Deneysel otoimmün MuSK miyastenia graviste sitokinlerin rolü
The role of cytokines in experimental autoimmune MuSK myasthenia gravis
- Tez No: 334295
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ERDEM TÜZÜN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Nöroloji, Neurology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2013
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Sinir Bilimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Sinirbilim Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 59
Özet
Miyastenia gravis (MG) çoğunlukla asetilkolin reseptörü (AChR) veya ?muscle-specific receptor tyrosine kinase? (MuSK) antikoruyla ilişkili olan ve kas zaafıyla karakterize otoimmün bir hastalıktır. MuSK antikorları ağırlıklı olarak IgG4 izotipindendir. MuSK ilişkili MG (MuSK-MG) gelişimini etkileyen immünglobülin (Ig) ve sitokinleri araştırmak amacıyla MuSK ilişkili deneysel otoimmün MG (MuSK-DOMG) modeli C57BL/6 farelerinde oluşturuldu. Rekombinan insan MuSK proteini ve ?complete Freund?s adjuvant? (CFA) (MuSK+CFA, n=8) ile immünize farelerin immünopatolojik bulguları sadece CFA ile immünize (CFA, n=8) kontrol farelerle karşılaştırıldı. Kas zaafı, klinik skorlama, asma ve motor aktivite testleri ile değerlendirildi. Serum anti-MuSK Ig izotip ve kompleman C3 seviyeleri ELISA ile, nöromüsküler bileşke (NMB)?deki Ig ve kompleman depozitleri immünofloresan boyama ile, kas AChR ve MuSK miktarları immünfloresan boyama ve western blot ile değerlendirildi. Serum ve lenf ganglionu hücrelerinin kültür üst sıvılarında sitokin düzeyleri ELISA ve çoklu boncuk yöntemi ile ölçüldü. MuSK+CFA grubunda 7 farede (%87.5) kas zaafı gözlenirken, CFA grubunda kas zaafı yoktu. CFA grubuna göre, MuSK+CFA grubunda serum anti-MuSK Ig izotip ve C3 seviyeleri, NMB Ig izotip, C3 ve membran atak kompleksi (MAK) depozit sayıları yüksek, NMB?deki AChR düzeyleri düşük ve MuSK düzeyleri benzerdi. IgG1 baskın anti-MuSK Ig izotipiydi. MuSK+CFA grubunda serumda IL-4, kültür üst sıvılarında IL-4, IL-10 ve IFN-gama düzeyleri kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde artmıştı. MuSK-MG hastalarına benzer şekilde MuSK-DOMG modelinde de komplemanı aktive etmeyen Ig izotipi IgG1 baskın bulunmuştur. Bununla beraber, NMB?de kompleman depozitlerinin görülmesi MuSK-MG patogenezinde kompleman aracılı membran hasarının rol oynayabileceğini düşündürmektedir. IgG1, IL-4 ve IL-10 düzeylerindeki artış MuSK immünitesinde Th2 tipi yardımcı T lenfositlerinin ağırlıklı olarak rol oynadığını düşündürmektedir.
Özet (Çeviri)
Myasthenia gravis (MG) is an autoimmune disease characterized by muscle weakness mostly associated with acetylcholine receptor (AChR) or muscle-specific receptor tyrosine kinase (MuSK)-antibodies. MuSK-antibodies are predominantly of the IgG4 isotype. MuSK associated experimental autoimmune myasthenia gravis (EAMG) model was established to investigate immunoglobulins (Ig) and cytokines related with MuSK associated MG (MuSK-MG). Immunopathological findings of mice immunized with recombinant human MuSK protein and complete Freund?s adjuvant (CFA) (MuSK+CFA, n=8) or only CFA (CFA, n=8) were compared. Muscle weakness was assessed with clinical scoring, inverted screen and motor activity tests. Serum anti-MuSK Ig isotype and complement C3 levels were measured by ELISA, neuromuscular junction (NMJ) Ig and complement deposits, AChR and MuSK levels were measured by immunofluorescence staining and western blot. Levels of cytokines in sera and supernatants of MuSK-stimulated lymph node ganglion cells were measured with ELISA and multiplex assays. Seven mice (87.5%) from MuSK+CFA group and no mice from CFA group showed muscle weakness. MuSK+CFA group showed increased anti-MuSK Ig isotype and C3 levels, NMJ Ig isotype, C3 and membrane attack complex (MAC) deposit counts, decreased NMJ AChR levels and comparable MuSK levels. IgG1 was the dominant anti-MuSK Ig isotype. MuSK+CFA group showed increased IL-4, IL-10 and IFN-gama levels in sera and/or supernatants. Similar to MuSK-MG patients, non-complement activating IgG1 was the dominant Ig isotype. Nevertheless, the presence of NMJ complement deposits suggests that complement-mediated membrane damage might participate in MuSK-MG pathogenesis. Increased IgG1, IL-4 and IL-10 levels suggest that Th2-type T-helper cells are involved in MuSK immunity.
Benzer Tezler
- Musk-reaktif lenfositlerin deneysel otoimmün miyastenia gravis modelinde karakterizasyonu ve biyobelirteç olarak değerlerinin araştırılması
Characterization of the musk-reactive lymphocytes in experimental autoimmune myasthenia gravis model and evaluation of it's value as biomarker
MELİKE KÜÇÜKERDEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
Moleküler Tıpİstanbul ÜniversitesiSinir Bilimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ERDEM TÜZÜN
- Deneysel otoimmün myasthenia gravis (DOMG) modelinde B lenfosit genlerinin hastalık gelişimine etkisi
The effect of B lymphocyte genes on disease development in experimental autoimmune myasthenia gravis (EAMG)
GİZEM KORAL
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Nörolojiİstanbul ÜniversitesiSinir Bilimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. VUSLAT YILMAZ
- Deneysel otoimmün miyokardit modelinde ozonun tedavi edici etkisinin araştırılması
Research of the therapeutic effect of ozone in experimental autoimmune myocarditis model
ALİ RIZA ÇİFTÇİOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıPamukkale ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DOLUNAY GÜRSES
- Deneysel otoimmün miyokardit modelinde erken dönemde verilen sakubitril-valsartan tedavisinin mortalite, morbidite ve miyokardiyal fibrozis parametreleri üzerine etkisi, hayvan çalışması
The effect of sacubitril-valsartan treatment in the early period of experimental autoimmune myocarditis model on mortality, morbidity and myocardial fibrosis parameters, animal study
ALİ DUYGU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
KardiyolojiÇanakkale Onsekiz Mart ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EMİNE GAZİ
- Deneysel otoimmün ensefalomiyelit immünopatogenezinde nötrofillerin katkısı
The role of neutophils in the immunopathogenesis of experimental autoimmune encephalomyelitis
AHMET KASIM KILIÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
NörolojiHacettepe ÜniversitesiNöroloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MERYEM ASLI KURNE
PROF. DR. RANA KARABUDAK