Erzurum'da sera koşullarında açelya çeliklerinin köklendirilmesi üzerine bir araştırma
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 35147
- Danışmanlar: PROF.DR. KAMURAN GÜÇLÜ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Peyzaj Mimarlığı, Landscape Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1994
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Atatürk Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 82
Özet
Araştırma 1992-1993 yılları arasında Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Peyzaj Mimarlığı Bölümü Serasında yürütülmüştür. Yapılan çalışmada, Rhododendron simsii Rheinhold Ambrosius'un köklenmesine ve gelişmesine dört farklı ortam ve dört değişik IBA (tndolbütrik asit) konsantrasyonunun etkisi araştırılmıştır. Açelya çeliklerinin köklendir ilmesinde, ortamların etkisi incelenmiş ve bu çalışmada; -1/1 funda toprağı -1/2 funda toprağı + 1/2 yaprak kompostu -1/2 funda toprağı +1/2 perlit -1/3 funda toprağı +1/3 yaprak kompostu +1/3 perlit köklendirme ortamları kullanılmıştır. Aralık ayının başında dört farklı köklendirme ortamına dikilen açelya çelikleri, sekiz hafta süreyle köklenmeye bırakılmıştır, çelikler bütün ortamlarda belirli bir köklenme göstermişlerdir. Ancak bu ortamlardan 1/2 funda + 1/2 perlit ortamında %83.33 ile en yüksek köklenme sağlanmıştır. Denemede büyümeyi düzenleyici kimyasal madde olarak 0, 1250, 2500 ve 5000 ppm IBA kullanılmıştır. Yapılan araştırmada, uygun konsantrasyonda IBA kullanılması, açelya çeliği köklenme- sini teşvik etmesine karşılık, yüksek doz uygulamasının köklenmeyi engellediği belirlenmiştir. Bu sonuca göre en yüksek köklenme %94.44 ile IBA uygulamasında saptanmıştır. En düşük köklenmenin ise %62.44 ile 5000 ppm IBA muamelesinde olduğu belirlenmiştir. Köklenen çeliklerin köklenme yüzdeleri tespit edildikten 11 sonra, köktopu genişliği ve yüksekliği ölçülmüştür. Yapılan ölçüm sonuçlarından, köktopu genişliği ve köktopu yüksekliğinin en fazla 1/3 funda +1/3 yaprak kompostu +1/3 perlit ortamı ve 2500 ppm IBA uygulanan çeliklerde olduğu saptanmış tır. Köklenmiş olan açelya çeliklerinin gelişmelerini incelemek amacıyla köklendirmede kullanılan aynı ortamlara çelikler şaşırtılmıştır. Şaşırtılan bu çeliklerde iki ay sonra tutma oranları, sürgün uzunlukları ve sürgün sayıları incelenmiş tir. Çeliklerin tutma oranlarına ortamların belirli bir etki si olurken, hormon konsantrasyonlarının önemli bir etkide bulunmadığı tespit edilmiştir. En yüksek tutma oranının %95.55 ile 1/3 funda + 1/3 yaprak kompostu + 1/3 perlit ortamında olduğu saptanmıştır. Birinci şaşırtmada bitkilerin sürgün uzunluğu ve sürgün sayılarına ortam ve hormonun önemli etkisi bulunmuştur. En fazla sürgün uzunluğu 6.53 cm ile 1/2 funda + 1/2 perlit ortamında tespit edilmiştir. Buna karşılık en çok sürgün sayısı ise 3.21 adet/bitki ile 1/3 funda + 1/3 yaprak kompostu +1/3 perlit karışımında saptanmıştır. Hormon konsantrasyonlarının birinci sürgün uzunluğu ve sürgün sayısına etkisi incelendiğinde; 2500 ppm IBA uygulamasında en fazla sürgün uzunluğu ve sürgün sayısı elde edilmiştir. İncelemeye alınan açelya bitkilerinin 5.4.1993 tarihinde birinci sürgün uzunluğu ve sürgün sayısı ölçüm işlemlerinden sonra, bitkiler aynı ortamlara ikinci defa şaşırtılmış ve şekil budaması yapılmıştır. İki ay sonra 7.6.1993 tarihinde bitkilerin tekrar tutma oranı, sürgün uzunluğu ve sürgün sayısı ölçülmüştür. İkinci şaşırtmada bitkilerin tutma oranına, sürgün uzunluğuna İÜ ve sürgün sayısına istatistiksel anlamda ortamların etkisi tespit edilememiştir. Yapılan çalışmada, ikinci sürgün uzunluğu ve sürgün sayısına uygulanan hormon konsantrasyonlarının etkileri farklı bulun muştur. En fazla sürgün uzunluğu ve sürgün sayısı 2500 ppm IBA uygulanan çeliklerde belirlenmiştir. Yapılan araştırma sonucunda, açelya çeliklerinin köklendirilmesi ve geliştirilmesinde en uygun ortamın 1/2 funda +1/2 perlit ve 1/3 funda + 1/3 yaprak kompostu +1/3 perlit olduğu saptanmıştır. Büyümeyi düzenleyici kimyasal maddelerden olan IBA'nın 2500 ppm konsantrasyonunda köklenme başarısı en yük sek bulunmuş ve bu konsantrasyon artırıldığı zaman başarı oranının düştüğü belirlenmiştir.
Özet (Çeviri)
This study was conducted in 1992-1993, in glasshouse condit ions at the Department of Landscape Architecture in the Faculty of Agriculture at Atatürk University in Erzurum in order to investigate the effect of different media (1/1 peat, 1/2 peat +1/2 leaf compost, 1/2 peat +1/2 perlite, 1/3 peat + 1/3 leaf compost + 1/3 perlite) and IBA (Indolbutryc acid) (0, 1250, 2500, 5000 ppm) on the rooting and growth at Rhodo dendron simaii Rheinhold Ambrosius. Azalea cuttings were inserted to rooting medium for eight weeks starting at the beginning of December, irrespective of medium, all cuttings rooted although it was the highest (% 83.33) in 1/2 peat + 1/2 perlite medium. Rooting was induced by IBA aplication but decreased at highest consantrations, with highest (94.44) and the lowest (%62.5) in 2500 and 5000 ppm respectivly. Rootball diametre and lenght of cuttings were the highest in the medium of 1/3 peat + 1/3 leaf compost + 1/3 perlite or 2500 ppm IBA. The success of implanting was affected by me dium but not IBA. Two months after transplant of rooted cut tings to medium (e.g. the rate of succesful implant was %95.5 in 1/3 peat +1/3 leaf compost +1/3 perlite. For the first planting, the effect of medium and IBA on shoot lenght and number was significant. The highest shoot lenght (6.5 cm) was obtained in 1/2 peat + 1/2 perlite while the highest shoot number (5.21 shoot/plant) in 1/3 peat + 1/3 leaf compost +1/3 perlite. The highest lenght and number of primer shoots were in 2500 ppm IBA. Plants investigated were transplanted in the same medium on 5.4.1993 up on measurements and prunned to shape. After two months (7.6.1993) the rate of re implant, and shoot lenght and number were measured again. No medium effect was observed on the growth paremeter, but IBA effect was variable with highest values of shoot number and lenght in 2500 ppm IBA. tn conclusion, for the best rooting and growht of azalea 1/2 peat + 1/2 perlite or 1/3 peat + 1/3 leaf compost + 1/3 per lite. IBA application also stimulated the root and shoot gro wth until 2500 ppm and decreased there after.
Benzer Tezler
- Iskarta (ebadı 28 mm'den küçük) yumruların farklı metodlarla yetiştirilmesi ve dikim sıklığının verim ve verim unsurları üzerine etkisi
The effects of different cultivation methods and planting density on the yield and yield properties of discarded tubers
TUĞBA KARACAPINAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2007
ZiraatAtatürk ÜniversitesiTarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
PROF.DR. KEMALETTİN KARA
- Sera koşullarında yetiştirilen turşuluk hıyar (Cucumis sativus L.) bitkisinde farklı malç malzemeleri ve sulama suyu seviyelerinin verime etkisi
The impact of different mulch materials and irrigation water levels on yield in the plant of kornishon (Cucumis sativus L.) cultivated under the circumstances of greenhouse
SEVDA YAĞANOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
ZiraatAtatürk ÜniversitesiTarımsal Yapılar ve Sulama Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YASEMİN KUŞLU
- An approach for cost optimum energy efficient retrofit of primary school buildings in Turkey
Türkiye'de ilköğretim okulu binaların maliyeti optimum enerji etkin iyileştirmesi için bir yaklaşım
NAZANİN MOAZZEN FERDOS
Yüksek Lisans
İngilizce
2015
Enerjiİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞE ZERRİN YILMAZ
- Erzurum ve Pasinler ovalarındaki buğdaygil bitkilerinin yetiştiği topraklardan izole edilen asimbiyotik bakteri suşlarının buğday ve arpada gelişme ve verim üzerine etkileri
Effects of bacteria strains isolated from cereal growing areas of Erzurum and Pasinler valleys on the growth and development of wheat and barley
AYTEN SALANTUR TUFAN
- Erzurum ve Erzincan illerinde fasulye bitkisinde (Phaseolus vulgaris L.) görülen bakteriyel hastalık etmenlerinin tanılanması ve Pseudomonas syringae pv. phaseolicola ve Xanthomonas campestris pv. phaseoli'ye karşı çeşitli fasulye genotip/varyeteleri
Identification of bacterial pathogen caused disease on bean (Phaseolus vulgaris L.) in Erzurum and Erzincan, and determination of bean genotypes/cultivars for resistance against Pseudomonas syringae pv. phaseolicola and Xanthomonas campestris pv. pha
MESUDE FİGEN DÖNMEZ