Geri Dön

Doğu kızılağacı (Alnus orientalis Decne.)'nın tohum özellikleri

The seed characteristics of oriental alder (Alnus orientalis Decne.)

  1. Tez No: 300231
  2. Yazar: FURKAN EKİCİ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. MUSTAFA YILMAZ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Ormancılık ve Orman Mühendisliği, Forestry and Forest Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2011
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Orman Mühendisliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 60

Özet

Doğu Kızılağacı (Alnus orientalis Decne.) Dünya'da ülkemizin de içinde bulunduğu yalnızca dört ülkede; Kıbrıs, Suriye ve Lübnan'da doğal olarak yayılış gösterir. Bu ülkeler içindeki en geniş yayılışını Türkiye'de yapmaktadır. Doğu Akdeniz'e endemik olan bu doğal türün gen kaynaklarını koruma yollarından biri bu türün tohum özelliklerini ortaya koymaktan geçmektedir.Bu çalışmada Doğu Kızılağacı'nın tohum özelliklerini ortaya koymak amacıyla Mersin, Antalya, Denizli ve Muğla orijinlerine ait tohumlar kullanılmıştır. Öncelikle Doğu Kızılağacı kozalaklarının ve bunlardan elde edilen tohumların morfolojik özellikleri ve doluluk oranları belirlenmiştir. Çalışmada kullanılan kozalakların ortalama boyu 19,39 mm ve çapı 13,24 mm olarak bulunmuştur. 4 farklı orijinin genel ortalaması olarak tohumların 1000-tane ağırlığı 5,58 g olarak bulunmuştur. Tohumların morfolojik ölçülerinde genel ortalama tohum uzunluğu 3,90 mm, genişliği 3,02 mm, kalınlığı 1,18 mm ve bireysel ağırlığı 0,0055 g olarak saptanmıştır. Farklı yörelerden toplanan Doğu Kızılağacı tohumları orijinlere göre morfolojik bakımdan farklılık göstermiştir.Kozalaklardan çıkan tohumların doluluk oranlarını belirlemek amacıyla kesme testi uygulanmıştır ve test sonucunda Mersin orijininde % 33,9, Antalya orijininde % 63,6, Denizli orijininde % 36,0 ve Muğla orijininde % 79,6 oranında boş tohum bulunmuştur. Orijinlerin genel ortalaması olarak Doğu Kızılağacı tohumları % 54 boş tohum oranı ile yüksek oranda boş tohum içermektedir.3 farklı tarihte toplanan Mersin ve Antalya orijinine ait tohumlarda (Mersin: 1 Eylül, 21 Eylül, 15 Ekim ve Denizli: 1 Eylül, 21 Eylül 25 Ekim) morfolojik özellikler ve çimlenme yeteneği belirlenmiştir. Çimlenme testi 24 ?C sabit sıcaklıkta gerçekleştirilmiştir. Yapılan testler sonucunda Doğu kızılağacı tohumlarının Eylül ayının ilk haftasından itibaren çimlenme yeteneklerine ulaştığı anlaşılmıştır.Tohumların farklı çimlenme sıcaklıklarındaki tutumlarını belirlemek amacıyla katlamasız ve 4 hafta katlama görmüş tohumlara 7 farklı sıcaklıkta (8, 12, 16, 20, 24, 28, 32 ?C) çimlenme testleri uygulanmıştır. Orijinler genel olarak 20, 24, 28 ve 32 ?C sıcaklıklarda iyi çimlenme göstermiştir. 8 ?C sıcaklıkta katlamasız tohumlar hiç çimlenme göstermezken 4 hafta katlama görmüş tohumlar düşük oranda çimlenmişlerdir. Tohumların farklı katlama sürelerine göre çimlenme yüzdesinde ve çimlenme hızlarında gösterdikleri tutum sıcaklık arttıkça daha homojenize olmuş ve birbirine yakın değerler göstermişlerdir. En yüksek çimlenme hızı 28 ve 32 ?C'de (5,2 ve 4,7 gün) görülmüştür.Tohumların farklı katlama sürelerinden (katlamasız ve 2, 4, 6, 8 hafta ) sonra çimlenmeleri takip edilerek dormansinin derinliği araştırılmıştır. Doğu Kızılağacı tohumlarının çimlenme yüzdesi ve çimlenme hızı; katlama süresi ve orijinlere göre farklılıklar göstermiştir. Orijinler arası ortalama en yüksek çimlenme yüzdesine Denizli orijinli tohumlar ulaşmıştır. Daha sonra sırasıyla Antalya, Mersin ve Muğla orijinli tohumlar gelmiştir. Özellikle Muğla orijinli tohumlar oldukça düşük çimlenme oranı sergilemiştir (% 7,7). Çimlenme oranının genel olarak düşük olması, boş tohum oranının yüksek olmasından kaynaklanmaktadır. Katlama işlemi uygulanmadan çimlenme testine alınan tohumlar, katlama işlemi sonrası çimlenme testine alınanlara göre belirgin olarak düşük çimlenme oranı göstermiştir. Farklı orijinlere ait tohumlardaki dormansinin kırılması için genel olarak 2 hafta, çimlenmenin hızlanması için de 4 haftalık katlama işlemi yeterli olmuştur.

Özet (Çeviri)

Oriental alder (Alnus orientalis Decne.) naturally distributed only in Turkey, Cyprus, Syria and Lebanon in the world. It distributed more extensively in Turkey than the other countries. Being endemic to the Eastern Mediterranean, one of the way of genetic conservation of the species is to determine the seed characteristics of the species.The objective of this study was to determine the seed characteristics of Oriental alder. In the study, the seeds from four provenances were collected namely as, Mersin, Antalya, Denizli and Mugla. Firstly, the rate of sound seeds and the physiological and morphological characteristics of the seeds were determined. The length and diameter of the cones were 19,39 mm and 13,24 mm, respectively. The overall average 1000-seed weight of the species was found as 5,58 g. Of morphological measures of seeds, the average length, width, thickness and individual weight of seed were determined as 3,90 mm, 1,18 mm, 3,02 mm and 0,0055 g, respectively. The seeds of Oriental alder collected from different provenances demonstrated variation in terms of morphological characteristics.A cutting test was applied in order to determine the rate of sound seeds. As a result, provenance of Mersin, Antalya, Denizli and Mugla had empty seed rates of 33,9 %, 63,6 %, 36 % and 79,6 %, respectively. In general, average empty seed rates was 79,6 %.The seeds were collected from two provenances (Mersin and Denizli) at three dates (Mersin: September 1st, September 21th, October 15th and Denizli: September 1st, September 21th, October 25th) in order to determine the maturation of the seeds. The germination test was applied at 24 ?C constant temperature. The tests demonstrated that the seeds of Oriental alder gains the germination ability at the beginning of September.In order to determine the germination response of the seeds at different temperatures, prechilled (four weeks) and non-prechilled seeds from three provenances were taken to germination test at 7 different temperatures (8, 12, 16, 20, 24, 28, 32 ?C). Results of this tests revealed that germination percentages of the prechilled seeds were higher than the that of non-prechilled seeds. In general, provenances tested at 20, 24, 28 and 32 ?C temperatures had higher germination rates. The non-prechilled seeds didn?t germinate at 8 ?C constant temperature while the prechilled seeds germinated at lower rates. The seeds demonstrated homogenous germination behavior in terms of germination percentage and germination speed as the germination temperature increased. The highest germination speed for both treatments (prechilled and non-prechilled) were found at 28 ?C (5,2 day) and 32 ?C (4,7 day) constant temperatures.In order to determine the optimum prechilling durations of the four provenances at 24 ?C after different prechilling duration of seeds (control and 2, 4, 6, 8 weeks) were implemented. Germination percentages and germination speed significantly differed according to prechilling duration and provenances. The highest germination percentage was observed on the seeds of Denizli provenance. This followed by Antalya, Mersin and Muğla provenances. Particularly, the seeds of Mugla provenance was the lowest germination percentage as 7,7 % due to the higher empty seeds rate. The germination rates of non-prechilled seeds were generally lower than that of prechilled seeds. In general, 2 weeks prechilling duration was sufficient for the dormancy removal, and 4 weeks prechilling duration can be recommended for the faster germination.

Benzer Tezler

  1. Farklı kap ortamlarının Türk kızılağacı (Alnus orientalis Decne.) fidan karakterleri üzerine etkileri

    The effects of different container media on Turkish alder (Alnus orientalis Decne) seedling characteristics

    GÜVEN KAVRAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Ormancılık ve Orman MühendisliğiBursa Teknik Üniversitesi

    Orman Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA YILMAZ

    PROF. DR. SERVET ÇALIŞKAN

  2. Betulaceae familyası duyarlı hastalarda Alnus orientalis (Doğu kızılağacı) decne. polenine karşı gösterilen IgE reaktivite profilinin belirlenmesi ve majör alerjenlerinin saflaştırılması

    Determination of IgE reactivity profile to alnus orientalis (eastern alder) decne. pollen in the patients who sensitized to betulaceae family and purification of the major allergens

    FERUDUN KOÇER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Allerji ve İmmünolojiBülent Ecevit Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ŞENOL ALAN

  3. Doğu Karadeniz bölgesinde yetişen önemli bazı ağaç odunlarının çivi ve vida tutma dirençleri

    Nail and wood screw with drawal resistance of some important tree species growing Eastern Black Sea region

    MEHMET HAKAN AKYILDIZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Ormancılık ve Orman MühendisliğiKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Orman Endüstri Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ABDULKADİR MALKOÇOĞLU

  4. Ağaç türü ve işlem özelliklerinin verniklerin aşınma indeksi ve parlaklık özellikleri üzerine etkilerinin araştırılması

    Investigation of the effects of wood material and processing properties on the wear index and gloss properties

    ÇİĞDEM KASA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Mühendislik BilimleriKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Orman Endüstri Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TURGAY ÖZDEMİR

  5. Çeşitli ağaç türlerinden elde edilen kontrplakların teknolojik özellikleri üzerine presleme süresi ve tutkal türünün etkisi

    The effects of pressing time and adhesive types on technological properties of plywood obtained from different wood species

    MEHMET SALİH DEMİRKIR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Ağaç İşleriKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Orman Endüstri Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İSMAİL AYDIN