Geri Dön

Tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda kardiyovasküler otonom nöropati sıklığı ve bununla ilişkili risk faktörlerinin belirlenmesi

Prevalance of cardıovascular autonomıc neuropthy ın patıents wıth type 2 dıabetes mellıtus and defınıng assocıated rısk factors

  1. Tez No: 297423
  2. Yazar: MEHMET TEKİNALP
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. AHMET SOYLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kardiyoloji, Cardiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2011
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Selçuk Üniversitesi
  10. Enstitü: Meram Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 63

Özet

Tip 2 DM?li hastalarda KVONP sıklığını, KVONP risk faktörlerini ve bu risk faktörlerinin KVONP?un progresyonu ile ilişkisini araştırmayı amaçladık.Materyal ve Metod: Çalışmamız normotansif tip 2 DM tanısı olan, yaşları 32 ile 64 arasında değişen (ort. 49.20 ± 7.44 yıl), 38?i (%63.3) kadın, 22?si (%36.7) erkek olmak üzere toplam 60 hastanın dahil edildiği gözlemsel bir çalışmadır. Tüm hastalara başvuruda ve birinci yıl sonunda standart Ewing Battery testleri (derin solunum, Valsalva manevrası, 30:15 oranı, ayağa kalkmaya ve handgribe kan basıncı yanıtı) uygulandı. Test sonuçları bir skorlama sistemi kullanılarak ifade edildi. Test sonuçlarına göre KVONP yok (0-0.5 skor) ve KVONP var (1-5 skor) olarak sınıflandırıldı.Bulgular: Çalışmamızda başlangıçta KVONP prevalansı % 78.3 iken, birinci yılın sonunda % 70?e gerilerken (P=0.245), Ewing skoru toplamı 1.50 (1.00-2.50)?dan 1.00 (0.50-2.00)?e geriledi (P=0.035). KVONP grubunda başvuruda hastaların yaşı daha ileriydi ve 12.ayın sonunda sistolik kan basıncı (SKB) daha yüksekti (sırasıyla P=0.037, P=0.039). KVONP, yaş ve SKB?dan, anlamlılığa yakın olarak da statin kullanımının azlığından etkilenmekteydi (sırasıyla B=0.12, P=0.015; B=0.09, P=0.007; B= -1.83, P=0.052). Ewing skoru SKB ile anlamlı (r=0.38, P=0.034), yaş, diyabet süresi ve HbA1c ile anlamlılığa yakın koreleydi (sırasıyla r=0.25, P=0.062; r=0.24, P=0.063; r=0.24, P=0.071). Ewing skorundaki değişimle sadece total kolesteroldeki azalmanın anlamlı olduğu görüldü (B=0.26, P=0.047).Sonuç: Yaş, SKB ve total kolesterol seviyeleri tip 2 DM hastalarında KVONP ile ilişkili olabilir. Statinler KVONP tedavisinde umut vaat edebilir. Bu konuda farklı şekilde dizayn edilmiş ileri çalışmalara ihtiyaç vardır

Özet (Çeviri)

: We aimed to evaluate the prevelance of cardiovascular autonomic neuropathy (CVONP), associated risk factors and the relationship between these risk factors and progression of CVONP in patients with type 2 diabetes.Material and Methods: Our study is an observational study that included a total of 60 patients between the ages of 32 and 64 (mean 49.20 ± 7.44), 38 women (63.3%) and 22 men (36.7%). All patients are evaluated with standart Ewing Battery tests (deep inspiration, Valsalva manuever, 30;15 ratio, standing and blood pressure response to handgrip) at the beginning and at the end of the study. Test results are expressed by a scoring system and patients with a score between 0-0.5 are classified as having no CVONP and patients with a score between 1-5 are classified as having CVONP.Results: CVONP prevelance regressed from 78.3% at the beginning to 70% at the end of the first year (P=0.245), and Ewing score regressed from 1.50 (1.00-2.50) to 1.00 (0.50-2.00) (P= 0.035). CVONP group patients were older and had higher systolic blood pressures (SBP) at the end of the 12th month (P=0.037 and P=0.039, respectively). CVONP was associated with age, SBP and more significantly with the lower percentage use of statins (B= 0.12, P= 0.015; B=0.09, P= 0.007; B= -1.83, P=0.052 respectively). Ewing score was significantly correlated with SBP (r=0.38, P=0.034), and was correlated near significantly with age, the duration of diabetes and HbA1c (r=0.25, P=0.062; r=0.24, P=0.063; r= 0.24, P=0.071). Changes in Ewing score was associated only with the reduction of total cholesterol (B=0.26, P=0.047).Conclusions: Age, SBP and total cholesterol level may be associated with CVONP in patients with type 2 diabetes. There is a need for further studies with different designs.

Benzer Tezler

  1. Diabetes mellitusta ortostatik hipertansiyon sıklığı,ilişkili olduğu faktörler ve ambulatuvar kan basıncı parametreleriyle ilişkisinin değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    AYŞE TERLEMEZOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    ÖĞR. GÖR. SELMA KARAAHMETOĞLU

    ÖĞR. GÖR. ALİ CAN KURTİPEK

  2. Tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda diyabetin kardiyovaskuler otonom nöropati ve diyastolik kalp fonksiyonları üzerine etkisi ve pro-bnp ilişkisi

    Başlık çevirisi yok

    VEHBİ YAĞIZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    İç HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    ÖĞR. GÖR. ALPAY YEŞİLALTAY

    PROF. DR. ERTUĞRUL ZENCİRCİ

  3. Koroner kalp hastalığı olmayan Tip 2 Diabetes Melitus'lu hastalarda sol ventrikül diyastolik fonksiyonu ile egzersiz kapasitesi arasındaki ilişkinin araştırılması

    To investigate relation between left ventricular diastolic function and exercise capacity in patients with Type 2 Diabetes Mellitus without evidence of coronary arter disease

    AHMET GÜRDAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Kardiyolojiİstanbul Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEHRA BUĞRA

  4. Diabetes mellituslu olgularda retinopati gelişiminin kalp hızı türbülansı ile ilişkisi

    The relationship between development of retinopathy and heart rate turbulence in patients with diabetes mellitus

    MUSTAFA ERDAL BEYTER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıAfyon Kocatepe Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERSEL ONRAT

  5. İnsüline bağımlı diabetes mellituslu çocuklarda otonom nöropati

    Başlık çevirisi yok

    AYŞEGÜL CANBESLER (ÜNÜVAR)

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    PROF.DR. NURÇİN SAKA