontrobas Sanat Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 79

Özet

Senfonik orkestranın evrim süreci 17. yüzyıldan günümüze yaklaşık dört-yüz sene sürmüştür. Bu süreç içerisinde kontrbas ta orkestradaki işlevsel gelişimini sürdürmüştür. Barok dönem orkestralarında yegâne görevi klavsen ve diğer bas çalgılarla birlikte Basso Continuo hattını gerçeklemek olan kontrbas, Klasik dönem orkestralarında armoninin bas seslerini daha da sağlamlaştırmak amacıyla viyolonselleri bir oktav aşağıdan katlama gibi sınırlı bir görev üstlenmiştir. Çoğu zaman, besteciler kontrbas için ayrı bir parti yazmamış, kontrbasçının viyolonsel partisinden çalmasını beklemiştir.19. yüzyıl, orkestra açısından oldukça önemli gelişmeler göstermiştir. Orkestrayı oluşturan birçok çalgı gibi, kontrbas ta yapısal olarak değişime uğramış, çalgının teknik ve müzikal kapasitesini arttırmaya yönelik araştırmalar yapılmıştır. Bunun başlıca sebebi, dönemin bestecilerinin müzikal ifade adına orkestradan ileri düzeyde teknik ve müzikal beceriler isteyen taleplerde bulunması olmuştur. Bunun sonucu olarak, özellikle geç-Romantik dönemde yazılan birçok senfonik eserde, kontrbas grubuna teknik ve müzikal beceri isteyen ezgisel hatlar verilmiştir.Yirminci yüzyılda müziğin deneysel bir yön alması ve bu doğrultuda bestecilerin ezgi, armoni gibi geleneksel öğeleri bir kenara bırakıp orkestra için doku, renk, tını ve efekt ağırlıklı eserler yazmaya yönelmesi kontrbasın orkestra içindeki işlevini direkt olarak etkilemiştir. Çalgının teknik ve tınısal kapasitesi olabildiğince esnetilmiş, o güne değin kullanılmayan yeni çalış teknikleri ve yeni notalama yöntemleri kullanılmıştır. Çalgı üzerine vurularak perküsif etkiler elde edilmesi, eşiğin arkasında yayla çalma, yayın teller üzerinde gıcırdatılması, çalgının tellerine türlü cisimlerle vurulması gibi teknikler en bilinenler arasındadır.

Özet (Çeviri)

The evolutionary development of symphonic orchestra has taken approximately four-hundred years spanning from the 17th century to present. Within this time period, the double-bass has maintained its functional progress in the orchestra. The double-bass, serving merely as a Basso Continuo instrument along with the cembalo and other bass instruments in Baroque orchestras, had also a limited role in Classical orchestras doubling the cello section an octave lower, thus, only reinforcing the bass notes of the harmony. Most of the time, Classical composers did not write out a separate double-bass part and expected the player to perform from the cello part.In the 19th century, crucial progresses came about in the orchestral world. The double-bass, together with the other orchestral instruments, exposed to structural modifications and researches took place with the aim to heighten instrument?s technical and musical capacity. The main reason for this was the fact that the Romantic composers, for the sake of musical expression, had high demands which required advanced technical and musical skills. As a result, the double-bass section of the orchestra, particularly in many late-Romantic symphonic works, was given melodic lines that were technically challenging.Music took an experimental direction in the 20th century; composers wrote works that favor texture, color, sound and effects giving up on the traditional components such as melody and harmony and this approach naturally affected the double-bass?s function within the orchestra. The instrument?s technical and sonic capacity was stretched and totally new playing techniques and notational methods were utilized. Tapping or knocking on the body of the instrument for percussive effects, playing behind the bridge, grinding the bow on the strings and hitting the strings with various gadgets are among these well-known new techniques.

Benzer Tezler

  1. El Sistema'dan esinlenmiş çocuk senfoni orkestralarına uygun başlangıç düzeyinde viyolonsel eğitimine yönelik program tasarısı

    The program proposal for beginner level cello education suitable for El Sistema inspired children's symphony orchestras

    ELİF ÖZBEK

    Sanatta Yeterlik

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    MüzikAnadolu Üniversitesi

    Müzik Ana Sanat Dalı

    PROF. DR. OZAN EVRİM TUNCA

  2. Yaylı çalgı çalan müzisyenlerde görülen mesleki sağlık problemleri ve bu problemleri önlemede yardımcı olabilecek rahatlama teknikleri

    Occupational health problems of string instrument players and relaxion techniques that are useful in prevention of these problems

    SEDA ASLANOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    MüzikAnadolu Üniversitesi

    Müzik Ana Sanat Dalı

    DOÇ. DR. OZAN EVRİM TUNCA

  3. Operalarda müzik yönetmenliği

    Music regulations in operas

    MEHMET NEZİH SEÇKİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    MüzikMersin Üniversitesi

    Müzik Ana Sanat Dalı

    YRD. DOÇ. DR. HANDAN TUNÇ

  4. Pikolo ve tarihçesi

    Piccolo and its history

    IŞIL TÜFEKÇİOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    MüzikHacettepe Üniversitesi

    Üfleme ve Vurma Çalgılar Ana Sanat Dalı

    ÖĞR. GÖR. GÜLSEN ŞATANA

  5. Pikolo flütün tarihsel gelişimi ile kullanım teknikleri ve orkestrada önemli soloları

    Historical development of the piccolo flute and usage techniques and important solos in orchestra

    ÇAĞLA YILMAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Eğitim ve ÖğretimAnadolu Üniversitesi

    Müzik Ana Sanat Dalı

    DOÇ. ÖZLEM KOÇYİĞİT