Geri Dön

Primer konjenital hipotiroidili hastalarda, Na-L tiroksin tedavisinin serum tiroid hormon düzeylerine etkisinin incelenmesi

Investigation of the effect of Na-L thyroxine therapy on serum thyroid hormone levels in patients with primary congenital hypothyroidism

PDF İndir

  1. Tez No: 339469
  2. Yazar: CEREN GÜNBEY
  3. Danışmanlar: PROF. DR. Z. ALEV ÖZÖN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2013
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 68

Özet

Konjenital Hipotiroidi (KH) yenidoğan döneminde en sık karşılaşılan endokrinolojik sorundur, insidansı 1:3000-1:4000 arasında değişmektedir. Klinik klavuzlarda, serum tiroid hormon düzeylerinin kısa sürede normale getirilmesi amacıyla, tedavide yüksek doz Na-L tiroksin (10-15 mcg/kg/gün) başlanması önerilmektedir. Öte yandan yüksek doz Na-L tiroksin tedavisinin iatrojenik hipertiroidiye yol açabildiği belirtilmiştir. İyot eksikliğinin görüldüğü toplumlarda, primer KH?nin en sık nedenlerinden biri geçici KH?dir, Bu hastalarda kalıcı primer KH?den farklı olarak daha düşük dozlarda tiroid hormon tedavisi ile serum hormon düzeyleri normale getirilebilmektedir. Bu çalışmada primer KH?li hastalarda, Na-L tiroksin tedavisinin serum tiroid hormon düzeylerine etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Hastalar altta yatan etyoloji ve hastalık şiddetine göre gruplandırılmış ve farklı Na-L tiroksin başlangıç dozlarının, serum tiroid hormon düzeylerini hedeflenen aralığa getirme zamanı incelenmiştir. Çalışmaya 2004-2009 yılları arasında Pediatrik Endokrinoloji Bilim Dalı?nda KH tanısı almış 71 hasta dahil edildi. Hastaların 33?ü (%46,4) kalıcı KH?li, 31?i (%43,7) geçici KH?li hastalar idi. Yedi (%9,9) hasta nedeni belirsiz subklinik hipotiroidi grubuna ait idi. Kalıcı KH?li, geçici KH?li ve subklinik hipotiroidili bebeklerde sırası ile ortanca 16, 16, 19 günde serum sT4 düzeyleri normal aralığın üst yarısına (>17 pmol/L) çıkmıştı. Kalıcı KH?li, geçici KH?li ve nedeni belirsiz subklinik hipotiroidili bebeklerde sırası ile ortanca 19, 16, 19 günde serum TSH düzeyleri 10 mIU/L?nin altında ölçülmüştü. Üç tanı grubu arasında tedavi hedeflerine ulaşılma zamanı açısından anlamlı bir fark yoktu. Hastalar, hastalık şiddetine göre hafif, orta ve ağır KH olarak üç gruba ayrıldı. Tanı anında serum sT4 düzeyi 8,1-12 pmol/L arasında olan hastalar hafif, 4,1-8 pmol/L arasında olanlar orta, 4 pmol/L?nin altında olanlar ağır KH olarak sınıflandırıldı. Hafif, orta, ağır grupta başlangıç Na-L tiroksin dozu sırası ile ortalama 6,22±3,17; 9,94±2,32; 10,45±2,37 mcg/kg/gün idi. Hafif, orta, ağır KH?li hastalarda sırası ile ortanca 18, 14,16 günde serum sT4 düzeyleri normal aralığın üst yarısında (>17 pmol/L) ölçülmüştü. Hafif, orta, ağır KH?li hastalarda sırası ile ortanca 18, 16,30 günde serum TSH düzeyleri 10 mIU/L?nin altında ölçülmüştü. Hafif, orta ve ağır KH?li hastalarda, tedavi hedeflerine ulaşılma zamanı açısından anlamlı fark yoktu. Hastalar, Na-L tiroksin dozuna göre, düşük doz tedavi başlananlar ve yüksek doz tedavi başlananlar olarak ikiye ayrıldı. Yüksek doz tedavi başlananlarda ortanca 14 günde, düşük doz tedavi başlananlarda ortanca 18 günde serum sT4 düzeyleri normal aralığın üst yarısına (>17 pmol/L ) çıkmıştı. Yüksek doz ve düşük doz tedavi başlanan hastaların serum TSH düzeyinin 10 mIU/L?nin altına düşme süresi her iki grup için ortanca 18 gündü. Tedavi hedeflerine ulaşılma zamanı açısından yüksek doz ve düşük doz tedavi başlanan hastalar arasında fark yoktu. Sonuç olarak KH tanısı alan tüm hastalara, klinik klavuzlarda önerildiği gibi yüksek doz Na-L tiroksin tedavisi gerekmediği görüldü. Bu çalışmada hafif KH?li hastalara 6-8 mcg/kg/gün, orta KH?li hastalara 8-10 mcg/kg/gün, ağır KH?li hastalara 10 mcg/kg/gün ve üstündeki dozlarda Na-L tiroksin başlanması önerilmektedir.

Özet (Çeviri)

Congenital hypothyroidism (CH) is the most common endocrinologic problem in the neonatal period with an incidence of 1:3000-1:4000. In clinical guidelines, it is recommended that high-dose Na-L thyroxine (10-15 mcg/kg/day) be started in order to bring serum thyroid hormone levels to normals promptly. On the other hand, it has been stated that high-dose Na-L thyroxine therapy could cause iatrogenic hyperthyroidism. In societies with iodine deficiency, one of the most common causes of primary CH is transient CH. In our country, transient CH is seen commonly due to widespread iodine deficiency. In these patients, unlike patients with permanent primary CH, serum hormone levels can be normalised with lower doses of thyroid homrone therapy. In this study, the objective was to investigate the effect of Na-L thyroxine therapy on serum thyroid hormone levels in patients with primary CH. Patients were classifed according to underlying etiology and disease severity; and the time it took for different initial Na-L thyroxine doses to bring serum thyroid hormone levels to target levels was evaluated. 71 patients diagnosed with CH in the Pediatric Endocrinology Unit in 2004-2009 were included in the study. 33 patients (46.4%) had permanent and 31 (43.7%) had transient CH. Seven patients (9.9%) had subclinical hypothyroidism of unknown cause. Serum fT4 levels reached the upper half of normal range (> 17 pmol/L) in 16, 16 and 19 days in infants with permanent CH, transient CH and subclinical hypothyroidism, respectively. Serum TSH levels declined below 10 mIU/L in a median of 19, 16 and 19 days in infants with permanent CH, transient CH and subclinical hypothyroidism, respectively. There was no significant difference among the three groups of diagnoses in terms of the duration of achieving treatment goals. The patients were classifed into three groups according to disease severity using serum fT4 levels at the time of diagnosis as mild (8,1-12 pmol/L), moderate (4,1-8 pmol/L) and severe (17 pmol/L) in a median of 18, 14 and 16 days in patients with mild, moderate and severe CH, respectively. Serum TSH levels were measured below 10 mIU/L in a median of 18,16 and 30 days in patients with mild, moderate and severe CH, respectively. There was no significant difference among the three groups of disease severity in terms of the duration of achieving treatment goals. The patients were also classified into two as those receiving initial low-dose and high-dose therapy, according to Na-L thyroxine doses. Serum fT4 levels reached the upper half of normal (>17 pmol/L) in a median of 14 days in patient initiated with high-dose, and in a median of 18 days with low-dose therapy. The median duration it took for TSH to decline below 10 mIU/L was 18 days both in high-dose and low-dose therapy groups. There was no significant difference between patients on high-dose and low-dose therapy in terms of the duration of achieving treamtnet goals. As a result, it was observed as opposed to clinical guidelines that not all patients diagnosed with CH required high-dose Na-L thyroxine. In this study, it is recommended that patients with mild, moderate and severe CH initially receive 6-8 mcg/kg/day, 8-10 mcg/kg/day and 10 mcg/kg/day or higher doses of Na-Lthyroxine, respectively.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    868882

    Konjenital primer hipotiroidili hastaların tedavi sırasında tiroid volümündeki değişimin değerlendirilmesi

    Chagnge of thyroid volume in the treatment of congenital primary hypothyroidism

    YUNUSCAN YILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NURSEL MURATOĞLU ŞAHİN

  2. Tez No

    869594

    Konjenital hipotiroidili hastalarda klinik, laboratuvar ve görüntüleme parametrelerinin retrospektif değerlendirilmesi

    Retrospective evaluation of clinical, laboratory and imaging parameters in patients with congenital hypothyroidism

    SEDANUR SARI TETİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıKütahya Sağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. VEYSEL NİJAT BAŞ

  3. Tez No

    817791

    Dishormonogenezli konjenital hipotirodi hastalarında yeni nesil dizi analizi ile genetik etiyoloji değerlendirilmesi

    Evaluation of genetic etiology with a new generation sequence analysis in congenital hypothrody patients with dishormonogenesis

    ÜMRAN POTA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıPamukkale Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SELDA AYÇA ALTINCIK

    PROF. DR. GÖKHAN OZAN ÇETİN

  4. Tez No

    867100

    Primer konjenital hipotiroidi tanılı olgularınbaşvuru ve izlem özelliklerinin geriye dönük değerlendirilmesi

    Retrospective evaluation of application and follow-up characteristics of casesdiagnosed with primary congenital hypothyroidism

    EMİNE SALİHA CEYLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİnönü Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMİNE ÇAMTOSUN

  5. Tez No

    271996

    Otoimmün olmayan primer konjenital hipotroidizmli Türk çocuklarında TSHR geni inaktivatör mutasyonlarının araştırılması

    TSHR gene ınactivator mutation screening in non-autoimmune primary hypothyroid Turkish children

    ASLIHAN KİRAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    GenetikErciyes Üniversitesi

    Tıbbi Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YUSUF ÖZKUL

Geri Dön