Geri Dön

Türkiye'de memurların sendikal hakları çerçevesinde grev hakkı

The right to strike of civil servants within the framework of trade union rights in Turkey

  1. Tez No: 312559
  2. Yazar: EMEL ÜNAL
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ANIL ÇEÇEN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Hukuk, Siyasal Bilimler, Law, Political Science
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2012
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Genel Kamu Hukuku Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 211

Özet

Devletin asli ve sürekli kamu hizmetlerini yerine getiren memurların örgütlenmeleri ve örgütlenmeleri neticesinde doğan hakları, sahip oldukları ayrıcalıklı statü sebebiyle birçok alanda tartışmaya konu olmuştur.Yapılan çalışmada Türkiye'de memurların sendikal hakları çerçevesinde grev hakkı ele alınarak var olan tartışmalar değerlendirilmiş, memurların bu alandaki konumu irdelenmiştir.Memur, 1982 Anayasası'nın 128. maddesi gereğince; devletin asli ve sürekli kamu hizmetlerini yerine getiren kişilerdir. Bu kişilerin Devlet ile olan ilişkisi statü hukuk çerçevesinde düzenlenir. Bu anlamda, bu ilişki; genel, soyut, objektif hukuk kuralları ile düzenlenen ?düzenleyici (kural) işlemler? ile şekillenir.Grev ise genel anlamda iş bırakımı olarak tanımlanmaktadır. Bağımlı çalışanların topluca iş bırakması olarak tanımlanan grev, öncelikle bir vakıa olarak karşımıza çıkmış, sonradan bir hak halini almıştır. Sendikal haklardan biri olan grev, çalışanların elinde işverene yönelik kullandığı bir kozdur.Memur ve grev kavramını aynı potada erittiğimizde, tezimizin tartışma konusu ortaya çıkmaktadır. Memurların sahip oldukları ayrıcalıklı statü ve konum, memurların örgütlenmesi ve grev haklarını kullanması yönünde karşıt görüşler doğurmaktadır. Memurların sendikalaşmasına ilişkin uluslar arası ve ulusal düzeyde görüş birliği sağlanmış olsa da grev hakkı aynı kaderi paylaşamamaktadır.Memurların grev hakkının var olduğunu ve var olmasını ileri süren görüşe göre; sendikal haklar bir bütündür ve parçalanamaz. Birinin kullanımı diğerinin varlığına bağladır. Bu açıdan grevsiz bir toplu sözleşme etkin değildir. Bu bakış açısına göre, memurlar grev hakkına sahip olmalıdırlar. Hali hazırda uluslararası sözleşmelerle de (BM ve ILO sözleşmelerinde) memurların grev hakkı tanınmıştır.Memurların grev hakkının var olmadığını ve var olmamasını ileri süren görüşe göre de, memurların gördükleri asli ve sürekli görevler kamu hizmeti niteliğinde olduğundan grev yapıldığında etkilenecek kesim kamu hizmeti alan toplumdur. Ayrıca, memurların içinde bulundukları statüsel çalışma ilişkisi sistemi, grev yapılmasını olanaklı kılmaz. Bu bakış açısına göre de, grev yapıldığında karşılığında lokavt olması gerekir ancak Devlet lokavt yapamayacağından grev kendiliğinden olanaksızdır.Türkiye'de memurların grev hakkının açıkça yasaklayan anayasal bir hüküm yoktur. Ancak; 657 sayılı kanun 27. maddesi gereğince grev yasaklanmıştır.Memurların grev hakkına ilişkin tartışmalar, Anayasanın 90. maddesi ışığında, ulusal ve uluslararası mevzuata göre değerlendirilip ortak bir paydada görüş birliği sağlanmalıdır. Demokratik, sosyal bir hukuk devleti gereklerinin yerine getirilebilmesi için memur sendikaları dernekleştirilmemeli, sendikacılık tüm sendikal haklarını kullanarak aktif hale getirilmelidir.

Özet (Çeviri)

The organization and the rights obtained as a result of organizing of civil servants?, who are responsible for fundamental and permanent functions required by the public services, privileged status have always been led to discussions.In this research, existent discussions about the Right of Strike of public servants due to their union rights and the role of public servants at this structure in Turkey are examined.A public servant, according to the article 128 of 1982 Constitution, is the person who carries out the fundemental and permanent functions required by public services. The relationship between public servants and the government is regulated by Status Law. In this context, this relationship, takes form with ?regulatory acts? which is arranged by general, abstract, and objective legal principles.On the other hand, strike is generally defined as walkout of the dependent employers. From this definition strike, at first, considered as an event but after a while it has become a right. As one of the union rights, strike is a trump for workers against their employers.As we take the public servant and strike as a concept at the same frame, the discussion of this thesis arises. The privileged status and position of public servants, generates contrary opinions about organizing and using the right of strike of public servants. Altough there is a national and international consensus about the unionization of public servants, the right of strike does not share the same destiny.According to the opinion which asserts the right of strike shall exist, union right are whole and indivisable. The usage of one depends the other ones existance. At this point a collective bargaining without a strike is not efficient. According to this point of view public servants should have the right of strike. The right of strike for public servants is already accepted in international conventions (like UN and ILO).On the other hand, according to the opinion which asserts the right of strike of public servants shall not exist, the main task of public servants is to do the fundemantel and permanent public services, so during a strike society ,who takes the public service, will effect negatively. In addition, the statutional working relation system of public servants makes it impossible to do a strike. In this point of view, if public servants go for a strike a lock out must used, but a government cant use lock out so a strike is spontaneously impossible.There is no constitutional law defining the right of strike of public servants clearly at Turkey. However, according to the article 27 of Government Officials Code numbered 657, strike is forbidden.The discussion about the right of strike of public servants shall appreised according to the national and international legislation and in the light of article 90 of Constitution it shall come into a consensus at the common denominator. To meet the requirements of a democratic and social constitutional state, public servant unions should not turned into associations, unionism should activated with the usage of all of the union rights.

Benzer Tezler

  1. Identité de classe sociale et l'ethnicité

    Sınıf ve etnisite kimliği

    HURİ KİRAZ ÖZDOĞAN

    Yüksek Lisans

    Fransızca

    Fransızca

    2013

    Siyasal BilimlerGalatasaray Üniversitesi

    Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı

    PROF. FÜSUN ÜSTEL

  2. Türkiye'de memur sendikacılığı (Öğretmen sendikacılığı örneği)

    Civil servant unionism in Turkey (The example of teacher unionism in Turkey)

    LEYLA ÖCAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Kamu YönetimiGazi Üniversitesi

    Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. KAMİL UFUK BİLGİN

  3. Türkiye'de memur sendikalarının kamu çalışanları açısından iktisadi hayata etkileri

    The effects of civil servant unions on finansal life in Turkey in terms of civil servants

    MECBUR BODUR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    EkonomiBilecik Şeyh Edebali Üniversitesi

    İktisat Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYKUT EKİNCİ

  4. Türkiye'de memur sendikacılığı , uluslararası normlar ve Avrupa Birliği ülkeleri çerçevesinde değerlendirilmesi

    Public employees unionism, in Turkey, internationals norms and its evaluation in the Europen Community countries

    GÜLŞEN SARI GERŞİL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriDokuz Eylül Üniversitesi

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FİKRET SÖNMEZ

  5. Türkiye'de memurların sendikal hakları

    Başlık çevirisi yok

    DEMET ERYILMAZ (PEKER)

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    Kamu YönetimiGazi Üniversitesi

    Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BURHAN AYKAÇ