Geri Dön

Çocukların aile kararlarına katılımı konusunda çocuk ve ebeveyn görüşlerinin incelenmesi

Başlık çevirisi mevcut değil.

PDF İndir

  1. Tez No: 31381
  2. Yazar: SEMA HINÇAL
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MÜBERRA BABAOĞUL YENER
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Ev Ekonomisi, Home Economics
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1993
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Ev İdaresi ve Aile Ekonomisi Ana Bilim dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 181

Özet

Ankara ilinde yapılan bu araştırma, ailelerde çocukların kararlara katılımı ve etkili olma durumu ile ilgili çocuk ve ebeveyn görüşlerini ve görüş benzerliğini belirlemek ve bu konuda çocuğun yaşı ve cinsiyetinin etkisini ortaya çıkarmak ve konuyla ilgili olarak ailelere, araştırıcılara ve ilgili kuruluşlara gerekli önerilerde bulunmak amacıyla yapılmıştır. Araştırma kapsamına alman, 500 çocuk Milli Eğitim Bakanlığı Eğitim İstatistiklerinden tesadüfi örneklem tablosu yoluyla belirlenen Ankara Merkez ilçelerindeki okullardan seçilmiştir ve bu çocukların ebeveynleride araştırma kapsamına alınarak çocuk-ebeveyn çifti oluşturulmuştur. Araştırma kapsamına alman çocukların %41.8'i 9-11, %45.4'ü 12-15, %12.8'i ise 16-19 yaşındadır. Çocukların %51.0'i kız, %49.0'u erkektir. 9-11 (%50.7) ve 12-15 (%55.9) yaşındaki çocukların yarısından çoğu kız, 16-19 yaşındaki çocukların ise %65.6'sı erkekdir. Çocukların yaşı ve cinsiyetleri127 arasındaki ilişki istatistiksel açıdan önemli bulunmuştur 0.05). Kız ve erkek çocuklar ile ebeveynlerinin, yarısından çoğu sorun olmadığını belirtmektedir. Karar verilirken, çocuk ile ebeveyn arasındaki en önemli sorun, kız çocuk açısından çocuğun görüşlerine önem verilmemesi (%13.7), erkek çocuk açısından, çocuğun fikrinin sorulmaması; kız ve erkek çocukların ebeveynleri açısından ise çocuğun fikrinin sorulmamasıdır (kız çocukların ebeveynlerinin %12.6'sı, erkek çocukların ebeveynlerin %15.5'i). Çocuk ve ebeveyn açısından ailelerde karar verilirken çocuk ve ebeveyn arasında olan en önemli sorun ile çocuğun cinsiyeti arasındaki ilişkinin istatistiksel açıdan önemli olmadığı saptanmıştır (p>0.05). Bu konuda, 16-19 yaş grubundaki çocuklar ve kız çocuklar ile ebeveynlerinin cevap benzerlik oranı daha yüksektir.129 Araştırma kapsamına alman çocukların %59.2'si, ebeveynlerin %70.0'i ailelerinde karar verilirken bazen fikir ayrılığı veya anlaşmazlık olduğunu belirtmektedir. Dokuz-11 yaş grubundaki çocukların %11.9'u fikir ayrılığı olduğunu, %52.2'si bazen fikir ayrılığı olduğunu belirtmekte; bu oranlar, 16-19 yaş grubunda artmaktadır. Çocukların yaşları büyüdükçe, fikir ayrılığı olmadığını söyleyen çocukların oranı giderek azalmaktadır (p0.05). Kız ve erkek çocukların yarıdan çoğu, bazen fikir ayrılığı olduğunu; kız çocukların %12.5'i, erkek çocukların %11.0'i fikir ayrılığı olduğunu belirtmektedir (p>0.05). Ebeveynlerin çoğunluğu, bazen fikir ayrılığı olduğunu belirtirken, kız çocukların ebeveynlerinin %9.4'ü, erkek çocukların ebeveynlerinin ise %6.5'i fikir ayrılığı olduğunu belirtmektedir (p>0.05). Bu konuda çocuğun yaşının büyümesiyle çocuk ve ebeveyn cevaplarının benzerlik oranı artmaktadır ve kız çocuklarıyla ebeveynlerinin cevap benzerlik oranı, erkek çocuklar ınmkine göre daha yüksektir..130 Çocuk ve ebeveynler, televizyon programlarından hangisinin seyredileceğine karar vermede daha çok fikir ayrılığının olduğunu belirtmektedir, bunu çocukların eve geliş-gidiş saati, evle ilgili günlük faaliyetleri kimin yapacağına karar verme izlemektedir. Araştırma kapsamına alınan her yaş grubundaki çocuklar, fikir ayrılığının en çok olduğu karar konusu olarak televizyon programlarından hangisinin seyredileceği kararını belirtmektedir, bu kararı çocukların eve geliş-gidiş saati izlemektedir. Her yaş grubundaki çocukların ebeveynleri de en çok fikir ayrılığının olduğu karar konusu olarak televizyon programlarından hangisinin seyredileceği kararını belirtmektedir; bu kararı 9-11 ve 12-15 yaş grubunda çocukların eve geliş-gidiş saati, 16-19 yaş grubunda ise evle ilgili günlük faaliyetleri kimin yapacağına karar verme izlemektedir. Kız çocuklar (%20.5'i) ve erkek çocuklar (%20.8'i) ile bunların ebeveynleri (kızların ebeveynlerinin %18.5 erkeklerin ebeveynlerinin %18.1'i) ençok televizyon programlarından hangisinin seyredileceği kararında fikir ayrılığı olduğunu belirtmektedir; bu kararı çocukların eve geliş-gidiş saati izlemektedir. Fikir ayrılığının olması durumuna ilişkin çocuk ve ebeveyn cevapları arasındaki en düşük benzerlik oranı 0. 62131 ile kız çocuklarda evle ilgili günlük faaliyetleri kimin yapacağı kararında, en yüksek oran ise 0.90 ile 16-19 yaş grubunda çocuğun eğitim kararındadır. Çocukların %54.6'sı, ebeveynlerin %54.9'u ailelerinde karar verilirken fikir ayrılığı olması durumunda da ortak bir karar verildiğini belirtmektedir. 9-11 (%53.0) ve 12-15 (%58.4) yaşındaki çocukların yarısından çoğu ortak bir karar verildiğini; 16-19 yaşmdakilerin %51.7'si ise bazen ortak bir karar verildiğini belirtmektedir. 16-19 yaşındaki çocuklardan ortak bir karar verilmediğini belirten çocuğa rastlanmamıştır. 9-11 yaşındaki çocukların ebeveynlerinin %55.3'ü, 12-15 yaşmdakilerin ebeveynlerinin %57.7'si ortak bir karar verildiğini, 16-19 yaşmdakilerin ebeveynlerinin ise %51.9'u bazen ortak bir karar verildiğini belirtmektedir (p>0.05). Kız ve erkek çocukların yarısından fazlası ortak bir karar verildiğini belirtmektedir. Ortak bir karar verilmediğini belirten kız ve erkek çocuklarının oranları çok düşüktür. Kız çocukların ebeveynlerinin %38.9'u ile erkek çocuklarının ebeveynlerinin %43.9'u bazen ortak bir karar verildiğini belirtmektedir. Ebeyeyn açısından da, ortak bir karar verememe oranı çok düşüktür (p>0.05).132 Çocuğun yaşının büyümesiyle, bu konudaki çocuk-ebeveyn cevap benzerlik oranı artmaktadır ve kız çocukların erkek çocuklara göre benzerlik oranı biraz daha fazladır. Çocuklar; kendisi ile ilgili kararları daha çok ebeveyn yardımıyla verdiğini (%48.4), ebeveynleri ise daha çok çocuğun kendisiyle ilgili bazı kararları verdiğini (%53.4) belirtmektedir. Çocukların yaşının büyümesiyle tek başına karar verme oranı artmakta, ebeveynin yardımıyla karar verme oranı azalmaktadır (çocuk açısından p0.05). Ebeveynler ise, kız çocukların %3.9'unun, erkek çocukların % 9. 8' inin kendileri ile ilgili kararları tek başına verdiklerini; kız çocukların (%40.0), erkeklere göre (%36.7) daha fazla ebeveyn yardımıyla karar verdiğini belirtmektedir. Çocukların yaşının büyümesi ile bu konuda çocuk ve ebeveyn cevap benzerlik oranı artmaktadır. Çocukların kendisi ile ilgili kararları vermesi durumuna ilişkin kız çocukları ile ebeveynlerin cevaplarının benzerlik oranı (0.62) erkek çocuklarmınkine göre (0.57) daha yüksektir.133 Çocuklar, tek başına verdiği kararlar arasında ilk sırada harçlığın nelere harcanacağı kararını (%17.2) belirtmektedir; bu kararı boş zaman faaliyetlerine karar verme ve kırtasiye malzemeleri, oyun/oyuncak, spor malzemesi, kaset vs. satın alma kararı izlemektedir. Aynı kararları ebeveynler de değişik sırayla belirtmektedir. Buna göre, ilk sırada kırtasiye malzemeleri, oyun/oyuncak, spor malzemesi, kaset vs. satın alma kararı (%19.0) yer almakta, bunu boş zaman faaliyetlerine karar verme (%17.8) ve harçlığın nelere harcanacağı kararı (%16.8) izlemektedir. Dokuz-11 yaşındaki çocukların %18.4'ü harçlığın nelere harcanacağı kararını, 12-15 yaşmdakilerin %18.0'i kırtasiye malzemeleri, oyun/oyuncak, spor malmezesi kaset vs. satın alma kararını, 16-19 yaşmdakilerin ise %17.3'ü boş zaman faaliyetleriyle ilgili kararı tek başına vermektedir. Ebeveynler ise, her yaş grubundaki çocukların daha çok kırtasiye malzemeleri, oyun/oyuncak, spor malzemesi kaset vs. satın alma kararını tek başına verdiklerini belirtmektedir. Kız çocuklar (%17.4) harçlığın nelere harcanacağı kararını, erkek çocuklar ise (%19.2) boş zaman faaliyetleriyle ilgili kararı daha çok tek başına vermektedir.134 Kız çocukların ebeveynleri (%17.8) çocukların boş zaman faaliyetleriyle ilgili kararı, erkek çocukların ebeveynleri ise (%20.4) kırtasiye malzemeleri, oyun/oyuncak, spor malzemesi, kaset vs. satın alma kararını daha çok tek başına verdiklerini belirtmektedir. Çocukların tek başına verdiği kararlara ilişkin çocuk ve ebeveynlerin cevaplarının benzerlik oranları 0.55* in üzerindedir ve çocuğun yaşının büyümesiyle benzerlik oranı artmaktadır. Kız ve erkek çocuklarındaki benzerlik oranları, kararlara göre biraz farklılık göstermekle birlikte, oranlar birbirine yakındır. Araştırma kapsamına alman çocukların ve ebeveynlerinin, çoğunluğu, çocuğun tek başına verdiği kararları ebeveynin bazen kabul ettiğini, çocukların %32.7'si ve ebeveynlerin %20.6'sı ise ebeveynin kabul ettiğini belirtmektedir. Çocuk ve ebeveyn açısından, çocukların yaşının büyümesiyle tek başına verdiği kararları ebeveynin kabul etme oranı artmaktadır. Kız ve erkek çocuklar ve ebeveynler, yüksek oranda,“çocukların verdiği kararları ebeveynin bazen kabul ettiğini”belirtmektedir.135 Ailelerde çocukların tek başına verdiği kararları ebeveynlerin kabul etme durumuna ilişkin çocuk ve ebeveyn cavaplarının benzerlik oranları, 9-11 yaş grubunda 0.71 iken, 12-15 yaş grubunda 0.66, 16-19 yaş grubunda ise 0.67 dir. Kız çocukları ile ebeveynlerin cevap benzerlik oranı (0.77), erkek çocuklarındakine göre (0.59) daha yüksektir. Araştırma kapsamına alınan çocukların %8 6.8 eğitim kararına, %86.5'i meslek seçimi kararma, %80.7'i ise evle ilgili günlük faaliyetleri kimin yapacağı kararma daha çok katılıp etkili olmaktadır. Çocuklar, eve geliş-gidiş saati (%22.9) ve tatil ile ilgili karara (%77.7) katılıp, etkili olmadıklarını ve %20.1'i tatil ile ilgili karara katılmadıklarını belirtmektedir. Çocukların %40.5'i, arkadaş seçimi kararını kendileri vermekte ve bu kararla aileleri ilgilenmemektedir. Ebeveynlerde, çocukların daha çok meslek seçimi kararma (%88.1) daha çok katılıp, etkili olduklarını belirtmektedir. Ebeveynlere göre, bu kararı, eğitim kararı (%86.6), izlemektedir; çocuklar tatil ile ilgili karara (%14.7) ve eve geliş-gidiş saati kararına (%10.3) katılıp, etkili olmamakta, çocukların %28.0'i tatil ile ilgili karara katılmamaktadır. Ailelerde çocukların sosyal kararlara katılma durumu yaşlarına göre incelendiğinde; her yaş grubundaki136 cocuklarxn çoğunluğu, eğitim kararma katildxklarim ve etkili olduklarını belirttikleri görülmektedir. Bu karardan başka, 9-11 yaşındaki çocuklar (%80.3) evle ilgili günlük faaliyetleri kimin yapacağı kararına, 12-15 (%87.6) ve 16-19 (%92.0) yaşındakiler ise meslek seçimi kararına katılıp, etkili olduklarını belirtmektedirler. Çocukların katılmadığı kararlar arasında 9-11 (%25.8) ve 16-19 yaşındakilerde (/%20.6) tatil kararı, 12-15 yaşmdakilerde ise (%15.2) evle ilgili günlük faaliyetleri kimin yapacağı kararı ilk sırada yer almaktadır. Çocukların evle ilgili günlük faaliyetleri kimin yapacağı kararı dışındaki tüm sosyal kararlara katılımı yaşın büyümesiyle artmakta, katılmama oranları ise düşmektedir. Bu konuda ebeveynler, 9-11 yaşındaki çocuklarının meslek seçimi (%84.1), 12-15 yaşındakilerin eğitim kararına (%90.4), 16-19 yaşındakilerin ise meslek seçimi (%96.7) kararına daha çok katılıp etkili olduklarını belirtmektedir. Ebeveynlere göre, çocukların katılmadıkları kararlar arasında 9-11 (%35.9) ve 12-15 yaşındaki çocuklarda (%24.0) tatil kararı, 16-19 yaşındakiler ise (%22.6) evle ilgili günlük faaliyetleri kimin yapacağı kararı ilk sırada yer almaktadır. Çocukların sosyal kararlara katılımı, genellikle çocuğun yaşının büyümesiyle artmaktadır.137 Çocuk açısından, meslek seçimi, tatil kararı (p

Özet (Çeviri)

The purpose of this survey which is conducted in Ankara is to determine the opinions of children and parents about children's participation in the decisions of their families and their influence in these decisions, as well as to determine similar opinions and to bring up the effects of age and sex of children on family decisions and in addition, to make suggestions to families, researchers or other related institutions. The 500 children who are included in this survey are selected from the schools in Ankara Centre districts, by using the random sampling tables of Education Statistics of the Ministry of Education. Parents of these selected ehilden are also included in the survey and thus, child-parent pairs are formed. The result of the survey may be summarized as follows : According to age groups, 41,8% of the children included in the survey are in 9-11 age group; 45.4% are in 12-15 age group while 12.8% are in 16-19 age group. 51% of these children are girls and 4 9% are boys.144 In more than half of the families, the family decisions are made democratically, by the participation of all the family members. The age of the child is the factor which has the highest effect on making decisions altogether in a family. During the discussion of a decision, in more than half of the families, problems do not appear between the child and parents. The disagreement in the family decisions are affected by the age and sex of the child. Choosing the TV channel to watch, permission about the time children are allowed to leave or return home and selecting the person who is going to do some activities in the house are examples of the social decisions where the disagreement is most. According to the parents, children mostly decide about some of the matters concerning themselves while according to the children they decide with the help of their parents. The age and sex of the child affects the child in making decisions about himself and about the subjects of these decisions. The decisions of the children which are decided by themselves are sometimes agreed by their parents. The age of the child affects the agreement of the parents. Among the social and economic decisions of the family, the children mostly participate and are effective in the decisions concerning themselves. For example, the145 education of the child and choosing a profession are among the social decisions or the amount of pocket money and choosing the type of food to buy are among the economic decisions. The age and sex of the child are two important factors effecting the participation of children in social or economic family decisions. Children participate in social decisions more than in economic decisions. According to the opinions of more than half of the child-parent partners, the participation of children in family decisions is important, however, the age of the child affects this participation.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    896159

    Din eğitimi açısından gayr-i müslimlerle evlilik: Türk–Alman karma evlilikleri

    Marriage with non-muslims in terms of religious education: Mixed Turkish-German marriages

    FATİH SANCAK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Dinİstanbul Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE ZİŞAN FURAT

  2. Tez No

    215180

    Kentsel alanlarda kadın işgücü arzının belirleyicileri ve kadın işgücü arzının ücret yapısı üzerindeki etkisi: Türkiye üzerine bir uygulama

    Determinants of female labour supply in the urban labour markets and the effects of female labour supply on the wage structure: An application to Turkey

    H. GÜNSEL DOĞRUL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    EkonomiDumlupınar Üniversitesi

    İktisat Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KEMAL YILDIRIM

  3. Tez No

    156270

    Bir üniversite hastanesinin çocuk servislerinde verilen bakımın aile merkezli bakım yönünden incelenmesi ve anne görüşlerinin belirlenmesi

    Examination of the care given at the children units of a university hospital with regard family centered care and determination of mother's views

    HANDAN OKTAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    HemşirelikHacettepe Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. HİCRAN ÇAVUŞOĞLU

  4. Tez No

    905943

    Disrupting factors in Cameroonian families: A focus on polygyny practice of contemporary Bamun people

    Kamerunlu aileleri yıkan faktörler: Çağdaş Bamunların çok eşlilik uygulamalarına odaklanma

    ROUKAYA MEFIRE NJOYA

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    SosyolojiSelçuk Üniversitesi

    Sosyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖZLEM ALTUNSU SÖNMEZ

  5. Tez No

    206162

    Çocukların ailede satın alma kararları üzerine etkileri ve bir uygulama

    Başlık çevirisi yok

    İNCİ AYGÜN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    İşletmeGebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü

    İşletme Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. HALİM KAZAN

Geri Dön