Geri Dön

Deneysel otoimmün miyokardit modelinde ozonun tedavi edici etkisinin araştırılması

Research of the therapeutic effect of ozone in experimental autoimmune myocarditis model

  1. Tez No: 607228
  2. Yazar: ALİ RIZA ÇİFTÇİOĞLU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. DOLUNAY GÜRSES
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Pamukkale Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 121

Özet

Miyokardit; çocukluk ve genç erişkinlik döneminde mortalite ve morbiditeye yol açabilen, miyozit hasarı ve nekrozu ile karakterize miyokardın enflamatuvar hastalığıdır. Ozon; anti-enflamatuvar ve immünmodüler etkileri nedeniyle çeşitli hastalıkların tedavisinde kullanılan medikal bir ajandır. Bu çalışmanın amacı, günümüzde halen spesifik bir tedavisi olmayan miyokardit üzerinde ozonun olası etkilerini araştırmaktır. Bu amaçla 6-8 haftalık, erkek Balb/c cinsi farelerde deneysel otoimmün miyokardit modeli oluşturuldu. Toplam 49 adet fare, her grupta yedi adet olmak üzere yedi gruba ayrıldı. Miyokardit oluşturulacak farelere deneyin 0. ve 7. günlerinde eşit miktardaki domuz kardiyak miyozin ve CFA karışımı subkutan uygulandı. Ozonun etkinliğini araştırmak üzere farelere 20, 30, 40, 50 ve 60 µg/ml konsantrasyondan ozon, deneyin 8. gününden deneyin sonlandırıldığı 22. güne kadar her gün intraperitonel olarak uygulandı. Fareler 22. günde sakrifiye edildi. Tüm farelerin başlangıç vücut ağırlıkları, sakrifikasyon öncesi vücut ağırlıkları ve sakrifikasyon sonrası kalp ağırlıkları ölçüldü. Sakrifiye işlemi öncesinde intrakardiyak kan örnekleri alınarak serum troponin T, TNF-α, IL-1β, IL-6, IL-10 ve TGF- β1 düzeyleri ELİSA yöntemiyle ölçüldü. Çıkarılan kalp dokuları histolojik incelemeye tabi tutularak, diskolorasyon, enflamasyon ve fibrozis yönünden incelendi. İlk ve son vücut ağırlıkları açısından gruplar arasında istatistiksel olarak farklılık saptanmadı (p>0,05). Tüm gruplardaki farelerin deney süresindeki 22 günlük izlemi boyunca kilo aldığı görüldü (p=0,003). Kilo alımı ve kalp ağırlıkları, DOM grubunda kontrol grubu ve ozon verilen gruplara göre daha azdı (p0,05). Histolojik olarak diskolorasyon, enflamasyon ve fibrozis düzeyleri DOM grubunda diğer gruplara göre belirgin fazlaydı (p=0,0001). Enflamasyon şiddeti ve fibrozis düzeylerinin 60 µg/ml konsantrasyondan ozon verilen grupta belirgin olarak azaldığı görüldü (p=0,0001). Sonuçlarımız, ozonun anti-enflamatuvar ve immünmodülatör etkisinin miyokardit tedavisinde umut verici olabileceğini göstermektedir.

Özet (Çeviri)

Myocarditis; is an inflammatory disease of the myocardium characterized by myositis damage and necrosis, which can lead to mortality and morbidity in childhood and adolescence. Ozone; It is a medical agent used in the treatment of various diseases due to its anti-inflammatory and immunomodulatory effects. The aim of this study was to investigate the possible effects of ozone on myocarditis, which currently has no specific treatment. For this purpose, experimental autoimmune myocarditis model was created in 6-8 week old male Balb/c mice. A total of 49 mice were divided into seven groups, seven in each group. An equal amount of porcine cardiac myosin and CFA mixture was administered subcutaneously to mice which induced myocarditis on days 0 and 7 of the experiment. To investigate the efficacy of ozone, ozone at a concentration of 20, 30, 40, 50 and 60 µg/ml was administered intraperitoneally to mice every day from day 8 to day 22 of the experiment. Mice were sacrificed on day 22. the initial body weights, pre-sacrification body weights, and post-sacrification heart weights of all mice were measured. Serum troponin T, TNF-α, IL-1β, IL-6, IL-10 and TGF-β1 levels were measured by intracardiac blood samples before sacrifice. There was no statistically significant difference between the groups in terms of first and last body weights (p> 0.05). Mice in all groups gained weight during the 22-day follow-up period of the experiment (p = 0.003). Weight gain and heart weights were lower in the DOM group than in the control and ozone treated groups (p 0.05). Histologically, discoloration, inflammation and fibrosis levels were significantly higher in the DOM group compared to the other groups (p=0.0001). Inflammation severity and fibrosis levels were significantly decreased in the ozone-treated group at a concentration of 60 µg/ml (p=0.0001). Our results show that the anti-inflammatory and immunomodulatory effect of ozone may be promising in the treatment of myocarditis.

Benzer Tezler

  1. Deneysel otoimmün miyokardit modelinde erken dönemde verilen sakubitril-valsartan tedavisinin mortalite, morbidite ve miyokardiyal fibrozis parametreleri üzerine etkisi, hayvan çalışması

    The effect of sacubitril-valsartan treatment in the early period of experimental autoimmune myocarditis model on mortality, morbidity and myocardial fibrosis parameters, animal study

    ALİ DUYGU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    KardiyolojiÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMİNE GAZİ

  2. Miyokardit patogenezinde lökotrienlerin rolünün rat modelinde araştırılması

    Evaluation of the role of leukotriens in the pathogenesis of myocarditis in a rat model

    ENDER ÖDEMİŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    KardiyolojiFatih Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SADİ TÜRKAY

  3. Capparis ovata'dan izole edilen bazı bileşiklerin in-vitro anti enflamatuar etkilerinin araştırması

    Investigation of the in vitro anti-inflammatory effects of some compounds isolated from Capparis ovata

    HAJARAT ABILO ALFA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    BiyolojiPamukkale Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALAATTİN ŞEN

  4. Deneysel otoimmün myasthenia gravis (DOMG) modelinde B lenfosit genlerinin hastalık gelişimine etkisi

    The effect of B lymphocyte genes on disease development in experimental autoimmune myasthenia gravis (EAMG)

    GİZEM KORAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Nörolojiİstanbul Üniversitesi

    Sinir Bilimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. VUSLAT YILMAZ

  5. Deneysel otoimmün MuSK miyastenia graviste sitokinlerin rolü

    The role of cytokines in experimental autoimmune MuSK myasthenia gravis

    CANAN AYSEL ULUSOY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Nörolojiİstanbul Üniversitesi

    Sinir Bilimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ERDEM TÜZÜN