Klasik Türk Müziği geleneğinde süreklilik ve değişim: Erken Cumhuriyet dönemi müzikte batılılaşma politikalarına karşı uyum ve direnç örüntüleri
Continuity and change in the Classical Turkish Music tradition: Patterns of adaptation and resistance against the westernizing policies of the Early Republican regime
- Tez No: 351615
- Danışmanlar: DOÇ. DR. MEHMET UFUK ÖZCAN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Müzik, Sosyoloji, Music, Sociology
- Anahtar Kelimeler: Klasik Türk müziği, Osmanlı Müziği, Batılılaşma, cumhuriyet modernleşmesi, Kemalist Oryantalizm, müzik sosyolojisi, kültür sosyolojisi, Bourdieu, Baykan Sezer, Toynbee, gelenek, söylem, kültürel meşruiyet, Classical Turkish Music, Ottoman Music, Westernization, republican modernization, Kemalist Orientalism, sociology of music, sociology of culture, Bourdieu, Baykan Sezer, Toynbee, tradition, discourse, cultural legitimacy
- Yıl: 2013
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Sosyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 382
Özet
Bu çalışmanın amacı Klasik Türk müziği geleneğinin Erken Cumhuriyet döneminde uygulanan müzikte Batılılaşma politikaları karşısında sergilediği uyum ve direnç örüntülerini saptamak ve Osmanlı müziğini dışlamaya yönelik politikalarla geleneğin cevabını birbiriyle etkileşim içinde çift yönlü olarak analiz etmektir. İmparatorluk mirasından kopmayı ve Türk kimliğini koruyarak Batılılaşmayı hedefleyen Cumhuriyet, Osmanlı müziğini oluşturmak istediği ulusal kültürün dışına itmeye karar vermiştir. Resmi kurumlardan dışlanan, devlet destekli basın kampanyaları aracılığıyla aşağılanan, 1926'da eğitimi, 1934-36'da ise radyolarda icra edilmesi yasaklanan Osmanlı müziğiyse bu baskılara karşın varlığını sürdürmeyi başarmıştır. Bu başarının kaynağında Osmanlı müziğinin dayandığı köklü medeniyet birikimi ve zengin tarihsel mirasın yanı sıra, toplumun Batılılaşma yönündeki politikalara gösterdiği direnç vardır. Bununla birlikte, bu müziğin temsilcileri gerek söylemsel mücadele alanında gerekse uygulamada geleneği ayakta tutmak ve meşruluk alanını genişletmek için resmi politikalarla uzlaşmaya mecbur kalmıştır. Bu amaçla oluşturulan uyum mekanizmalarının büyük bir kısmı gerçekte Batılılaşmayı değil geleneği yaşatmayı amaçlamaktadır. Ancak alternatif bir müzik kimliği önerilemediği için, benimsenen ayakta kalma stratejileri, bu köklü müzik geleneğinin temsil ettiği tarihsel kimliğin daralması ve silikleşmesine yol açmış, hatta kimi zaman hâkim söylem ve politikaların meşrulaşmasını kolaylaştırmıştır. Bu açıdan Osmanlı müziğinin Cumhuriyet döneminde yaşadığı kimlik ve meşruiyet bunalımıyla baş etmek için geliştirdiği söylem ve stratejiler Batılılaşma çabalarıyla toplumun ve geleneğin gösterdiği uyum ve direnç örüntülerini birlikte gözlemlemeyi mümkün kılmaktadır.
Özet (Çeviri)
The aim of this study is to determine the patterns of adaptation and resistance displayed by the classical Turkish music tradition against the westernizing policies of the early republican regime and to analyze the official policies designated to exclude the Ottoman music and the response of the tradition in their mutual interaction. The Republicanist regime aiming to delink the country from its imperial legacy and westernizing it, decided to exclude the Ottoman music from the emerging official national culture. Ottoman music succeeded to survive despite being excluded from the official institutions, exposed to state-supported press campaigns and banned in the educational institutions in 1926 and radio in 1934-36. This success to survive was based on the resistance of society and the power of the long-established civilizational and historical legacy inherited by the Ottoman music. However, in order to survive and extend its field of cultural legitimacy, the Ottoman music tradition had to reconcile with the official policies. In fact, the mechanisms of adaptation employed for this aim had been more often than not designed to sustain the tradition rather than westernize it. However, since the members of the Ottoman music tradition failed to offer an alternative musical identity, the historical identity represented by this long established musical tradition narrowed and became vague due to these adaptation strategies which also paved the way for the justification of the official discourse and policies. The analysis of the discourses and strategies performed by the Ottoman music tradition in order to cope with the crisis of identity and legitimacy caused by the official policies, enable the observation of the westernizing steps of the state and the adaptation and resistance of the tradition in the same picture together.
Benzer Tezler
- Klasik Türk Müziği ses eğitimi dersi için temel becerileri kazandırmaya yönelik bir eylem araştırması
N action research on acquisition of basic skills for classical Turkish Music Voice training course
DERYA EROĞLU
Doktora
Türkçe
2023
MüzikAnkara Hacı Bayram Veli ÜniversitesiTürk Musikisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BURÇİN UÇANER ÇİFDALÖZ
- 19. yüzyıl Türk sanat müziği geleneğinde çalgısal eser besteciliği
The craft of instrumental composition in 19th century Turkish art music tradition
SEHER ERKAN
- 20. yüzyılda klasik Türk müziği enstrümanları ve icracıları hakkında genel bir değerlendirme
A General analysis of twentieth century classical Turkish music, instruments and performens
NEVA ÖZGEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2001
Müzikİstanbul Teknik ÜniversitesiTemel Bilimler Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ. İHSAN ÖZGEN
- Hâzâ Mecmûa-î Sâz ü Söz'de türküler (Tür ve biçim incelemesi)
Folk songs in Haza Mecmua-i Saz ü Söz (Genre and form review)
ERKAN AYDIN
Doktora
Türkçe
2022
MüzikEge ÜniversitesiTürk Dünyası Halk Bilimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SITKI BAHADIR TUTU
- Nayi Osman Dede'nin Hicaz Mevlevi Ayini'nin makamsal analizi
Maqam analyses of Nayi Osman Dede's Hicaz Mevlevî Ayin
PAŞA GÜVEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
MüzikYıldız Teknik ÜniversitesiSanat ve Tasarım Ana Sanat Dalı
DOÇ. DR. EMİNE CEYLAN ÜNAL AKBULUT