Tiroid nodüllerinin değerlendirilmesinde DNA onarım proteinlerinin yeri
Tiroid nodüllerinin değerlendirilmesinde DNA onarım proteinlerinin yeri
- Tez No: 331422
- Danışmanlar: PROF. DR. AYŞE SERTKAYA
- Tez Türü: Tıpta Yan Dal Uzmanlık
- Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
- Anahtar Kelimeler: Tiroid, Papiller karsinom, Kronik tiroidit, Kolloidal guatr, DNA, MGMT, MMR, MSH2, MLH1, Thyroid, Papillary Thyroid Cancer, Chronic Lymphocytic Thyroiditis, Colloidal Goitre, DNA, MGMT, MMR, MSH2, MLH1
- Yıl: 2013
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İnönü Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Endokrinoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 90
Özet
Tiroid Nodüllerinin Değerlendirilmesinde DNA Onarım Proteinlerinin Yeri Giriş ve Amaç: Benign ve malign tiroid lezyonları, endokrin bezlerin en sık görülen patolojileridir ancak zaman zaman bu lezyonların ayırımı histopatolojik olarak bile güç olabilir. Son yıllarda bazı moleküler göstergelerin bu amaçla kullanılabileceği bildirilmiştir. Mut-S-Homolog-2 (MSH2) ve Mut-L-Homolog-1 (MLH1) gibi bazı DNA onarım proteinleri [?Mismatch Repair? (MMR) proteinleri] ve metil guanin?DNA-metil transferaz (MGMT) gibi DNA onarım enzimleri üzerinde tartışılan moleküllerdir. Bu çalışmada; patolojik olarak papiller tiroid kanseri (PTK), kronik lenfositik tiroidit (KLT) ve multinodüler kolloidal guatr (MNG) tanısı konulmuş hastalarda MSH2, MLH1, MGMT düzeylerinin belirlenmesi ve bu lezyonların ayırıcı tanısında kullanılabilir olup olmayacakları araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Total ya da subtotal tiroidektomi yapılmış ve PTK (n=29, yaş; 50,07±16,42), MNG (n=26; 52,96 ±17,09) ve KLT (n=29; 46,21±11,80) tanısı almış 90 olguya ait doku örnekleri retrospektif olarak değerlendirildi. Parafin bloklardan elde edilen örnekler MGMT, MSH2, MLH1 proteinleri ile boyanarak immunhistokimyasal olarak değerlendirildi. Verilerin analizi için tanımlayıcı istatistiksel metotlar, ANOVA ve Pearson Ki-Kare testleri kullanıldı. Bulgular: MGMT, MSH2 ve MLH1 gruplar arasında istatistiki olarak anlamlı fark olmasa da PTK grubunda daha yüksek oranda foliküler hücre pozitifliği gösterdi. Gruplar MGMT ve MSH2 boyanma yoğunluğu ve immunreaktivite açısından benzerdi ancak PTK grubu lehine daha belirgindi. MGMT boyanma şekilleri açısından istatistiki fark olmamasına karşın, PTK olguları çoğunlukla nükleer ve stoplazmik; MNG olguları çoğunlukla nükleer boyanma paterni gösterdi. MSH2 % 50?den az ve %50 ve üzeri foliküler hücre pozitifliği şeklinde yapılan değerlendirmede KLT ve MNG grupları arasındaki fark anlamlı idi (p=0,023). MSH2 boyanma yoğunluğu ve immunreaktivite açısından KLT ve MNG grupları arasında farklı bulundu (sırasıyla p=0,001 ve p=0,044). MLH1 foliküler hücre pozitifliği PTK ile MNG grupları arasında farklı (p=0,032), immunreaktivitesi ise KLT ve MNG arasında farklı idi (p=0,012). Sonuç: DNA tamir genleri malign tümörlerde benign tümörlere oranla daha yüksek seviyelerde eksprese olur. Bu artış malign dönüşüm nedeniyle gelişen hasara cevaben DNA onarım genlerindeki fonksiyonel aktivasyona bağlanmaktadır. Bizim II çalışmamızda da DNA tamir genlerinden MGMT, MSH2 ve MLH1 düzeyleri değerlendirildiğinde papiller karsinom ve kolloidal guatr arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olmamasına rağmen papiller karsinom olgularının daha yüksek boyanma gösterdiği görülmüştür. Papiller karsinom ve kronik lenfositik tiroidit ayırımının bazen histopatolojik incelemede bile zor olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada incelediğimiz moleküler göstergelerin de bu ayırımda yeterince aydınlatıcı olmadığı görülmüştür. Bu moleküllerin rutin pratikte kullanılabilir hale gelmesi için daha fazla veriye ihtiyaç olduğunu düşünmekteyiz.
Özet (Çeviri)
The role of DNA repair proteins in the assessment of thyroid nodules Aims: Bening and malignant thyroid nodules are the most common lesions of endocrine glands. However the differantiation between these lesions even histopathologically are sometimes difficult. Recently some molecular markers; Mut-SHomolog- 2 (MSH2) and Mut-L-Homolog-1 (MLH1) are the two of DNA repair proteins [?Mismatch Repair? (MMR) proteins], and metil guanin?DNA-metil transferase (MGMT) is one of the DNA repair enzymes have been studied for the purpose. Herein this study we aimed to evaluate MSH2, MLH1 and MGMT levels in papillary thyroid cancer (PTC), multinodular colloidal goitre (MNG) and chronic lymphocytic thyroiditis (CLT) cells, and define if could be used as new markers for diagnosis. Methods: Ninety patients? tissue specimens obtained from total or subtotal thyroidectomy materials with PTC (n=29; 50.07 ±16.42 yrs), MNG (n= 26; 52.96 ±17.09 yrs) and CLT (n=29; 46.21±11.80 yrs) were evaluated. The specimens were studied for MGMT, MSH2, MLH1 immunohistochemically. Descriptive analysis, ANOVA test and Pearson?s chi squared test were used for statistical analysis. Results: Despite all MGMT, MLH1 and MSH2 were similar for follicular cell expression statistically, the staining was noticible in PTC group. The expressions for MGMT and MSH2 were similar for staining density and immunoreactivity within groups, but the expressions were more pronounced in PTC cells with nuclear and sitoplasmic staining. Whereas MNG cells were expressing nuclear staining. The groups were reevaluated for MSH2 follicular cell expression as less than 50% and equal and greater than 50%. In this model CLT and MNG groups were different (p=0.023) and the difference was significant for staining density and immunreactivity as well (p=0,001 and p=0,044 respectively). Follicular cell expression between PTC and MNG (p=0.032), and immunoreactivity between CLT and MNG (p=0,012) were different for MLH1. Results: DNA repairment so the expression of its biomarkers is more pronounced in malignant lesions. This increament is based on the functional activation IV of repairing genes in response to DNA damage. Here in this study despite showing no statistical significancy we found an increased expression of the three biomarkers ? MGMT, MLH1 and MSH2- in PTC cells especially compared to MNG cells, with a marked similarity to CLT. The big dilemma to differentiate chronic thyroiditis and papillary cancer insists on with these molecules, but further studies may compromise for the use of these new biologic markers especially for differentiating benign and malignant lesions.
Benzer Tezler
- Tiroid nodüllerinin değerlendirilmesinde us-elastografinin benign-malign ayrımına katkısı
In the evaluation of tyhroid nodules us-elastography distinction between benign and malignan contribution
HÜSEYİN KAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Radyoloji ve Nükleer TıpGaziantep ÜniversitesiRadyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AHMET SELİM KERVANCIOĞLU
- Tiroid nodüllerinin değerlendirilmesinde ultrasonografi ve sitoloji korelasyonunun rolü
The role of the correlation between the ultrasonography and cytology in the evaluation of the thyroid nodules
GÜLÜZAR KUTAS KURT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıKafkas Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ERAY ATALAY
- Tiroid nodüllerinin değerlendirilmesinde palpasyon eşliğinde ince iğne aspirasyon biopsisi ile ultrason eşliğinde ince iğne aspirasyon biopsisinin kıyaslanması
Comparison of palpation guided fine needle biopsy to ultrasound guided fine needle biopsy in the evaluation of thyroid nodules
F. MUSTAFA CESUR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2003
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıAnkara ÜniversitesiEndokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Bilim Dalı
PROF. DR. DEMET ÇORAPÇIOĞLU
- Soğuk tiroid nodüllerinin değerlendirilmesinde diğer yöntemler eşliğinde uygulanan bilgisayarlı tomografinin yeri
Başlık çevirisi yok
MOHSEN AGHDEM(HABİBİ)
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1990
Radyoloji ve Nükleer Tıpİstanbul ÜniversitesiGenel Cerrahi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SELÇUK ÖZARMAĞAN
- Tiroid nodüllerinin sintigrafik sonografik muayenesi ve histopatolojik sonuçlarla karşılaştırılması
Başlık çevirisi yok
SEZAİ ÖZTÜRK