Geri Dön

Asemptomatik diyabetik hastalarda gastroözofageal reflü varlığının impedans yöntemi ile değerlendirilmesi

The assessment of gastroesophageal reflux in asymptomatic diabetic patients using impedance tecnique

PDF İndir

  1. Tez No: 351470
  2. Yazar: SUUT GÖKTÜRK
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. FİLİZ AKYÜZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Gastroenteroloji, Gastroenterology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2013
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Gastroenteroloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 64

Özet

Giriş ve amaç : Gastroözofageal reflü hastalığı (GÖRH) ve özofagusl dismotilitesi diyabetik hastalarda sık görülmektedir. GÖRH, diyabetik hastalarda pek çok neden ile (mide boşalma zamanında gecikme, dismotilite vb.) oluşabilir. Bu hastalarda yapılan GÖRH çalışmaları sıklıkla semptomatik hasta gruplarında yapılmıştır. Özellikle nöropatisi olan hastalar asemptomatik olabilirler. Bu çalışmada GÖR semptomları açısından asemptomatik olan diyabetik hastalarda impedans yöntemi ile reflü sıklığının araştırılması ve sağlıklı kontrol grubu ile kıyaslanması amaçlandı. Materyal metod : Çalışmaya GÖRH semptomları olmayan 19 kontrol grubu ve 35 DM'lu hasta grubu alındı. Vakaların demografik özellikleri, laboratuvar değerleri, DM'lu hastaların hastalık süreleri, komplikasyonları, tedavileri kayıt edildi. Hastaların hepsine manometri ve 24 saatlik pH impedans incelemesi ve gastroskopi yapıldı. Kontrol grubunda her vakaya impedans incelemesi yapıldı. Gastroskopi ve manometrik inceleme kabul edenlere yapıldı. DM'lu hastalar kendi aralarında VKİ'ne göre obez ( VKİ > 30 kg/m2 ) ve obez olmayan ( VKİ < 30 kg/m2) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Bulgular :. DM'lu hastalarda kontrol grubuna göre ortalama yaş ( p=0.02), glikoz ve HBA1C ( p= 0.00 ) düzeyleri daha yüksek idi. Kontrol grubunda özofajit saptanmazken, hasta grubunda 2 hastada ( % 7.5 ) endoskopik olarak özofajit görüldü (p > 0.05 ). DM'lu hastalarda ( % 45.5 ) kontrol grubuna göre ( % 11 ) özofagus dismotilite sıklığı daha fazla idi ( p = 0.04 ). Nöropati varlığı dismotilite için bağımsız risk faktörü olarak saptandı. İmpedans testinde DM'lu hastalarda kontrol grubuna göre ort. Demeester skoru ( 25.6±32.5 ve 11.2±17, p=0.01) ve bolusa maruz kalma zamanı (2.1±1.3 ve 1.3±1.3 dak, p=0.009 ) daha yüksek idi. Alt grup analizlerinde bu farkın obez DM'lu hastalar ile kontrol grubu arasında olduğu görüldü (p < 0.05 ). Komplikasyon olmayan DM'lu hastalarda ortalama DMS, patolojik asit reflü ve özofagus dismotilitesi görülme oranları komplikasyonlu hastalara göre daha yüksek idi (p < 0.05). Hem kontrol grubunda hemde DM'lu hastalarda ort. DMS ile BET arasında pozitif korelasyon saptandı ( Kontrol grubu ; p= 0.000, R=0.869, DM grubu ; p= 0.000, R=0.652 ). Sonuç : GÖRH semptomları açısından asemptomatik olan DM'lu hastalarda özofagus dismotilitesi ve asid reflü sıktır. Bu durum hiperglisemiden ziyade, özellikle nöropati ve obezite ile ilişkilidir.

Özet (Çeviri)

Introduction and Aim: Gastroesophageal reflux disease (GERD) and esophageal dysmotility occur frequently in patients with diabetes. GERD in diabetics has been attributed to several causes including dysmotility and delay in the emptying of the stomach. So far, most of the studies have only involved patients with symptomatic GERD. However, some patients, especially those with neuropathies may be asymptomatic. The aim of this study was to determine the prevalence of GERD in asymptomatic diabetic patients compared to healthy controls, using pH-impedance monitoring. Materials and method: 19 healthy controls with no GERD symptoms and 35 patients with diabetes were enrolled in the study. Demographic and laboratory characteristics; duration, complications and treatment in patients with diabetes were reported. Esophageal manometry, 24 hour pH-impedance study and gastroesophageal endoscopy were performed on all patients. In the control group, impedance study was performed on all subjects, while gastroesophageal endoscopy and esophageal manometry were performed on those who consented to the procedures. Patients with diabetes were categorized as obese (BMI>30 kg/m2) or non-obese (BMI 0.05). Esophageal dysmotility was higher in diabetics (45.5%) compared to the control group (11%) (p = 0.04). Neuropathy was found to be an independent risk factor for dysmotility. Mean Demeester score ( 25.6±32.5 and 11.2±17, p=0.01) and bolus exposure time (2.1±1.3 min. and 1.3±1.3, p=0.009 ) in the impedance studies were higher in patients with diabetes compared to the control group. According to the subanalysis, the difference was mainly between obese diabetics and the control group ( p < 0.05 ). Mean DMS, pathological acid reflux and esophageal dysmotility values were higher in patients without complications of diabetes (p < 0.05). Positive correlation was observed between DMS and BET in both diabetes and control groups (control; p= 0.00, R=0.869, DM group; p= 0.00, R=0.652). Conclusion: Esophageal dysmotility and acid reflux is common in diabetic patients without gastroesophageal reflux symptoms. This is associated with the existence of neuropathy and obesity rather than hyperglycemia.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    731226

    Nöroloji kliniğine başvuran yaşlı hastalarda uygunsuz ilaç kullanımının stopp kriterleri ile tıme-to-stop kriterleriaçısından karşılaştırılması

    Comparison of inappropriate medication use in the elderly admitted to the neurology clinic in terms of stopp criteria and time-to-stop criteria

    TÜLİN BALÇIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA REŞAT DABAK

    DOÇ. DR. BİRGÜL BAŞTAN TÜZÜN

  2. Tez No

    293531

    Gastrointestinal semptomları olmayan diyabetik hastalarda gastroözofageal reflü sıklığının araştırılması

    Evaluation of gastroesophageal refux disease in diabetic patients without gastrointestinal symptoms

    NERMİN MUTLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    GastroenterolojiMaltepe Üniversitesi

    Dahiliye Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OYA UYGUR BAYRAMİÇLİ

  3. Tez No

    437563

    Asemptomatik diabetes mellituslu hastalarda diabetes mellitus süresi ile koroner flow reserv (CFR) arasındaki ilişki

    The relationship between coronary flow reseve (CFR) an the duration of diabetes mellitus in asymptomatic diabetic patients

    REMZİ SARIKAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜSEYİN OFLAZ

  4. Tez No

    336698

    Diabetes mellituslu olgularda retinopati gelişiminin kalp hızı türbülansı ile ilişkisi

    The relationship between development of retinopathy and heart rate turbulence in patients with diabetes mellitus

    MUSTAFA ERDAL BEYTER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıAfyon Kocatepe Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERSEL ONRAT

  5. Tez No

    195851

    Diyabetik hastalarda asemptomatik bakteriüri ve üriner sistem infeksiyonu sıklığı risk faktörleri ve prokalsitonin düzeyleri ile iliişkisi

    The frequencies of asymptomatic bacteriuria and urinary tract infection in diabetic patients, the risk factors, and the association with procalcitonin levels

    YELİZ KARAKAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıCelal Bayar Üniversitesi

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÇİĞDEM BANU ÇETİN

Geri Dön