Geri Dön

Flurbiprofen'in in vivo genotoksik etkileri

In vivo genotoxic effect of flurbirofen

  1. Tez No: 348635
  2. Yazar: TAYGUN TİMOÇİN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. HASAN BASRİ İLA
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Biyoloji, Eczacılık ve Farmakoloji, Genetik, Biology, Pharmacy and Pharmacology, Genetics
  6. Anahtar Kelimeler: Flurbiprofen, Sıçan Kemik İliği, Genotoksisite, RAPD-PCR, Sitotoksisite, Flurbiprofen, Rat Bone Marrow Cells, Genotoxicity, RAPD-PCR, Cytotoxici
  7. Yıl: 2014
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Çukurova Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 146

Özet

Bu çalışma, steroid olmayan antienflamatuvar ilaçlar sınıfı bazı ağrı kesicilerde etken madde olarak kullanılan flurbiprofenin sıçan kemik iliği hücrelerinde in vivo genotoksik etkilerini saptamak amacıyla yapılmıştır. Flurbirofenin genotoksik etkilerini belirlemek için kromozom aberasyonu testi ve RAPD-PCR testi gerçekleştirilmiştir. Ayrıca total oksidan ve total antioksidan seviyeleri spektrofotometrik yöntemle saptanmıştır. Bu çalışmada albino sıçanlar, 29.25, 58.50 ve 117 mg/kg vücut ağırlığı konsantrasyonlarında flurbiprofen ile 12 veya 24 saatlik periyotlar süresince muamele edilmiştir. Uygulanan hiçbir konsantrasyonda ve sürede anormal hücre yüzdesi ve kromozom aberasyonu uyarılmamıştır. Fakat mitotik indeks hem 12 hem de 24 saatlik uygulama periyotlarında önemli oranda azalmıştır. Bu azalma 12 saatlik muamelede konsantrasyona bağlı tarzda gerçekleşmiştir. Ayrıca yine 12 saatlik muamele periyodunda en yüksek konsantrasyondaki mitotik indeks düşüşü pozitif kontrolden daha fazla olmuştur. Flurbiprofen muameleli sıçanların kemik iliğinden elde edilen genomik DNA'larda 7 primer ile RAPD-PCR işlemi yapılmıştır. Ardından RAPD-PCR ile elde edilen agaroz jel elektroforez desenleri değerlendirilmiş ve değişkenler arasında anlamlı bir farklılığa rastlanmamıştır. Bu sonuçla paralel olarak test maddesinin genomik kalıp stabilite değerleri üzerine önemli bir etkisi olmamıştır. Flurbiprofenin 58.50 ve 117 mg/kg'lık konsantrasyonları 12 saatlik muamele periyodunda antioksidan değerleri azaltma yoluyla oksidatif stresi artırıcı yönde bir etki göstermiştir. Sonuç olarak bu çalışmada test edilen flurbiprofenin sıçan kemik iliği hücrelerinde mitotik indeksi anlamlı olarak azalttığı ortaya çıkmış olup bu sitotoksisitenin olasılıkla oksidatif stresle bağlantılı olabileceği görüşündeyim.

Özet (Çeviri)

The aim of this study was to determine genotoxic effect of flurbiprofen which is used as an active ingredient in NSAID analgesics. To determine genotoxic effects of flurbiprofen, chromosome aberration test and RAPD-PCR test were performed in vivo by using rat bone marrow cells. Also, total oxidant and total antioxidant positions were determined by spectrophotometric method. In this study, albino rats were treated with 29.25, 58.50 and 117 mg/kg flurbiprofen for 12 or 24 hours. Percentage of abnormal cells and chromosome aberrations were not statistically influenced by any concentrations and time periods. However, mitotic index significantly decreased in both 12 and 24-hour treatment period. This reduction in the 12 hour treatment period was concentration-dependent manner. Also in the highest concentration of 12 hour treatment period, reduction of mitotic index was more than in positive control. RAPD-PCR procedure was performed with 7 primers by using genomic DNA obtained from bone marrow of flurbiprofen treated rats. Then the product of RAPD-PCR was analyzed and evaluated by agarose gel electrophoresis and a significant difference was not found between the variables. A long with this result, test substance did not have a significant effect on the genomic template stability. Antioxidant values decreased in 58.50 and 117 mg/kg concentrations of flurbiprofen for 12 hour period and this increased the oxidative stress. In conclusion, this study showed that flurbiprofen significantly reduced mitotic index in rat bone marrow. I consider that this cytotoxicity may be linked with oxidative stress.

Benzer Tezler

  1. Dermal yolla uygulanan flurbiprofen nanosüspansiyonlarının geliştirilmesi ve in vitro - in vivo değerlendirilmesi

    Development and in vitro-in vivo evaluation offlurbiprofen nanosuspensions for dermal administration

    AYŞE NUR OKTAY

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Eczacılık ve FarmakolojiGazi Üniversitesi

    Farmasötik Teknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FATMA NEVİN ÇELEBİ

  2. Açlık ve tokluk durumlarını taklit eden çözünme ortamlarında yapılan çözünme hızına yönelik çalışmalar

    Açlik ve tokluk durumlarini taklit eden çözünme ortamlarinda yapilan çözünme hizina yönelik çalişmalar

    DİREN SARISALTIK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Eczacılık ve FarmakolojiGazi Üniversitesi

    Farmasötik Teknoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ZEYNEP ŞAFAK TEKSİN

  3. Deneysel in vivo intestinal iskemi-reperfüzyon modelinde siklooksijenaz inhibisyonu ve endotelin reseptör blokajının etkileri

    Effects of cyclooxygenase inhibition and endothelin receptor blockade in in vivo intestinal ischemia-reperfusion model

    BERCİS İMGE UÇAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Genel CerrahiKütahya Sağlık Bilimleri Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEZGİN ZEREN

  4. Flurbiprofen ile dermatofarmakokinetik çalışma

    A dermatopharmacokinetic study with flurbiprofen

    EVREN ODABAŞI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Eczacılık ve FarmakolojiGazi Üniversitesi

    Farmasötik Teknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. İLBEYİ AĞABEYOĞLU

  5. Glioma tedavisinde nanopartikül formülasyonlarının geliştirilmesi, in vitro ve in vivo etkinliğinin değerlendirilmesi

    Development of nanoparticle formulations for treatment of glioma, evaluation of in vitro and in vivo efficiacy

    SEÇİL TOKTAŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Eczacılık ve FarmakolojiHacettepe Üniversitesi

    Farmasötik Teknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YILMAZ ÇAPAN